Czy bać się, że ktoś ukradnie Twoje pomysły? Nie, a oto dlaczego

Czy potrafisz ukraść pomysły z innych historii? A jeśli ktoś ukradnie twoje pomysły? Czy w ogóle twoje pomysły są wystarczająco dobre? Jeśli kiedykolwiek zadawałeś takie pytania, mam dla Ciebie dobrą wiadomość.

Szpilka

Częstym refrenem, jaki słyszę od pisarzy, jest to, że mają pomysł, ale to za bardzo przypomina ___________ (wypełnij puste miejsce dowolną książką, filmem, programem). Albo pisarze gromadzą idee niczym smok siedzący na złocie, przekonany, że ktoś zaraz je ukradnie. Oba te przekonania ranią cię jako pisarza, ponieważ są ugruntowane w strachu.

A jeśli ktoś ukradnie mój pomysł?

Czasami pisarze strzegą swoich pomysłów, jakby były ściśle tajne, czekając na odpowiedni moment, aby je napisać. Gromadzą swoje pomysły, aby powstrzymać innych przed ich „kradzieżem”. Czy pomysł można ukraść? Tak i nie.

Niedawno natknąłem się na wątek na Reddicie, który porównywał historie lub filmy o podobnych wątkach, które zostały wprowadzone do szalenie różnych historii.

Fabuła: „Lot Toma Hanksa nie idzie dobrze”.
Historie: Apollo 13 , Cast Away , Terminal oraz Niezwykle głośno i niesamowicie blisko. ( Źródło: Reddit, golfandpie)

Fabuła: „Nadopiekuńczy, samotny ojciec wpada w niebezpieczne sytuacje w poszukiwaniu uprowadzonego dziecka”.
Historie: Odnalezienie Nemo i porwanie. (Źródło: Reddit , AndySocks )

I mój ulubiony:

Fabuła: „Ukradł bochenek chleba, poszedł do więzienia, otrzymał od kogoś bogactwo, zdobył urząd polityczny, brał udział w buncie przeciwko rządowi, toczył długotrwały spór z jednym konkretnym urzędnikiem państwowym, ostatecznie wpływa na tego wroga, aby pokonać samego siebie”.
Historie: Aladyn i Les Miserables. (Źródło: Reddit , zninjazero )

Czy te lokale zostały skradzione? *wzdycha!* Pomysł jest śmieszny. Nikt nie wszedł do pokoju scenicznego w Taken i nie powiedział: „Wiesz, napiszemy Gdzie jest Nemo jako film akcji!”

Ale nawet gdyby tak się stało, stworzyli coś zupełnie innego, dla zupełnie nowej publiczności. Wszystkie te wątki można przełożyć na unikalne historie, w zależności od postaci, scenerii i głosu.

Niektórzy twierdzą nawet, że jest tylko kilka fabuł. (Zobacz trzy podstawowe wzory fabuły Fostera-Harrisa, kształty fabuły Vonneguta, Siedem podstawowych fabuł Bookera lub dwadzieścia głównych fabuł Ronalda Tobiasa ) . podróży tej postaci.

Chodzi o to, że pomysłu nie da się ukraść. Gotową książkę można ukraść w całości lub w częściach — nazywa się to plagiatami lub kradzieżą (zobacz skandale kopiowania i wklejania, które mają miejsce teraz). Ale pomysł, o którym właśnie mówisz? Taki, który nie został opracowany lub ukończony? Tego nie można ukraść.

Pytam tylko czy to dobrze

Gdy pisarz wychodzi poza fazę gromadzenia i zaczyna dzielić się pomysłami, zbyt często robi to tylko po to, by uzyskać aprobatę. Moi studenci czasami przychodzą lub wysyłają e-maile: „Mam taki pomysł. Czy możesz mi powiedzieć, czy to dobrze? Niektórzy pisarze robią to samo, wysyłając pomysły i w połowie ukończone rozdziały do ​​autorów, których kochają, w celu uzyskania opinii (przestańcie to robić, proszę).

Moja odpowiedź: kto wie? Kto wie, dopóki nie wykonasz go w pełni?

W pierwszych dniach nauczania prawdopodobnie kierowałbym pisarzy do pomysłów, które uważałem za bardziej „godne”, ale od tego czasu zdałem sobie sprawę, że nie jestem strażnikiem dobrych pomysłów. To bezgranicznie frustruje uczniów.

„Po prostu powiedz mi, czy to dobre!” mówią zirytowani.

Mówię im: „Słuchajcie, gdybyście przyszli do mnie dziesięć lat temu i powiedzieli, że chcą napisać historię o tornadach i rekinach, kazałbym wam wybrać albo rekiny, albo tornada. Teraz jest sześć (TAK, SZEŚĆ!) filmów Sharknado. Wykonanie jest wszystkim. Dopóki tego nie napiszesz i nie wypróbujesz, kto wie, czy znajdzie publiczność?”

Elizabeth Acevedo, autorka Poeta X , szczerze opowiadała o swojej frustracji z powodu profesora z jej programu MSZ, który przypisał wiersz o przyrodzie. Pochodzi z Nowego Jorku i postanowiła pisać o szczurach.

Jej profesor powiedział jej, że szczury nie są szlachetne. Że nie byli dobrym pomysłem. Następnie napisała zdumiewający wiersz , który uchwycił jej wyjątkowy punkt widzenia i głos. Wydawała bestsellerową książkę i elektryzowała publiczność swoją poezją i prozą.

Przestań czekać, aż ktoś powie Ci, że pomysł jest „dobry”. Jeśli jest to coś, nad czym zastanawiałeś się przez jakiś czas, coś, czego nie możesz wyrzucić z głowy, zapisz to i dokończ. Dopiero wtedy możesz ocenić, gdzie brakuje jej oryginalności, a potem możesz zrewidować.

Ten sam, ale inny

Istnieją całe książki o tym, jak prawdziwi artyści budują i dostosowują się do pomysłów już istniejących na świecie (patrz książka Austina Kleona Steal Like an Artist lub cały kanon Szekspira). Kiedy znajdujesz w pracy innych pomysły, które przykuwają twoją uwagę i nie pozwalają zasnąć w nocy? Obracaj je we własnym kierunku, własnym głosem.

Możesz zacząć w tym samym miejscu, co inny pisarz, ale prawdopodobnie skończysz w innym miejscu, ponieważ masz unikalny punkt widzenia.

Fikcja gatunkowa działa na całej zasadzie „taka sama, ale inna”. Każdy, kto nawiązuje romans, oczekuje, że dwie osoby spotkają się, doświadczą niepowodzeń i komplikacji, a potem w końcu zaakceptują swoją miłość. Romanse, które wspinają się na szczyt, mają tendencję do spełniania tych oczekiwań w nieoczekiwany lub świeży sposób.

Przestań więc martwić się podobieństwami, gdy wiesz, że nie kopiujesz i nie wklejasz czyjejś pracy. Sądzę, że większość rozwijających się pisarzy i tak na początku naśladuje swoich ulubionych autorów, a jest to naturalna część rozwoju. Wypróbuj różne głosy i odrzuć te, z których wyrosłeś. Pomoże Ci znaleźć własny głos.

Nieproduktywne jest pozostawanie sparaliżowanym w obawie, że twój pomysł zostanie skradziony lub że jest zbyt podobny do czegoś innego. Przestań pozwalać, by te wymówki powstrzymały cię od napisania historii.

Jakie pomysły, które gromadziłeś lub martwiłeś, były zbyt podobne do czegoś innego, aby spróbować? Udostępnij, jeśli się odważysz w komentarzach.