Przewodnik pisarza dotyczący tworzenia fabuły opowieści

Świetne historie, które przewracają strony, żyją lub umierają dzięki ich fabułom.

„Zabrałem psa do parku” mnie nie interesuje.

„Nie uwierzysz, co się stało, kiedy zabrałem psa do parku” interesuje mnie. Chcę wiedzieć, co się stało, więc będę z tobą tak długo, jak trzyma mnie twoja historia.

Aby sprawić, że przewracam strony Twojej książki, potrzebujesz fabuły, która chwyta mnie za gardło i trzyma przy Tobie do końca.

Jaka jest fabuła opowieści?

Fabuła to sekwencja wydarzeń, które składają się na twoją historię. To właśnie zmusza czytelnika do ciągłego przewracania stron lub odkładania książki na bok.

Pomyśl o Plocie jako silniku swojej powieści.

Udana historia odpowiada na dwa pytania:

1. Co się dzieje?

2. Co to znaczy?

To, co się dzieje, to Twoja fabuła.

Oznacza to, że jest to Twój motyw.

Na przykład moja powieść Riven ma dwóch głównych bohaterów — Brady'ego Wayne'a Darby'ego (nieudacznika z rozbitej rodziny) i Thomasa Careya (zmagającego się z problemami pastora małego kościoła).

Ich losy początkowo rozgrywają się w różnych miejscach, ale w końcu ich historie się przecinają. Mój motyw łączy te historie: stopień przebaczenia nawet najbardziej ohydnej zbrodni.

Czy Thomas wybaczy tym, którzy potraktowali go tak podle, że jego własna córka porzuciła wiarę?

Czy Brady'emu Darby'emu można wybaczyć ostateczny grzech śmiertelny?

Idealnie byłoby, gdyby Twoi czytelnicy myśleli o Twoim motywie przez wiele dni. Mogą pamiętać fabułę, ale powinni przeżuwać temat.

Kopanie głębiej: 7 rodzajów działek

Chociaż historie wydają się nieograniczone, większość wątków należy do następujących kategorii:

1. Przygoda : człowiek odwiedza nowe miejsca, próbuje nowych rzeczy i napotyka niezliczone przeszkody. Przykłady: Harry Potter, Przygody Hucka Finna, Opowieści z Narnii, Podróże Guliwera, Sekretne życie Waltera Mitty.

2. Zmiana : Osoba przechodzi dramatyczną przemianę. Przykłady: Alicja w Krainie Czarów, Wielkie nadzieje, Piękna i Bestia, Mała Księżniczka, Don Kichot, Moby Dick, Cudowny Czarnoksiężnik z Krainy Oz, Władca Pierścieni.

3. Romans : Zazdrość i nieporozumienia zagrażają szczęściu kochanków. Przykłady: Rozważna i romantyczna, Titanic, Gwiazd naszych wina, Pamiętnik, Wichrowe wzgórza, Woda dla słoni, Odkupiająca miłość.

4. Pomyłka : niewinna osoba złapana w sytuacji, której nie rozumie, musi pokonać wrogów i uniknąć niebezpieczeństw, których nigdy się nie spodziewała. Przykłady: Indiana Jones, Gdzie jest Nemo, Kolor purpury, Zabić drozda, Pozostawiony.

5. Wabik : Osoba musi zdecydować, czy ulec pokusie, zemście, wściekłości lub innej pasji. Dorasta dzięki odkrywaniu rzeczy o sobie. Przykłady: Zielona mila, Skazani na Shawshank, Riven, Opowieść wigilijna, Nędznicy, Szkarłatna litera, Myszy i ludzie, Hobbit, Makbet, Perła, Oliver Twist, Sekretne życie pszczół, Folwark zwierzęcy.

6. Rasa : Postacie gonią za bogactwem lub sławą, ale aby odnieść sukces, muszą pokonać innych. Przykłady: Wielki Gatsby, Paragraf 22, Charlie i fabryka czekolady, Wyspa skarbów, Ogniste rydwany, W pogoni za szczęściem, Diabeł ubiera się u Prady.

7. Prezent : zwykły człowiek poświęca się, by pomóc komuś innemu. Główny bohater może nie być świadomy własnego bohaterstwa, dopóki nie stanie na wysokości zadania. Przykłady: Modlitwa za Owena Meany'ego, Czerwona odznaka odwagi, Zabić drozda, Odyseja, Zielona mila, Pajęczyna Charlotte, Lista Schindlera.

Bez względu na to, którą podstawową fabułę wybierzesz, Twoim celem powinno być chwycić czytelnika za gardło od samego początku i nigdy nie puścić.

Sekrety rozwoju fabuły

Zadaj sobie dwa pytania: czy twój pomysł na historię jest wystarczająco ważny, aby uzasadnić od 75 000 do 100 000 słów, i czy jest wystarczająco silny, aby utrzymać czytelnika do końca?

Odkrycie klasycznej struktury opowieści Deana Koontza (w jego How to Write Bestseller Fiction ) było najlepszą rzeczą, jaka przydarzyła mi się w karierze. Zanurzyłem się w tej książce w latach 80. i moje pisanie nigdy nie było takie samo. Wpłynęło na każdą powieść, którą napisałem od tamtej pory, a kilka sprzedało się w dziesiątkach milionów egzemplarzy.

Jeśli, tak jak ja, nie jesteś Outlinerem, ale piszesz na siedzeniu spodni (nazywamy siebie Pantsers), nie panikuj — to tylko podstawowa struktura, a nie zarys. Ale nawet my, majteczki, potrzebujemy podstawowego pojęcia, dokąd zmierzamy.

Klasyczna struktura opowieści Deana Koontza

1. Jak najszybciej wpakuj głównego bohatera w straszne tarapaty.

Straszne kłopoty zależą od twojego gatunku, ale w skrócie jest to najgorszy możliwy dylemat, jaki możesz wymyślić dla swojego głównego bohatera. W przypadku thrillera może to być sytuacja życia lub śmierci. W powieści romantycznej może to oznaczać, że młoda kobieta musi wybrać między dwoma równie kwalifikowanymi zalotnikami - a wtedy jej wybór okazuje się katastrofą.

Pamiętaj tylko, że ten kłopot musi wiązać się z tak wysokimi stawkami, że udźwignie całą powieść.

Jedno zastrzeżenie: bez względu na dylemat, dla czytelników niewiele będzie znaczyło, jeśli najpierw nie znajdą powodów, by zatroszczyć się o twoją postać. Kłopoty są postrzegane w zupełnie innym świetle, gdy czytelnik zainwestuje w postać.

2. Wszystko, co twoja postać robi, aby wydostać się z kłopotów, tylko pogarsza sytuację…

Unikaj pokusy ułatwiania życia swojemu bohaterowi.

Każda komplikacja musi być logiczna (a nie wynikiem przypadku), a sytuacja musi się stopniowo pogarszać.

3. …aż sytuacja wydaje się beznadziejna.

Powieściopisarka Angela Hunt nazywa to najczarniejszym momentem. Nawet ty powinieneś się zastanawiać, jak kiedykolwiek napiszesz z tego swoją postać.

Uczyń swoją sytuację tak beznadziejną, że zmusi ona twojego przywódcę do działania, do użycia każdego nowego mięśnia i techniki zdobytych podczas stawiania czoła książce pełnej przeszkód, aby stać się bohaterskim i udowodnić, że rzeczy tylko pozornie są nie do naprawienia.

4. W końcu twój bohater uczy się odnosić sukcesy wbrew wszelkim przeciwnościom.

Nagradzaj czytelników zapłatą, jakiej oczekiwali, utrzymując swojego bohatera na scenie, podejmując działania. Daj im wykończenie, które przykuwa ich do ostatniego słowa.

Strzeżcie się tych śmiercionośnych zabójców spisku

Począwszy od pierwszego rozdziału, pierwszej strony, Twoim zadaniem jest sprawienie, by każde słowo się liczyło.

Dawno minęły czasy, kiedy czytelnik lubił zwinąć się w kłębek z książką i spędzić pierwszą godzinę lub dwie, zanurzając się w pięknie otoczenia i kultury. Są one z pewnością ważne i muszą być wplecione w narrację jako przyprawa.

Ale dzisiejsi czytelnicy mają nanosekundowe rozpiętości uwagi. Pod koniec pierwszej strony powinni się wciągnąć.

Ostatnia rada: unikaj głównych bohaterów, którzy nie mogą zrobić nic złego.

Bohaterowie powinni być zasadniczo sympatyczni, ale musimy też zobaczyć ich zmagania. Nie powinni być mięczakami ani tchórzami, ale muszą mieć niedoskonałości. Łuk postaci ma kluczowe znaczenie dla udanej fabuły.

Złoczyńcy też muszą być trójwymiarowi. Tak, nawet źli faceci potrzebują miękkiej strony, słabego punktu, może nawet odrobiny hojności. A ich zło musi mieć jakąś autentyczną motywację. Nikt nie jest po prostu wredny bez powodu.

Dodanie wymiaru do twoich postaci nadaje wymiar twojej fabule.

Bardziej szczegółowe zasoby dotyczące kreślenia

• Fabuła i struktura autorstwa Jamesa Scotta Bella
• Sekrety struktury opowieści autorstwa KM Weiland
• Metoda płatka śniegu Randy Ingermanson

Powieści, które warto studiować

• Zdobycie Pelham Jeden Dwa Trzy Morton Freedgood
• 22.11.63 autorstwa Stephena Kinga
• Domniemana niewinność Scotta Turowa

Jako powieściopisarze mamy jedno zadanie: wymyślić historię dla czytelników, która dostarczy satysfakcjonujących wrażeń. Czytelnicy uwielbiają edukację i rozrywkę, ale nigdy nie zapominają, co ich porusza.

Stephen King radzi: „Postaw interesujące postacie w trudnych sytuacjach i pisz, aby dowiedzieć się, co się stanie”. Ale przekonasz się, że jest to o wiele łatwiejsze, jeśli poświęcisz czas na rozwinięcie fabuły swojej historii za pomocą potężnych narzędzi powyżej.