Założę się, że masz teraz świetny pomysł na historię. W rzeczywistości założę się, że masz kilka. Ale czy ten pomysł na historię wytrzyma długość powieści? Jeśli nie, czy próbowałeś przekształcić swój pomysł na historię w założenie książki?

Szpilka

Czy znasz różnicę?

We wczesnych latach pisania nie robiłem tego. I z tego powodu siadałem przy komputerze, podekscytowany oglądaniem narodzin historii lub książki, tylko po to, by zacząć pisać i zdać sobie sprawę, jak wielu to robi, że pomysł nie tworzy historii.

Czemu?

Pomysł na fabułę nie jest założeniem książki . I tylko założenie może utrzymać pełną długość 70 000 słów plus rękopis.

Chciałbym podzielić się z twoimi trzema prostymi pytaniami, aby pomóc ci przestać mylić pomysł na historię z założeniem historii — abyś mógł później napisać szkic.

Jak nauczyłem się różnicy między ideą a przesłanką

Kiedy po raz pierwszy dołączyłem do The Write Practice w 2013 roku, pierwszym zadaniem, jakie otrzymałem, było napisanie opowiadania. Wcześniej miałem bardzo małe doświadczenie z opowiadaniami, ale miałem mnóstwo pomysłów.

Pomysł, który wtedy miałem, to „naramienne anioły do ​​wynajęcia”.

Innymi słowy, wpadłem na pomysł na historię, w której ludzie mogliby zatrudniać anioły, które mogłyby kierować ich życiem, siedząc na ich ramionach, ale nie miałem założenia, które wskazywałoby na bohatera mojej opowieści i jego wielkie haczyki.

Więc mój pomysł nie stworzył historii, nawet jeśli był to ciekawy pomysł na fabułę.

Po wielu łamigłówkach znalazłem rzeczy, których mi brakowało, jak mój protagonista i ironia sytuacji mojego protagonisty, a pomysł stał się przesłanką:

Samotny owdowiały lekarz stara się wynająć anioła na ramieniu, aby dotrzymał mu towarzystwa, ale musi przeprowadzić wywiad z wieloma, aby znaleźć właściwego.

Ta historia stała się moim pierwszym właściwym opowiadaniem, Wingtips , które znalazło się wśród zwycięzców jednego z konkursów Pisania Praktyki Pisania.

Zawdzięczam to całkowicie temu, że nauczyłem się, jak przenieść niejasny pomysł na przesłankę wykonalną.

Chętnie pomogę ci zrobić to samo z twoim pomysłem na historię, dzieląc się trzema prostymi pytaniami, które pomogły mi przekształcić mój pomysł w założenie książki.

Różnica między pomysłem na opowieść a przesłanką książki

Być może słyszałeś o Edwardzie Morgan Forsterze, angielskim powieściopisarzu, pisarzu opowiadań i eseista. Był także pisarzem, który w znaczący sposób zdefiniował różnicę między pomysłem na fabułę a opowieścią z wciągającą fabułą. Użył tego przykładu, aby to podkreślić:

HISTORIA: Król umarł , a potem umarła królowa.

DZIAŁKA: Król umarł, a potem królowa zmarła z powodu żalu.

Czasami nawet wytrawni pisarze mylą pomysł na fabułę z przesłanką książki, podczas gdy w rzeczywistości są zupełnie inni. Wystarczy spojrzeć na przykład Fostera. Pomysł nie zastępuje przesłanki, która dostarcza wystarczająco dużo szczegółów, aby zasugerować wykonalną fabułę.

Spójrz tylko na różnicę w definicjach.

Pomysł jest abstrakcyjny, prosty i pełen możliwości. Często możesz wyrazić pomysł w kilku krótkich słowach lub prostym zdaniu, takim jak „zagubiony czerwony kapelusz”, „para spotyka się w dziwnych okolicznościach”, a nawet „superbohater z bezużyteczną supermocą”. Dlatego umarł król, a potem zmarła królowa.

Możesz zobaczyć pomysł. Możesz nawet wyobrazić sobie niektóre postacie zaangażowane w ten pomysł.

Ale nie ma żadnej wskazówki, co tak naprawdę zniechęca bohaterów do tego pomysłu. Nic nie wskazuje na przeszkody , które utrudniają protagoniście zdobycie gola — pomysł nie ma haczyka. To tylko myśl lub sugestia do możliwej historii.

Teraz spójrz na założenie książki. Możesz to zdefiniować w ten sposób:

W przeciwieństwie do pomysłu założenie jest bardziej konkretne i bardziej przypomina krótkie podsumowanie pełnej historii.

Przesłanka nie musi być długa, może tylko od dwóch do trzech zdań, ale wystarczy, aby zapewnić szkielet fabuły. W przykładzie Fostera, powiedzenie, dlaczego królowa umarła (z powodu żalu) jest o wiele ważniejsze niż powiedzenie, że ona też umarła.

Teraz masz historię, a czytelnicy będą przewidzieć, dlaczego, jednocześnie kwestionując , jak jej smutek doprowadza ją do własnego końca.

Aby pomóc ci odróżnić własne pomysły na historie od założeń, użyj tych trzech prostych pytań.

3 proste pytania, aby stworzyć przesłankę książki

Zacznijmy od pomysłu.

Wygenerowałem ten pomysł z generatora losowych pomysłów, który zapewnia losową postać i cechę charakteru. (Postać jest przecież w centrum większości historii.)

Trenująca wiedźma, która ma wiele kontrowersyjnych opinii.

Niezły punkt wyjścia. Mając to jako punkt wyjścia, pierwszą rzeczą, którą chcę zrobić, to uczynić to tak konkretnym, jak to tylko możliwe. „Kontrowersyjne opinie” mogą oznaczać wiele rzeczy.

Co jest kontrowersyjne dla czarownicy?

Co powiesz na to:

Trenująca czarownica, która nie lubi magii.

Ten pomysł jest teraz bardziej konkretny i praktyczny. Ale gdzie jest ta historia?

Sam w sobie ten pomysł jest tylko charakterem i cechą.

Wielu pisarzy utknęło na tym etapie i nie wie, jak postępować. Mogą trochę pomajstrować z tym pomysłem, spróbować wpisać go w historię, odkryć, że to nigdzie nie prowadzi, a później go porzucić.

Ale nie musi tak być.

Aby przekształcić pomysł w założenie, zadaj te trzy ważne pytania:

1. Dlaczego?

Pytanie, dlaczego jest prawdopodobnie najważniejszym pytaniem, jeśli chodzi o twojego głównego bohatera.

Zadaj sobie pytanie, dlaczego twój pomysł jest taki, jaki jest? Co sprawia, że ​​młoda wiedźma nie lubi magii? Dlaczego czarownica jest najmniej prawdopodobnym bohaterem tej historii?

Czy to powód fizyczny (nie może czarować)? Czy to powód ideologiczny (uważa, że ​​robienie magii jest złe)? A może jest to powód narzucony jej przez życiowe doświadczenia (ukochana osoba została zabita przez magię)?

Istnieje nieskończona liczba powodów, dla których twoja postać jest taka, jaka jest, ale gdy znajdziesz ten doskonały powód, historia opowiada się sama.

W naszej historii wybrałem następujący powód:

Esme, szkoląca się czarownica, nie lubi magii, ponieważ uważa, że ​​technologia jest łatwiejsza.

Widzisz ironię tutaj? Wiedźma, która nie lubi magii, co czyni ją najmniej prawdopodobnym bohaterem jej historii – i o wiele bardziej interesującą niż wiedźma, która lubi magię – w tym pomyśle.

2. Co?

Następne wielkie pytanie brzmi: co .

Każda historia ma cel, tę rzecz, która przenosi fabułę z punktu A do punktu B.

Co takiego próbuje osiągnąć twoja postać? Czy to nagroda (wygrana w magicznym konkursie)? Czy jest to cel osobisty (być w stanie opanować pewne magiczne zadania)? Czy to po to, żeby kogoś zadowolić (babcia naprawdę chce, żeby nauczyła się magii)? Może to być nawet celem uniknięcia czegoś (powstrzymanie ludzi przed stwierdzeniem, że nie jest dobra w magii).

Dla naszej wiedźmy Esme wybrałem następujący cel:

Esme chce wygrać konkurs mikstur.

Znajomość celu protagonisty jest niezbędna do przekształcenia pomysłu w przesłankę, ponieważ daje protagonistę powód do ruchu . I tylko z ruchem może powstać fabuła.

3. Jak?

Ostatnie wielkie pytanie brzmi : jak , jak twoja postać osiągnie swój cel (co)?

Trudną rzeczą w przypadku jest to , że często wpływa na to dlaczego . Sposób, w jaki twoja postać dąży do osiągnięcia tego celu, zależy w dużej mierze od powodów, dla których dotarła do tego momentu w życiu.

Pamiętaj, że to samo dlaczego może wpływać na sposób na więcej niż jeden sposób.

Na przykład Esme, kochająca technologię wiedźma, może stawić czoła wielu wynikom w tym konkursie tworzenia eliksirów.

Jej zamiłowanie do technologii może dać jej niezwykły wgląd w tworzenie mikstur, których inne czarownice nie widzą. Albo jej poleganie na maszynach może sprawić, że stanie się utrudniona, gdy zostanie postawiona przed całkowicie magicznym wyzwaniem.

A może zaczyna myśleć, że ma wadę, a jakieś nieprzewidziane okoliczności zmieniają to w zaletę.

Dla wiedźmy Esme najbardziej oczywistym rezultatem jest to, że albo wygra konkurs, albo przegra. Wybrałem, że ona wygrywa i jako przykład wybrałem następujący sposób postępowania :

Esme niespodziewanie wygrywa konkurs, używając kuchenki mikrofalowej do szybkiego podgrzania eliksiru.

Wiedza o tym, jak twoja postać osiągnie swój cel, jest ważna przy konstruowaniu historii, ponieważ bez tej wiedzy prawdopodobnie natkniesz się na dziury w fabule, które mogą cię zdezorientować lub rozpraszać.

Co może uniemożliwić ci dokończenie opowiadania lub rękopisu.

Jeśli potrzebujesz pomocy w tworzeniu konfliktu dla swojego bohatera — zanim zastanowisz się, w jaki sposób — możesz przeczytać o tych sześciu sposobach na wywołanie konfliktu dla swojego bohatera.

Użyj 3 pytań, aby napisać przesłankę swojej historii

Z odpowiedzią „ dlaczego, co i jak ” jesteś teraz gotowy do stworzenia solidnej przesłanki do książki. Oto pomysł:

Trenująca czarownica, która nie lubi magii.

A oto założenie:

Esme, wiedźma na szkoleniu, która przedkłada wygodę technologii nad magiczne zaklęcia, bierze udział w konkursie tworzenia eliksirów. Chociaż początkowo ma trudności z nadążaniem za innymi wiedźmami, wygrywa po odkryciu, że podgrzewanie mikstur w kuchence mikrofalowej jest znacznie szybsze niż w kociołku.

Założenie może stąd rosnąć w nieskończoność. Może stać się krótką fikcją, nowelą, powieścią, a nawet serialem. Możesz zbudować cały świat wokół kochającej technologię wiedźmy Esme.

Ale przeskoczenie do któregokolwiek z nich jest teraz o wiele łatwiejsze, ponieważ masz coś więcej niż tylko mglisty pomysł — masz solidne założenie.

Więcej pytań dotyczących przesłanek, które warto sobie zadać

Co jeszcze możesz zrobić, aby stworzyć dobre założenie? Oto kilka pytań, które pomogą Ci podjąć te kroki jeszcze dalej:

1. Jaki gatunek piszesz?

Zidentyfikowanie gatunku może pomóc ci zorientować się, że twoje założenie jest bardziej specyficzne dla twojego typu historii, szczególnie w pytaniach „jak”. Historia szpiegowska może obejmować „jak” pełne akcji sceny, podczas gdy romantyczny dramat może obejmować „jak” złożone, emocjonalne rozmowy.

2. Jaki ton lub nastrój próbujesz stworzyć?

Wiedza, czy chcesz napisać komedię (szczęśliwe zakończenie), czy tragedię (smutne zakończenie), może silnie wpłynąć na „dlaczego” i „jak” w twoim założeniu.

Jakiej lekcji chcesz, aby Twoi czytelnicy się nauczyli? Jak i dlaczego twoja postać dąży do osiągnięcia celu, jest bezpośrednio związana z tematem? twojej historii.

Założenie może pomóc w ustaleniu wczesnego obrazu tego, jak wygląda ten motyw. A jeśli znasz swój temat, prawdopodobnie masz silny powód, dla którego ta książka jest warta twojego czasu, skupienia i pasji.

Jakie pytania zadajesz, aby napisać przesłankę swojej historii? Daj nam znać w sekcji komentarzy.