Jak zarysować powieść romantyczną

W dzisiejszym poście pokażę ci, jak napisać dobrze skonstruowany romans, używając struktury trzech aktów.

Pierwszą rzeczą, którą będziesz chciał zrobić, planując jakąkolwiek powieść, jest ustalenie docelowej liczby słów. Średnia długość powieści romantycznej to 80 000 słów, więc użyję tego w moim przykładzie. Gdy znasz docelową liczbę słów, możesz podzielić powieść na sekcje, korzystając ze struktury trzech aktów.

Jaka jest struktura trzech aktów?

Struktura trzech aktów to szablon fabuły, który dzieli historię na trzy części. Zazwyczaj sekcje rozkładają się w następujący sposób:

• Początek (Akt 1) stanowi 25% całej historii (przykładowo 20 000 słów)
• Środek (Akt 2) stanowi 50% całej historii (przykładowo 40 000 słów)
• Koniec (Akt 3) stanowi 25% całej historii (przykładowo 20 000 słów)

Przyjrzyjmy się teraz celowi każdego aktu, a także kluczowym momentom historii, które muszą się wydarzyć w każdym akcie.

Akt 1 – Początek

Celem Aktu 1 jest przedstawienie dwóch głównych bohaterów i zbliżenie ich do siebie. To także miejsce, w którym będziesz chciał ustalić zewnętrzne cele swojej postaci i główny konflikt, który powstrzymuje ich od ich celów (i ich wzajemnych relacji). Pod koniec tej sekcji czytelnik powinien się zastanawiać: „czy te dwie postacie się spotkają, czy nie?” Akt 1 zawiera te kluczowe momenty fabularne:

1. Hak (około 1% lub 800 słów)

Hak to Twoja pierwsza okazja, aby przyciągnąć uwagę czytelnika i wciągnąć go w swoją historię. Idealnie jest to miejsce, w którym pokażesz swojego bohatera (lub bohaterów, jeśli masz więcej niż jednego) w jego codziennym życiu i dasz czytelnikowi wgląd w wewnętrzny, emocjonalny „problem” swojej postaci, który stoi mu na drodze znalezienie i zaakceptowanie prawdziwej miłości lub wspaniałego związku.

2. Incydent podżegający (około 12% lub 9500 słów)

Incydent prowokujący w historii miłosnej ma miejsce ZAWSZE, gdy spotykają się dwaj główni bohaterowie lub kiedy po raz pierwszy pojawiają się razem na stronie. Czasami do tego spotkania dochodzi, ponieważ siły zewnętrzne popychają ich do siebie (np. przyjaciele lub rodzina zachęcają bohatera do znalezienia partnera) lub jakieś wydarzenie życiowe zbliża bohatera do potencjalnego partnera (np. praca, wspólne wakacje lub katastrofalne wydarzenie pogodowe) ). Czasami istnieje natychmiastowa atrakcja, a innym razem postacie natychmiast się nie lubią z tego czy innego powodu i zasadniczo „odrzucają” związek. To spotkanie daje początek obiektowi pożądania twojej postaci, którym zwykle jest nawiązanie romantycznego związku lub ucieczka od niego.

3. Pierwszy punkt fabuły (około 25% lub 20 000 słów)

Jeśli twoje postacie nie są jeszcze „sklejone” ze sobą, pierwszym punktem fabuły jest zwykle wydarzenie lub sytuacja, która skleja twoje postacie jak klej. Może to być spowodowane tym, że prowadzą razem interesy, biorą ślub z wygody (np. dla zielonej karty), utknęli w burzy śnieżnej, biorą udział w konkursie lub bitwie razem itp. Cokolwiek to jest , zwykle pojawia się jakiś nowy rozwój, który podnosi stawkę i jasno określa cele każdej postaci. W tym miejscu możesz również wprowadzić cel zewnętrzny, który może być bardziej specyficzny dla podgatunku, w którym piszesz.

Akt 2 – Środek

Celem Aktu 2 jest umożliwienie dwóm głównym bohaterom zakochania się, ale nie do końca — dopóki nie przezwyciężą strachu lub fałszywego przekonania (lub lekcji płynącej z tej historii). Muszą zacząć godzić swoje różne pragnienia i potrzeby. Pod koniec tej sekcji coś się dzieje i postacie (chwilowo) rozdzielają się. Kluczowe momenty fabularne Aktu 2 to:

4. Pierwszy punkt zaczepienia (około 37% lub 29 500 słów)

Rzut oka na opozycję lub twarz twojej postaci pod względem zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego konfliktu. Zwykle w tym momencie atrakcyjność zaczyna się budować, a postacie mogą nawet zacząć myśleć: „może miłość lub związek nie byłby taki zły…”. razem. Na przykład zobaczenie, jak druga postać wykonuje dobry uczynek, zabawną chwilę, dzielenie się osobistymi prawdami lub sekretami, zaufanie sobie nawzajem, aby osiągnąć jakiś cel itp.

5. Punkt środkowy (około 50% lub 40 000 słów)

Kolejna nowość podnosi stawkę (ponownie). Punkt środkowy może objawiać się jako „fałszywie wysoki” lub „fałszywie niski”. „Fałszywy haj” ma miejsce, gdy wydaje się, że dwie postacie są zaangażowane i gotowe do życia „długo i szczęśliwie” (HEA). Może to objawić się w Twojej historii jako moment, w którym para w końcu śpi razem lub moment, w którym otwierają się przed sobą jak nigdy dotąd. Może to być również moment, w którym w końcu przyznają przed sobą, że to, co czują, może być prawdziwą miłością. „Fałszywy niski” ma miejsce, gdy wydaje się, że nie ma możliwości, aby twoje dwie postacie kiedykolwiek się zobowiązały — zwłaszcza wobec siebie. Może to objawiać się tym, że jedna osoba przyznaje się do swoich uczuć, a druga osoba mówi, że nigdy nie mogłaby ich pokochać, lub może to być moment, w którym potwierdzają swoje oddanie swoim indywidualnym celom, które są dużym źródłem konfliktu w ich związku. Niezależnie od sytuacji – ten moment zwykle powoduje, że twoja bohaterka zajrzy w głąb siebie i zastanowi się, czego naprawdę, naprawdę chce (lub potrzebuje).

6. Drugi punkt zaczepienia (około 62% lub 49 500 słów)

Kolejny rzut oka na opozycję. Zwykle jest to bardziej obciążone wewnętrznym konfliktem bohatera - lub tym, co musi wewnętrznie przezwyciężyć (strach lub fałszywe przekonanie), aby otrzymać prawdziwą miłość. W drugim punkcie szczypania intymność między twoimi dwiema postaciami może nadal wydawać się rosnąca, ale strach twojego bohatera lub fałszywe przekonanie zaczyna wypełzać z powrotem na powierzchnię. Na przykład, czy twoja bohaterka uważa, że ​​wszyscy mężczyźni oszukują? Czy twój bohater myśli, że musi wybierać między miłością a karierą? Czy twoja bohaterka uważa, że ​​jest niegodna miłości, ponieważ jej tata zostawił ją i jej mamę? Cokolwiek to jest, ten strach lub fałszywe przekonanie dręczy twojego bohatera z tego czy innego powodu.

7. Drugi punkt fabuły (około 75% lub 60 000 słów)

Nowe rozwiązanie, które (ponownie) podnosi stawkę do najwyższego poziomu w historii. To tutaj dzieje się absolutnie najgorsza rzecz, jaka może spotkać bohaterkę (lub bohatera); wydarzy się zdrada, której zawsze się obawiała. Zaufanie, jakim obdarzyła swojego partnera, zostaje złamane. To wtedy przejmuje strach lub fałszywe przekonanie twojego bohatera i zaczynają widzieć, jak ich zmartwienia manifestują się w rzeczywistości. Zwykle brzmi to tak: „Wiedziałem, że nie zasługuję na miłość/wierzę w miłość/pragnę miłości, ponieważ kiedy tracę czujność, zdarza się XYZ”. Z tego powodu zwykle dochodzi do zerwania lub separacji, które sprawiają, że wydaje się, że związek jest zdecydowanie poza stołem. Zwykle znaczenie romantycznego związku zagraża szansie jednej lub obu postaci na odniesienie sukcesu jako jego zewnętrzny cel. Cokolwiek się stanie, chcesz pokazać, że obie postacie mają w tej chwili wybór – mogą wybrać miłość lub strach – i jedna lub obie z nich wybierają strach. Czasami jeden się zadeklaruje, ale drugi nie odwzajemni się z jakiegoś powodu związanego z jego wewnętrzną wadą lub raną.

Akt 3 – Koniec

Celem Aktu 3 jest ponowne połączenie twoich postaci i zapewnienie zakończenia „długo i szczęśliwie” (HEA), za którym tęsknią twoi czytelnicy. Innymi słowy, ta sekcja zawiera odpowiedź na pytanie postawione w akcie 1. Kluczowe momenty fabularne aktu 3 to:

8. Kryzys (około 88% lub 70 000 słów)

W momencie Kryzysu jedna lub obie postacie będą musiały zdecydować, czy warto przepracować ich wewnętrzny konflikt, aby zaakceptować prawdziwą miłość, czy też ulegną wewnętrznemu strachowi lub fałszywemu przekonaniu i zamkną się w związku . Zwykle w tym momencie bohater uświadamia sobie, co musi zrobić, aby naprawić nie tylko zewnętrzne problemy fabularne, ale, co ważniejsze, swoje wewnętrzne problemy. To moment, w którym on lub ona wymyśla rozwiązanie swojego wielkiego problemu i poznaje temat lub życiową lekcję historii.

9. Punkt kulminacyjny (około 90% lub 72 000 słów)

Prawie zawsze punkt kulminacyjny historii miłosnej pokazuje, że dwie postacie wracają do siebie. Zwykle jest jakiś romantyczny gest lub scena, w której jedna z postaci udowadnia drugiej miłość. To odpowiedź na pytanie zadane w incydencie inicjującym: „czy te dwie postacie się spotkają, czy nie?”

10. Rezolucja (około 98% lub 78 000 słów)

Rezolucja pokazuje czytelnikowi przebłysk tego, jak wygląda życie teraz, gdy jeden lub obaj z twoich bohaterów przezwyciężyli swoje fałszywe przekonania i otworzyli się na prawdziwą miłość. To zakończenie „żyli długo i szczęśliwie” (lub HEA), na które czytelnicy czekali od pierwszej strony.

Końcowe przemyślenia

A więc masz to - „szerokie pociągnięcia” powieści romantycznej. Jest tego znacznie więcej, ale to powinno dać ci całkiem niezłe ramy do zbudowania twojej historii!

  Porozmawiajmy w komentarzach: Czy piszesz romans? Czy planujesz lub szkicujesz swoją historię, zanim ją napiszesz? Z jakich szablonów struktury działki korzystasz?