Czym jest satyra w piśmie?

Satyra jest używana w literaturze od stuleci – i jest powód, dla którego jest tak długowieczna: satyra to sztuka wyśmiewania lub krytykowania osoby, sytuacji lub systemu przekonań społecznych poprzez opowiadanie historii. Dopóki istniał ktoś lub coś wartego wyśmiewania, istniała satyra.

Co to jest satyra?

Satyra to metoda opowiadania, która obnaża wady osoby lub systemu sprawującego władzę. Zamiast realistycznie przedstawiać wady, satyra je podkreśla, często wyolbrzymiając, aż staną się śmieszne lub komiczne.

Znajdziesz satyrę we wszystkich mediach, od telewizji (Saturday Night Live), przez filmy (Don't Look Up,Przepraszam, że przeszkadzam,Borat), po muzykę (piosenka Bruce'a Springsteena „Born in the USA”). Ponieważ w Grammarly skupiamy się wyłącznie na słowie pisanym, skupimy się na satyrze jako narzędziu literackim .

Skąd wzięła się satyra?

Przykłady satyry można znaleźć już w starożytnej Grecji. Słowosatyrapochodzi od łacińskiego słowasatura, które oznacza „pełny” (myślo nasyceniu lubnasyceniu ). Wyrażenielanx saturaodnosi się do mieszanki owoców, co odpowiada mieszanej jakości wczesnych satyr.

Jedna z najwcześniejszych znanych satyr została napisana w 441 roku p.n.e. przez starożytnego greckiego dramaturga Arystofanesa. W swojej sztuceLysistrataskrytykował skłonność swojego narodu do wojny, tworząc komiczną, hipotetyczną sytuację, w której kobiety odmawiają mężom seksu, dopóki nie przestaną chodzić na wojnę.

Jak pisać satyrę

Pierwsze dwie rzeczy, o których należy pomyśleć, pisząc satyrę, totrafnośćiprzejrzystość.

Temat, który zdecydujesz się poruszyć za pomocą satyry, powinien mieć znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Na przykład, jeśli chcesz krytykować rolę masowej produkcji w życiu Ameryki, będzie to mniej przekonujące , jeśli umieścisz ją w Ameryce ery Modelu T. Bardziej trafna satyra miałaby miejsce we współczesnej fabryce.

Przejrzystość to kolejny kluczowy element pisania satyry. W przeciwieństwie do esejów porównujących i kontrastujących lub wyjaśniających , satyry nie są wierne neutralności. Satyry mają wyraźnie na celu ośmieszenie lub krytykę zokreślonego punktu widzenia. Czytelnik musi zrozumieć, jakiestanowiskozajmujesz, aby satyra zadziałała.

Inne elementy satyry obejmują:

Humor:Humor pozwala pisarzowi zająć się poważnymi, skomplikowanymi tematami w sposób, który zaciekawi czytelnika. To nie musi być śmieszne. Satyra może być mroczna, dowcipna, kąśliwa lub sucha, a mimo to być bardzo skuteczna.

Przesada:Przesada to świetny sposób na doprowadzenie znanego pomysłu do absurdalnego końca. W satyrze przesada zwykle występuje na poziomie sceny lub fabuły i może stanowić podstawę całego dzieła.

Ironia: Ironia to sposób na podważenie oczekiwań czytelnika. Bierze znajomą scenę i przekręca ją w stronę dokładnego przeciwieństwa oczekiwanego rezultatu. Ironia w satyrze polega na przyjęciu sytuacji, którą ludzie znają i celowym spowodowaniu, że pójdzie nie tak.

Kiedy używać satyry w piśmie

Używaj satyry, gdy masz silne uczucia w związku z konkretną sytuacją, zwłaszcza taką, w której Twoim zdaniem została niewłaściwie potraktowana. Ponieważ satyra posługuje się środkami literackimi, takimi jak humor, hiperbola i ironia, czyta się ją w sposób mniej poważny niż formalna skarga czy manifest. Choć porusza poważne sytuacje, robi to w sposób, który sprawia, że ​​czytelnik jest równie zainteresowany narracją, jak i tematem.

Kiedy NIE używać satyry w piśmie

Satyra to potężne narzędzie umożliwiające dotarcie z komunikatem do masowego odbiorcy, ale wiąże się z ryzykiem. Jedno z tych zagrożeń jest rozumiane dosłownie.

Na przykład powieść Chucka PalahniukaFight Clubjest satyrą krytykującą kapitalizm konsumencki i nadmierną (toksyczną) męskość. Jednak po debiucie w 1996 roku w Ameryce zaczęły pojawiać się prawdziwe „kluby walki”. Czytelnicy ci nie zrozumieli istoty satyry i doprowadzili ją do dosłownego i wysoce destrukcyjnego końca.

Innym przypadkiem, w którym satyra jest niewłaściwa, jest sytuacja, w której cel satyry nie ma władzy. Jeśli autor krytykuje kogoś lub coś znajdującego się w bezbronnej sytuacji, nie jest to satyra – jest to znęcanie się. Jeśli masz zamiar pisać satyrę, upewnij się, że uderzasz pięścią.

Trzy rodzaje satyry

Istnieją trzy główne typy satyry, każdy nazwany na cześć starożytnego rzymskiego satyryka, który ją spopularyzował: Horacy (65–8 p.n.e.), Juvenal (I – II wiek n.e.) i Menippus (III wiek p.n.e.).

Satyra Horatiana

Ta satyra jest beztroska i często zabawna. Nadal porusza poważne tematy, ale robi to w żartobliwy sposób. Pomyśl o skeczach politycznych wSaturday Night Livelub ironicznych „radach” pisarzy takich jak Mark Twain.

Satyra młodzieżowa

Ten rodzaj satyry jest poważniejszą, gorzką lub mroczną krytyką. Jego celem nie jest zwykłe wywołanie śmiechu, ale raczej pociągnięcie władzy do odpowiedzialności i ujawnienie niemoralnych zachowań. Powieść George'a Orwella„1984”to młodzieńcza satyra osadzona w dystopijnej przyszłości, która porusza kwestię nadmiernych wpływów politycznych i załamania krytycznego myślenia.

Menippejska satyra

Ten ostatni rodzaj satyry to forma nawiązująca do pierwotnego, starożytnego greckiego użycia tego słowa. Porusza się swobodniej niż inne rodzaje satyry i może przeskakiwać wokół fragmentarycznej narracji lub mieszać prozę z wierszem. Inną cechą satyry menippejskiej jest to, że zwykle odnosi się ona do postaw lub zachowań w większym stopniu niż do konkretnych bytów.

Terminy związane z satyrą

Alegoria: Alegoria i satyra mają wiele wspólnych cech, ale różnią się pod pewnymi kluczowymi względami. Alegoria nakłada symboliczną historię na poważniejszy, skomplikowany lub pełen niuansów temat. Podczas gdy satyra ma tendencję do doprowadzania prawdziwych ludzi lub wydarzeń do absurdu, alegoria maskuje (choć czasami słabo) prawdziwe wydarzenia fikcyjnymi przedstawieniami. Alegoria ma przebranie, podczas gdy satyramoże, ale nie musi. Książka George'a OrwellaFarma zwierzęcajest przykładem historii będącej zarówno satyrą, jak i alegorią.

Parodia:Parodie i satyry również się pokrywają, ale nie są tym samym. Parodia naśladuje znany styl (na przykład sposób, w jaki „Weird Al” Yankovic wykorzystuje dobrze znane piosenki), aby uzyskać efekt komediowy. Parodie krytykują coś na płytszym poziomie niż satyra. Tam, gdzie satyra jest sposobem na krytyczne podejście do szerszego tematu społecznego, parodia ma na celu wyłącznie wyciągnięcie humoru z sytuacji.

Sarkazm:Jednym z celów satyry i sarkazmu jest zwrócenie uwagi na głupotę sytuacji. Satyra robi to, podążając za szczegółami do nielogicznego końca, podczas gdy sarkazm skupia się na konkretnym szczególe. Sarkazm, krótszy niż satyra, jest zazwyczaj tylko frazą mającą na celu oświecenie konkretnego momentu.

Przykłady satyry w literaturze

„Rady dla młodzieży” Marka Twaina

Ten esej Marka Twaina z 1882 roku jest przykłademsatyry Horatiana, beztroskiego podejścia mającego na celu krytykę zasad i opowiadanie dowcipów.

„Idź wcześnie spać, wstawaj wcześnie – to mądre” – stwierdza Twain w eseju. W tym celu instruuje młodzież, aby wstawała „ze skowronkiem”, ptakiem znanym ze swoich porannych pieśni. Następnie sugeruje, aby znaleźli skowronka, którego mogliby wytrenować, aby obudził się około 9:30 lub 10:00. Powtarzając konwencjonalne zdanie „wstań ze skowronkiem”, przekręca je do komicznego końca.

„Skromna propozycja” Jonathana Swifta

Ten esej Jonathana Swifta z 1729 roku jest jednym z najsłynniejszych przykładówsatyry juwenalijskiej, rodzaju satyry, która jest bardziej paląca i mroczniejsza niż jej odpowiedniki. W eseju Swift proponuje, aby biedni mieszkańcy Irlandii sprzedawali swoje dzieci jako żywność bogatym, aby złagodzić swoje kłopoty ekonomiczne. Swift krytykuje maksymy ekonomiczne swoich czasów (mianowicie, że „ludzie są bogactwem narodu”) i nieludzkie traktowanie irlandzkiej klasy robotniczej. A czy wyłapałeś sarkazm w tytule?

Kocia kołyskaautorstwa Kurta Vonneguta

Kurt Vonnegut ma oko na śmieszność niemal każdego ludzkiego zachowania, a jego powieści są tego satyrycznym dowodem. W swojej powieści Kocia kołyska z 1963 roku autorsatyrujeludzkie dążenie do celu wszelkimi środkami: religią, nauką, polityką itp. Ten szeroki i poruszający temat czyni go doskonałym przykłademsatyry menippejskiej, która rozróżnia postawy i zachowania.

Często zadawane pytania dotyczące satyry

Co to jest satyra?

Satyra to sposób pisania o usterce lub niepowodzeniu w społeczeństwie poprzez nadymanie go do absurdu. Satyra jako gatunek literacki wykorzystuje szeroką gamę technik literackich, takich jak przesada, humor i ironia.

Jak działa satyra?

Satyra rozpoczyna się od zwrócenia przez pisarza szczególnej uwagi na bieżące wydarzenia i zachowania. Jeśli zauważą coś śmiesznego lub niemoralnego, rozwijają tę cechę w fabułę, która obnaża jej wady.

Jaki jest cel satyry?

Celem satyry jest wykorzystanie krytyki społeczeństwa w sposób interesujący, użyteczny i często zabawny. Tworząc sprytną lub zaskakującą fabułę wokół znanego tematu, pisarz może zwrócić uwagę czytelnika na absurdalność sytuacji.