Ironia sytuacyjna: 3 kroki, aby zaskoczyć czytelników ironicznym zwrotem akcji

Więc wymyśliłeś, jak napisać historię, która działa. Wiesz, że potrzebujesz postaci, w otoczeniu, z problemem. Wiesz, że potrzebujesz serii cykli prób/porażek, po których następuje kulminacyjna scena i rozdzielczość. Struktura jest prosta, ale nie zawsze jest łatwa.

Szpilka

W szczególności utrzymywanie i eskalowanie rozmachu historii poprzez cykle prób/porażek może być trudne. A fajnie byłoby mieć coś, co nada Twojej historii pyszną wstążkę smaku, wnosząc blask i znaczenie.

Oto dobra wiadomość — istnieje taka technika. Nazywa się to ironią sytuacyjną, aw tym artykule przyjrzymy się, z czego jest zrobione i jak to skonstruować we własnej pracy.

Wzorzec ironii sytuacyjnej

Wzorce są integralną częścią tak wielu procesów w życiu. Nauczenie się, jak ustalać wzorce, kiedy i jak je łamać, jest kluczem do opanowania wielu umiejętności.

Jeśli chodzi o ironię sytuacyjną, dobrym pomysłem jest ustalenie trzystopniowego wzorca zdarzeń przyczynowo-skutkowych. Czytelnicy są często zachwyceni ironicznym zwrotem akcji, który pojawia się pod koniec opowieści, ale nie zawsze świadomie dostrzegają wzorzec, który do tego doprowadził.

Aby opanować tę technikę, musisz dostrzec wzór.

Oto trzy elementy wzoru, które musisz ustalić:

1. Twoja postać źle postrzega sytuację.
2. Twoja postać działa na podstawie tego błędnego przekonania.
3. W rezultacie twoja postać doświadcza nieoczekiwanych konsekwencji.

Przykłady ironii sytuacyjnej

Jednym z najbardziej znanych przykładów użycia ironii sytuacyjnej jest wspaniała opowieść O Henry'ego „Dar Trzech Króli ”. Della głęboko kocha swojego męża Jima i:

1. Uważa, że ​​jedynym sposobem, w jaki może zdobyć godny prezent, jest poświęcenie jej najcenniejszego dobytku.
2. Sprzedaje włosy, aby kupić mu breloczek do jego cennego zegarka kieszonkowego.
3. W rezultacie jego prezent dla niej — zestaw grzebieni do jej lśniących włosów — jest bezużyteczny. Jak jej prezent dla niego, ponieważ sprzedał swój zegarek, żeby kupić jej grzebienie.

Piękna ironia polega na tym, że prawdziwym darem jest prawdziwa miłość i troska o siebie nawzajem.

W opowiadaniu Poego „Serce oskarżycielskie” bohater:

1. Wierzy, że jest mądry i inteligentny, z wielką zdolnością percepcji.
2. Jego moce prowadzą go do zamordowania starca.
3. W rezultacie zostaje zepchnięty na skraj przepaści i wyznaje swoje przestępstwo niczego niepodejrzewającej policji.

Ironia polega na tym, że jego szaleństwo spowodowało, że zarówno popełnił zbrodnię, jak i przyznał się do niej.

Strona z książki Szekspira

Szekspir z powodzeniem wykorzystywał ironię sytuacyjną w wielu swoich sztukach. Otello:

1. Został przekonany przez Iago, że jego żona Desdemona była niewierna i zdradziła go z innym mężczyzną.
2. Postanawia ją zamordować i realizuje swój plan.
3. W rezultacie traci wierną żonę i ufa zdradzieckiemu przyjacielowi.

Innym przykładem Szekspira jest Romeo i Julia . Kochankowie opracowują plan bycia razem, ale podczas realizacji ich planu, ważna informacja nie dociera do Romea, a więc:

1. Wierzy, że Juliet nie żyje.
2. Ogarnięty nieznośnym żalem, zatruwa się.
3. W rezultacie, kiedy Juliet budzi się ze swojego odurzonego snu, znajduje obok siebie martwego kochanka i zabija się.

Ironia polega na tym, że po śmierci są razem.

Notatka o Romeo i Julii : Można to również uznać za dramatyczną ironię , rodzaj ironii, w której czytelnik ma kluczowe informacje, których nie mają bohaterowie. W tym artykule przyjrzymy się trzystopniowemu wzorowi, aby stworzyć ironiczny zwrot, a Romeo i Julia zdecydowanie się liczą.

Nie zapomnij o Disneyu

Filmy Disneya są pełne świetnych przykładów. W Królu Lwie (opartym na Hamlecie, więc zdobądź kolejny dla Williama Szekspira), Simba:

1. Uważa się za odpowiedzialnego za śmierć Mufasy.
2. Wypędza się z królestwa.
3. W rezultacie opuszcza królestwo pod kontrolą tego, który naprawdę zabił króla.

W Małej Syrence Ariel:

1. Wierzy, że nogi są jedyną rzeczą, która stoi między nią a zdobyciem miłości Erica.
2. Oddaje głos Urszuli w zamian za parę nóg.
3. W rezultacie straciła jakość, której szuka Eric, jedyną metodę, dzięki której spodziewa się zidentyfikować swoją prawdziwą miłość.

Trzy kroki do stworzenia ironii sytuacyjnej

Z osobna, incydenty w tych historiach nie są ironiczne, ale połącz je i uporządkuj we właściwy sposób, tworząc cudownie przekonującą ironię. Przepis jest prosty, ale nie zawsze łatwy do osiągnięcia. Jednak jej wykonanie nada twojej historii potężnego ciosu.

Oto wzór , którego musisz przestrzegać:

1. Ustaw wzór, aby twoja postać wierzyła w przeciwieństwo tego, co jest prawdą.
2. Następnie pokaż błędny pogląd swojej postaci, skłaniając go do działania.
3. Następnie pokaż, jak to działanie spowodowało nieoczekiwane konsekwencje. Upewnij się, że nawiązałeś związek przyczynowo-skutkowy.

Uwagi końcowe

Skutki ironii nie muszą być tragiczne. Nieoczekiwane konsekwencje mogą być czymś pozytywnym. Kluczem jest to, że czytelnik nie przewidział, że to nadchodzi, ale ponieważ ustaliłeś wzór, będzie to wiarygodne i właściwe.

Ponadto, jak zawsze, upewnij się, że czytelnik troszczy się o twoją postać, zanim zaczniesz toczyć kulę po wzorze. Jeśli czytelnik nie jest emocjonalnie zaangażowany w twoją postać, ta technika straci wiele ze swojej mocy.

I masz to. Wyjdź i stwórz trochę ironii!

Jak o tobie? Czy możesz podać kilka przykładów sytuacyjnej ironii? Czy widzisz na to miejsce we własnym piśmie? Opowiedz nam o tym w komentarzach.