Top 10 słynnych wierszy o przyjaźni

Zastanów się nad skorzystaniem z jednego z tych 10 słynnych wierszy o przyjaźni, aby pokazać znajomym, że ci zależy.

Podczas gdy wielu znanych poetów elokwentnie wypowiada się na temat miłości, wiersze o przyjaźni są również piękne i przejmujące. Wiele słynnych cytatów o przyjaźni w całej historii pochodzi z poezji, a studiowanie słynnych wierszy o przyjaźni może dać wgląd w jedną z najbardziej fundamentalnych relacji w życiu.

Kiedy idziesz ramię w ramię ze swoimi najlepszymi przyjaciółmi przez życie, te 10 wierszy o przyjaźni może dać ci słowa, których potrzebujesz, aby powiedzieć tym przyjaciołom, ile dla ciebie znaczą.

1. „Znałem człowieka z widzenia” Henry’ego Davida Thoreau

Henry David Thoreau był poetą i eseistą, który pochodził z Massachusetts w XIX wieku. Często pisał o naturze i ludzkiej egzystencji, co zaowocowało pisaniem o relacjach międzyludzkich. Zmarł w wieku 44 lat, ale mimo młodego wieku miał na swoim koncie ponad 20 tomów.

W „Znałem człowieka z widzenia” Thoreau przedstawia historię dwóch mężczyzn, którzy na początku nie znali się dobrze, ale później zaczęli się przyjaźnić. Pokazuje powolny postęp od ludzi, którzy mijają się na ulicy, do ludzi, którzy stają się dobrymi przyjaciółmi, dzieląc się intymnymi szczegółami ze swojego dnia. Czytelnicy również mogą zobaczyć siebie w postępie, ponieważ tak wielu ludzi zostaje bliskimi przyjaciółmi na całe życie.

„Znałem człowieka z widzenia,
Nienaganny duch,
Kto przez rok lub dłużej
Codziennie przechodziłem przez moje drzwi,
Jednak nikt z nim nie rozmawiał.

2. Sonet 104 Williama Szekspira

Omówienie wierszy o przyjaźni nie jest kompletne bez włączenia jednego ze słynnych sonetów z poezji i dramaturga Williama Szekspira. XVI-wieczny angielski dramaturg ugruntował Sonet jako formę sztuki i jest uważany za jednego z największych pisarzy języka angielskiego.

Chociaż wiele sonetów Szekspira to wiersze miłosne, Sonet 104 jest napisany do przyjaciela. W wierszu Szekspir wskazuje, że jego dobry przyjaciel wciąż wydaje się młody, chociaż teraz muszą być starzy. Z prawdziwymi przyjaciółmi czas płynie tak wolno, że trudno go dostrzec, a Szekspir doskonale oddaje tę rzeczywistość.

„Dla mnie, uczciwy przyjacielu, nigdy nie możesz być stary,
Bo jak byłeś, kiedy po raz pierwszy spojrzałem na twoje oko,
Taka wciąż wydaje się twoja uroda. Trzy zimne zimy
Czy z lasów potrząsnął dumą trzech lat”,

3. „Strzała i pieśń” Henry'ego Wadswortha Longfellowa

Henry Wadsworth Longfellow był XIX-wiecznym amerykańskim poetą znanym z wielu swoich wierszy, które przedstawiają wydarzenia historyczne w poetyckiej formie. Był najwybitniejszym poetą swoich czasów w Ameryce, a jego twórczość uczyniła poezję akceptowaną formą literacką w kraju.

„Strzała i piosenka” pokazuje siłę słów, nawet między przyjaciółmi. Niektórzy uważają, że strzała reprezentuje ostre słowa, podczas gdy piosenka wskazuje na miłe słowa. Oba, raz uwolnione z głośnika, pozostają w świecie. W przypadku przyjaciół należy dążyć do wydawania piosenek, a nie strzał, ponieważ w przypadku obu przedmiotów nie można ich odzyskać po wydaniu.

„Wystrzeliłem strzałę w powietrze,
Upadł na ziemię, nie wiedziałem gdzie;
Bo tak szybko przeleciał widok
Nie mógł nadążyć za nim w locie.

4. „Twój przyjaciel sum” autorstwa Richarda Brautigan

Richard Brautigan był częścią ruchu kontrkulturowego lat 70., nic więc dziwnego, że jego poezja odrywa się od tradycyjnych schematów metrum i rymów na rzecz bardziej nowoczesnego podejścia.

„Your Catfish Friend” przedstawia hipotetyczny scenariusz, w którym mówiący jest sumem na dnie stawu. Wskazuje, że gdyby słuchacz przeszedł obok stawu, sum byłby ich przyjacielem. Ten wiersz jest nieco kapryśny, ale chwyta czytelnika i każe mu pomyśleć o tym, jak wygląda oddany przyjaciel.

„Kochałbym cię i byłby twoim sumem
przyjaciela i jechać tak samotnie
myśli z twojego umysłu
i nagle byłbyś
w pokoju,
i zadaj sobie pytanie: „Zastanawiam się
jeśli są jakieś sumy
w tym stawie? To wygląda jak
idealne miejsce dla nich.”

5. „Zatrute drzewo” Williama Blake'a

William Blake był często pomijany w XVIII wieku podczas pisania poezji, głównie ze względu na jego nonkonformistyczne poglądy na religię. Jednak dziś jest uważany za jednego z liderów poezji angielskiej. Jego prace zyskały na popularności na przestrzeni dziesięcioleci, ponieważ ludzie zdali sobie sprawę, jak kreatywna była jego wizja i praca.

W „Zatrutym drzewie” Blake omawia, co się dzieje, gdy jest zły na swojego przyjaciela i podziela niepokój, odnosząc się do gniewu, aby mógł umrzeć. Wtedy poeta złości się na wroga i nie konfrontuje się z wrogiem. Gniew rośnie w trujące drzewo, które ostatecznie zabija wroga swoją trucizną.

„Byłem zły na mojego przyjaciela;
Powiedziałem mój gniew, mój gniew się skończył.
Byłem zły na mojego wroga:
Nie powiedziałem tego, mój gniew wzrósł.

6. „My dwoje” AA Milne

AA Milne jest słynnym twórcą Kubusia Puchatka i opowieści o Stumilowym Lesie. Urodzony w Londynie Milne zapisał się w świecie literackim jako autor i poeta dla dzieci. W czasie I wojny światowej pisał także artykuły propagandowe i miał w swoim dorobku kilka sztuk teatralnych.

„My Two” to wiersz o przyjaźni mówcy z Kubusiem Puchatkiem. Chociaż mówca nie jest nazwany, prawdopodobnie jest to najlepszy przyjaciel Puchatka, Christopher Robin. Prosta, powtarzalna struktura ukazuje prostotę dziecięcych przyjaźni, która jest głównym tematem wiersza. Swoją prostotą pięknie komponuje się ze światem Puchatka i przyjaciół.

„Gdziekolwiek jestem, zawsze jest Puchatek,
Zawsze jest Puchatek i ja.
Cokolwiek robię, on chce robić,
"Gdzie dzisiaj idziesz?" mówi Puchatek:
„Cóż, to bardzo dziwne, bo ja też.
Chodźmy razem – mówi Puchatek, mówi.
„Chodźmy razem”, mówi Puchatek.

7. „Hug o' War” Shela Silversteina

Shel Silverstein słynie z prostych rysunków i przyjaznej dzieciom poezji. Mimo że jego poezja jest pisana z myślą o dzieciach, często pozostawia czytelnika z myślą o głębszym znaczeniu.

„Hug o' War” to słynny, podnoszący na duchu wiersz o przyjaźni i rodzinie, który mówi o tym, że zamiast bawić się w przeciąganie liny, ludzie powinni zagrać w „przytul wojnę”, grę, w której ludzie się przytulają, śmieją i uśmiechają. To dobry wiersz, który zachęca do szacunku i miłości zamiast przemocy i rywalizacji.

„Nie będę się bawił w przeciąganie liny.
Wolałbym grać w hug o”war,
Gdzie wszyscy się przytulają
Zamiast holowników,
Gdzie wszyscy się śmieją
I toczy się po dywanie,
Gdzie wszyscy się całują,
I wszyscy się uśmiechają,
I wszyscy się przytulają,
I wszyscy wygrywają”.

8. „Czas na rozmowy” Roberta Frosta

Jeden z najbardziej znanych amerykańskich poetów, Robert Frost, większość życia spędził w Nowej Anglii. Swój pierwszy wiersz opublikował tuż po ukończeniu szkoły średniej w 1892 roku, prowadząc do płodnej kariery pisarskiej.

„Czas na rozmowę” to krótki wiersz Frost o znalezieniu czasu na przyjacielską wizytę. Praca zawsze będzie dla ciebie dostępna, a czasami rozmowa z przyjacielem jest tym, czego potrzebujesz, aby kontynuować dzień. Po przeczytaniu wiersza wielu zda sobie sprawę, jak ważne jest zatrzymanie się i spędzanie czasu z ludźmi.

„Kiedy przyjaciel woła mnie z drogi
I spowalnia konia do znaczącego kroku,
Nie stoję w miejscu i rozglądam się
Na wszystkich wzgórzach, których nie kopałem,
I krzycz z miejsca, w którym jestem, Co to jest?
Nie, nie, bo jest czas na rozmowy.
Wbijam motykę w miękką ziemię,
Ostrzem do góry i pięć stóp wysokości,
I plod: podchodzę do kamiennej ściany
Przyjazna wizyta.”

9. „Miłość i przyjaźń” Emily Bronte

Emily Bronte była samotną pisarką w połowie XIX wieku, która zmarła, gdy miała zaledwie 30 lat. Chociaż tak naprawdę niewiele wiadomo o jej życiu, jej dzieła literackie żyją, a wiele z nich zostało opublikowanych po jej śmierci. Chociaż jest najbardziej znana z Wichrowych Wzgórz, napisała także kilka inspirujących wierszy.

W „Miłości i przyjaźni” Bronte porównuje miłość do róży, a przyjaźń do ostrokrzewu. Chociaż miłość może być genialna, gdy przyjaźń wydaje się po prostu mroczna, to właśnie przyjaźń prowadzi kogoś przez całe życie.

„Miłość jest jak dzika róża,
Przyjaźń jak ostrokrzew-
Ostrokrzew jest ciemny, gdy kwitnie dzika róża
Ale które z nich będzie kwitło najdłużej?”

10. „Starzy przyjaciele” Edgara A. Guesta

Mając na swoim koncie około 11 000 wierszy, Edgar A. Guest był płodnym amerykańskim poetą, który żył i pisał na początku XX wieku. Pisał wiersze, które miały 14 wersów i opowiadały o życiu codziennym i problemach.

W „Starych znajomych” Gość wskazuje, że posiadanie przyjaciół na całe życie jest niezbędne do przezwyciężenia życiowych trudności. Stare przyjaźnie to najlepsze przyjaźnie, jakie można mieć w obliczu złamanego serca. Ci starzy przyjaciele są przy tobie, gdy życie rzuca ci trudne wyzwanie.

„Nie mówię, że nowi przyjaciele nie są troskliwi i szczerzy,
Albo że ich uśmiechy nie są szczere, ale wciąż ci to mówię
Że kiedy serce faceta jest zmiażdżone i obolałe z bólu,
I łzy spływają po jego policzkach jak letni deszcz,
Ponieważ jego smutek i samotność to więcej niż może znieść,
W takim razie wydaje się, że tylko starzy przyjaciele naprawdę się przejmują”.

Aby dowiedzieć się więcej, sprawdź nasze zestawienie najlepszych wierszy Villanelle!