Jaki jest punkt widzenia w piśmie i jak to działa?

Każdy tekst ma swój punkt widzenia. Powieść, artykuł naukowy, twój dziennik i ten wpis na blogu mają punkt widzenia. Punkt widzenia na piśmie to stanowisko, z którego opowiadana jest historia. Prostym sposobem myślenia o punkcie widzenia jest pytanie: Gdzie jest narrator?

Jaki jest punkt widzenia?

Punkt widzenia jest sposobem pisarza na decydowanie , kto komu opowiada historię Ustalenie jasnego punktu widzenia jest ważne, ponieważ dyktuje to, jak czytelnik interpretuje postacie, wydarzenia i inne ważne szczegóły. Istnieją trzy rodzaje punktu widzenia: pierwsza osoba, druga osoba i trzecia osoba.

Punkt widzenia pierwszej osoby

Z perspektywy pierwszej osoby czytelnik uzyskuje dostęp do historii za pośrednictwem jednej osoby. To jak czytanie pamiętnika głównego bohatera. Zauważysz zaimki takie jak ja , ja / moje , my , my lub nasz w piśmie pierwszoosobowym. Ogranicza to zakres tego, co czytelnik może wiedzieć o innych postaciach, ale najwierniej odzwierciedla to, jak żyjemy.

W pierwszej osobie można pisać na dwa sposoby:

• Pierwsza osoba centralna : Narrator jest również bohaterem opowieści. Na przykład w Zabić drozda Scout jest zarówno głównym bohaterem , jak i narratorem, co oznacza, że ​​ta powieść jest napisana w centrum pierwszoosobowym.
• Peryferyjny pierwszoosobowy : Narrator opowiada historię bohatera z bliska. Jednym ze znanych przykładów jest Wielki Gatsby F. Scotta Fitzgeralda . Historię Gatsby'ego opowiada nie sam Gatsby, ale narrator Nick, przyjaciel i sąsiad Gatsby'ego.

Dlaczego pisać w pierwszej osobie?

• Identyfikacja : Czytelnik odkrywa informacje tuż obok narratora, dzięki czemu ściślej się z nim identyfikuje. Pisanie z perspektywy pierwszej osoby stwarza wrażenie „jesteśmy w tym razem”.

• Opinia : Jeśli Twój utwór jest mocno uzależniony od opinii, dobrym pomysłem jest ustalenie, czyja to opinia. Może to być fikcyjna opinia postaci lub opinia pisarza. Tak czy inaczej, użycie zaimka I zapewnia, że ​​opinia nie zostanie odczytana jako fakt.
• Intryga : Granice wiedzy postaci mogą działać na korzyść pisarza, jeśli chcesz stworzyć tajemnicę wokół innych postaci. Na przykład dystans narratora do tematu w Wielkim Gatsbym tworzy poczucie intrygi o Gatsbym.

Punkt widzenia drugiej osoby

Punkt widzenia drugiej osoby używa zaimka ty . Ten punkt widzenia ustanawia czytelnika jako protagonistę lub głównego bohatera. To najtrudniejszy punkt widzenia w dłuższym dziele twórczym. Jako pisarz chcesz, aby Twój czytelnik był pochłonięty, zaangażowany i zachwycony, ale… . . zaangażowany? Jest czas i miejsce na drugą osobę, taką jak literatura faktu, reklama, wciągające historie i ten wpis na blogu. W powieściach jest kilka przykładów punktu widzenia drugiej osoby, które omówimy w dalszej części tego artykułu. Po prostu wiedz, że jest to najtrudniejszy i najrzadziej używany punkt widzenia w fikcji.

Dlaczego pisać w drugiej osobie?

• Wyjątkowość : w kreatywnym pisaniu rzadko spotyka się punkt widzenia drugiej osoby. Napisz w drugiej osobie, aby stworzyć kreatywne wyzwanie lub stworzyć nowe doświadczenie dla czytelnika.

• Miejsce na refleksję : Wstawiając zaimek Jest to użyteczny sposób na generowanie przestrzeni do osobistej kontemplacji.

Punkt widzenia trzeciej osoby

Z punktu widzenia trzeciej osoby narrator ma możliwość wiedzieć wszystko. Zobaczysz zaimki on / jego , ona / jej , oni / oni / ich i to / jej w trzeciej osobie . Ten punkt widzenia pozwala na największą elastyczność, a także tworzy największą złożoność.

Istnieją trzy sposoby pisania w trzeciej osobie:

• Wszechwiedzący w trzeciej osobie : Narrator mówi swobodnie o wszystkich io wszystkim. Nie ma ograniczeń co do czasu, przestrzeni ani charakteru, do których ma dostęp narrator.

• Trzecioosobowa ograniczona wszechwiedząca (zwana także trzecioosobową bliską ): Autor pisze w trzeciej osobie, ale utrzymuje myśli i uczucia ograniczone do jednej centralnej postaci. Seria o Harrym Potterze jest przykładem ograniczonej wszechwiedzy trzeciej osoby. Czytelnik ma dostęp do scen w czasie i przestrzeni, ale są one zawsze w głowie samego Harry'ego.

• Cel trzeciej osoby : Narrator jest neutralną istotą, polegającą na obserwacji postaci, a nie na wchodzeniu w ich głowy. Pisze z perspektywy fly-on-the-wall. Ernest Hemingway był mistrzem celu z perspektywy trzeciej osoby. Opowiadanie Hemingwaya „Wzgórza jak białe słonie” jest najpopularniejszym przykładem tego rzadkiego stylu w fikcji.

Dlaczego pisać w trzeciej osobie?

• Złożoność : możliwości pisania w trzeciej osobie są nieograniczone. Pisarz nie jest ograniczony myślami, obserwacjami czy ruchami pojedynczej postaci, co daje mu możliwość budowania bardziej złożonych światów, wątków i postaci.

• Elastyczność : narracja w trzeciej osobie nie jest ograniczona czasem ani przestrzenią, więc pisarz może przenieść historię w dowolne miejsce.

• Autorytatywny narrator : Istoty ludzkie są z natury stronnicze, więc usunięcie subiektywności narratora może sprawić, że pisanie będzie bardziej autorytatywne.

Jak stworzyć punkt widzenia

Jeśli zawsze pisałeś swój dziennik w pierwszej osobie, prawdopodobnie nigdy nie zatrzymałeś się i zadałeś sobie pytanie: Czy powinienem pisać ten wpis w pierwszej osobie? Twój wybór jest instynktowny. Najczęściej właściwy punkt widzenia to ten, który przychodzi najbardziej naturalnie. Jeśli jednak chcesz być bardziej świadomy swojego punktu widzenia lub wypróbować nową technikę, oto kilka rzeczy do rozważenia:

1 Spójrz na gatunek : czy istnieją jakieś ustalone punkty widzenia na rodzaj pisania, które robisz? Przeczytaj inne przykłady, aby się dowiedzieć. Eseje osobiste są zazwyczaj pisane w pierwszej osobie, poradniki zwykle zajmują się drugą osobą, a dziennikarstwo jest najczęściej pisane w trzeciej osobie. Przejdź do pisania, które podziwiasz lub chcesz naśladować, i zobacz, czy możesz określić, z jakiego punktu widzenia jest napisane.

2 Pomyśl o złożoności : Pierwsza osoba wymaga głębokiego zrozumienia narratora, podczas gdy trzecia osoba wymaga znajomości wszystkich twoich postaci.

3. Natychmiast ustal punkt widzenia : Nie zostawiaj czytnika w zawieszeniu zbyt długo. Dobrą zasadą jest umieszczenie czytelnika w pierwszych dwóch akapitach.

4 Zaufaj swojemu przeczuciu : Tak jak w przypadku pisania, czasami po prostu musisz to wyczuć! Jeśli nie masz pewności, czy coś brzmi lepiej w pierwszej czy trzeciej osobie, spróbuj napisać fragment w obie strony. Który przychodzi bardziej naturalnie? Który czuje się bardziej wymuszony? Często punkt widzenia, który wydaje się lepszy do pisania, jest lepszy do czytania.

Czy możesz zmienić punkt widzenia?

Punkt widzenia jest niewypowiedzianą umową między tobą a twoim czytelnikiem, więc powinieneś starać się zachować spójność. Zmiana punktu widzenia bez ostrzeżenia byłaby jak nagłe zadzwonienie do mamy po imieniu — to wstrząsające doświadczenie dla wszystkich. Jednak prawdopodobnie nie zadzwoniłbyś do jej biura i poprosił o rozmowę z „mamą”. Zdarzają się rzadkie, ale odpowiednie sytuacje, w których zmiana punktu widzenia ma sens.

Jednym z przykładów jest, gdy chcesz stworzyć chwilę refleksji dla czytelnika. W takim przypadku możesz przejść do punktu widzenia drugiej osoby. Na przykład, jeśli na końcu alegorii znajduje się pytanie moralne , pisarz może przejść do drugiej osoby i zapytać, co ty , czytelniku, mógłbyś zrobić w tej sytuacji. Jest to jeden ze sposobów, w jaki możesz wykorzystać punkty widzenia jako narzędzie literackie , co jest strategią poprawiającą twoje pisanie. Niektórzy autorzy, tacy jak Haruki Murakami i Italo Calvino, celowo zmieniają punkt widzenia w swoich opowiadaniach, aby w pomysłowy sposób poprawić wrażenia czytelnika.

Przykłady punktu widzenia

Jak już powiedzieliśmy, każdy tekst ma swój punkt widzenia. Oto kilka przykładów punktów widzenia w literaturze:

Pierwsza osoba (peryferyjne)

„Kiedy wróciłem ze Wschodu zeszłej jesieni, poczułem, że chcę, aby świat na zawsze był w mundurze i na pewnego rodzaju moralnej uwadze; Nie chciałem więcej szaleńczych wycieczek z uprzywilejowanymi przebłyskami ludzkiego serca. Tylko Gatsby, człowiek, który nazywa tę książkę, był wolny od mojej reakcji – Gatsby, który reprezentował wszystko, dla czego mam niewzruszoną pogardę.

—Wielki Gatsby , F. Scott Fitzgerald

Narratorem Fitzgeralda, „ja” w powyższym przykładzie, jest mężczyzna o imieniu Nick. Chociaż głównym bohaterem książki jest Gatsby, czytelnik poznaje historię Gatsby'ego z osobistej perspektywy pobliskiego narratora.

Druga osoba

„Zaraz zaczniesz czytać nową powieść Italo Calvino, Jeśli w zimową noc podróżnik …” . Zrelaksować się. Skupiać się. Rozprosz każdą inną myśl. Niech świat wokół ciebie zgaśnie. Najlepiej zamknąć drzwi; telewizor jest zawsze włączony w sąsiednim pokoju. Powiedz innym od razu: „Nie, nie chcę oglądać telewizji!””.

— Jeśli w zimową noc podróżnik , autorstwa Italo Calvino

Calvino słynął z innowacyjnych technik pisania. W tym przykładzie z początkowych linijek swojej powieści Calvino zwraca się bezpośrednio do czytelnika w drugiej osobie, instruując go, jak czytać jego książkę.

Trzecia osoba (cel)

„Amerykanin i towarzysząca mu dziewczyna siedzieli przy stoliku w cieniu na zewnątrz budynku. Było bardzo gorąco, a ekspres z Barcelony miał przyjechać za czterdzieści minut. Zatrzymał się na tym skrzyżowaniu na dwie minuty i pojechał do Madrytu.

- Co powinniśmy pić? - zapytała dziewczyna. Zdjęła kapelusz i położyła go na stole.

— Jest całkiem gorąco — powiedział mężczyzna.

– Napijmy się piwa.

— Dos cervezas — powiedział mężczyzna do zasłony.

'Duże?' - spytała kobieta w drzwiach.

'TAk. Dwa duże”.

— „Wzgórza jak białe słonie” Ernesta Hemingwaya

Ten dialog jest opowiedziany z perspektywy fly-on-the-wall. Narrator nie mówi o sobie (nie ma „ja”), a czytelnik ma równy dostęp do zachowań każdej postaci. Jest czysto obserwacyjny.

Punkt widzenia FAQ

Jaki jest punkt widzenia na piśmie?

Pisemny punkt widzenia to pozycja, z której wypowiada się narrator. To kto do kogo mówi Jak działa punkt widzenia?

Punkt widzenia wyraża się poprzez użycie przez autora zaimków, które ujawniają stanowisko narratora. W pierwszej osobie narrator używa zaimka I w całym tekście. W drugiej osobie narrator używa zaimka ty . W trzeciej osobie narrator używa zaimków ona / on / oni / it .

Jakie są różne punkty widzenia?

Istnieją trzy rodzaje punktu widzenia: pierwsza osoba, druga osoba i trzecia osoba.

Kiedy powinieneś używać punktu widzenia na piśmie?

Każdy tekst ma swój punkt widzenia. Czasami punkt widzenia wybiera za nas gatunek, w którym piszemy. Na przykład większość dziennikarstwa wymaga pisania w trzeciej osobie. Jednak każdy punkt widzenia ma różne mocne i słabe strony i to od pisarza zależy, który z nich najlepiej służy jego pisaniu.