Sztuka Struktur Opowieści

Wyobraź to sobie: w nagłym przypływie boskiej inspiracji odwiedza cię starożytna Muza, która obdarza cię idealnym pomysłem na twoją własną powieść. To marzenie każdego autora (i początkującego autora). Ale kiedy początkowa adrenalina opada, może szybko przekształcić się w koszmar. Pomiędzy rozproszonymi punktami fabuły i rozmytymi szczegółami technicznymi, trudno sobie wyobrazić, że z tej twórczej wizji może pochodzić jakakolwiek zorganizowana forma pisania.

Wejdź w sztukę tworzenia struktur fabularnych.

Struktury opowieści: czym są i jak mogą pomóc?

Zasadniczo struktura opowieści jest mapą drogową dla twojej historii.

W najlepszym przypadku struktury fabularne pomagają wizualnie dopasować wydarzenia z powieści w uporządkowaną i logiczną sekwencję, ułatwiając nakreślenie samej historii poprzez zdefiniowanie ważnych punktów fabuły.

Istnieją różne rodzaje struktur opowieści, z których każda jest dostosowana do innego typu pisarza, ale wszystkie składają się z:

• konflikt
• punkt kulminacyjny
• rezolucja

Następnie przyjrzymy się bliżej tym wspólnym elementom.

Elementy struktur opowieści

Mając na uwadze, że istnieje wiele metod, których autorzy używają do strukturyzowania i zarysowania swoich historii, skupimy się na niektórych głównych aspektach, które pozostają takie same w każdej technice.

1. The Opener: To prawdopodobnie jeden z najważniejszych aspektów każdej historii. W tej części identyfikujesz zarówno protagonistę, jak i siłę napędową całej fabuły. Niezależnie od tego, czy jest to misja, problem, czy wyzwanie, ta siła musi być wystarczająco silna, aby popchnąć twoją postać przez całą historię i zmusić czytelników do pozostania do samego końca.
2. The Catalyst: To wydarzenie, które wprawia w ruch kulę. Katalizator to moment, w którym problem staje się tak niezaprzeczalny, że ostatecznie zmusza protagonistę do działania w celu uniknięcia najgorszego możliwego wyniku lub konsekwencji. Stawka powinna być wysoka.
3. Napięcie rośnie: Gdy kołki unoszą się wygodnie w górnej atmosferze, nadszedł czas, aby zabrać je do gwiazd. Ta część historii powinna obejmować serię kryzysów, które logicznie wpasowują się w fabułę, a jednocześnie stopniowo się pogarszają. To one motywują Twojego bohatera do dalszej walki z problemem i pracy nad pożądanym rozwiązaniem.
4. Punkt kulminacyjny: Wiele osób ma ochotę pomylić punkt kulminacyjny z końcem historii, ale daleko mu do tego! To jest punkt w historii, w którym sprawy eskalowały do ​​absolutnie najgorszego. Beznadziejny i w obliczu całkowitej porażki jest to punkt zwrotny dla głównego bohatera; muszą zdecydować, czy kontynuować wbrew wszelkim przeciwnościom, czy poddać się i zaakceptować najgorsze.
5. Koniec: Wszystko sprowadza się do tego. Korzystając z tego, czego nauczyli się po drodze, twój protagonista musi działać i albo odnieść sukces, albo ponieść porażkę. Najlepiej byłoby, gdyby zakończenie zarówno zadowoliło czytelnika, gdy zakończy podróż z twoim bohaterem, jak i sprawi, że będzie chciał więcej.

Siedem struktur fabularnych

Pierwsza: klasyka Deana Koontza

Ta struktura jest wystarczająco prosta, aby była idealna dla pisarzy, którzy wolą luźne podejście do konspektu. Składa się tylko z czterech kroków: Im szybciej kłopoty, tym lepiej. W momencie, gdy stawka jest wystarczająco wysoka, aby poprowadzić fabułę twojej powieści, rzuć swoją postać głową w głąb niej. Zanim jednak podejmiesz to wysokie nurkowanie, upewnij się, że rozwinąłeś swoją postać w kogoś, w kogo naprawdę zainwestowali Twoi czytelnicy.

Od tego miejsca wszystko jest w dół . Wszystko, co robi twoja postać, powinno nieuchronnie pogorszyć jej dylemat. Ważne jest, aby upewnić się, że każdy problem przebiega logicznie od poprzedniego, ale im głębszy problem, tym lepiej.

Wejdź w całkowitą beznadziejność . Do tego trenował twój protagonista. Wszystko, czego nauczyli się pokonując poprzednie przeszkody, powinno tutaj wejść w grę, ponieważ czytelnik (a może nawet ty sam) zastanawiasz się, jak protagonista kiedykolwiek ucieknie przed nieuniknionym.

Sukces lub porażka, wbrew wszelkim przeciwnościom . Lojalni czytelnicy oczekują zakończenia, które zgrabnie powiąże historię. To, czy to zakończenie jest zwycięstwem, czy rozczarowaniem, zależy od indywidualnych okoliczności każdej historii; tak czy inaczej, ta część powinna zapewnić poczucie zamknięcia czytelnikom i bohaterowi.

Dwa: w mediach Res

Medias Res to łacińska fraza, która dosłownie tłumaczy się jako „pośrodku rzeczy”. Zasadniczo rzucasz czytelnika prosto w akcję. Opisy fabuły i scenerii można stopniowo wprowadzać w miarę rozwoju fabuły. Ta struktura opowieści koncentruje się na tym, aby czytelnik od samego początku był zainwestowany.

Po początkowym szoku wywołanym natychmiastową akcją, struktura fabuły pozostaje stosunkowo prosta:

• wzrost akcji
• fabuła
• punkt kulminacyjny
• rozwiązanie (upadek akcji)
• Rezolucja

Trzecia: Podróż bohatera

Klasyczna struktura fabuły, popularna w wielu gatunkach, Hero's Journey składa się z dwunastu podstawowych kroków:

• Zwykły świat: Mówiąc najprościej, definiujesz poczucie normalności swojego bohatera, opisując jego życie przed misją.
• Call to Adventure: Tutaj sprawy zaczynają iść na południe. Bohater zostaje zmuszony do opuszczenia swojej strefy komfortu przez konfrontację z problemem, którego nie może zignorować…
• Odmowa Wezwania: … ale i tak starają się je zignorować. Na szczęście ta początkowa odmowa ma zostać odrzucona i ostatecznie odrzucona.
• Spotkanie z mentorem: po tym, jak bohater zostaje przekonany do wyruszenia w swoją podróż, zdaje sobie sprawę, że jest zbyt niedoświadczony, by nawet marzyć o sukcesie. Wprowadź mentora. Od mądrości po motywację i wszystko pomiędzy, mentor jest tym, który zapewnia, że ​​bohater jest gotowy stawić czoła wszystkim stojącym przed nim wyzwaniom.
• Przekraczanie pierwszego progu: Całkowicie zaangażowany w podróż, bohater stawia pierwsze kroki w opuszczeniu swojej strefy komfortu, aby wkroczyć w świat poza nią.
• Testy, sojusznicy, wrogowie: Ta część skupia się na interakcji bohatera ze światem i otaczającymi go ludźmi. Niezależnie od tego, czy wpadają w kłopoty, wyciągają innych z kłopotów, czy też są uratowani od kłopotów, to określa miejsce bohatera w tym nowym świecie i jego pozycję społeczną wśród mieszkańców tego świata.
• Podejście do Najgłębszej Jaskini: Bohater zbliża się do ostatecznego celu swojej wyprawy. Tutaj zbliżają się do końca, przygotowując się do walki ze złoczyńcą.
• Próba: To największy test bohatera. Najbardziej krytyczny punkt w historii, to miejsce, w którym bohater zostaje powalony do najniższego punktu i musi naprawdę zademonstrować swoją zdolność do przezwyciężania trudności. Najczęściej nie jest to punkt kulminacyjny tej historii!
• Nagroda: O to bohater walczył przez całą podróż. Są to zazwyczaj przedmioty fizyczne, które są kluczem do pokonania złoczyńcy raz na zawsze.
• Droga powrotna: Tutaj bohater musi bezpośrednio zmierzyć się z konsekwencjami wszystkich swoich poprzednich działań. Zło nie zostało jeszcze pokonane, a bohater zmuszony jest zmierzyć się z nim jeszcze raz, jeśli chce wrócić do „normalnego” świata.
• Wskrzeszenie: Bohater czeka teraz ostatnia próba. To jest prawdziwy punkt kulminacyjny historii. Wykorzystując wszystko, czego nauczyli się do tej pory w swojej podróży, bohater jest wreszcie gotowy stawić czoła największemu złu, które stoi między nim a ich szczęśliwym zakończeniem.
• Wróć z eliksirem: Bohater triumfalnie wraca do domu. Jednak podróż ich zmieniła; nie są tą samą osobą, która opuściła swój „zwykły” świat, ale teraz mają się lepiej z tego powodu.

Po czwarte: 7-punktowa struktura historii

Ta technika działa najlepiej, jeśli najpierw określisz swoją rozdzielczość, a następnie zaczniesz pracować wstecz.

• Hak: punkt wyjścia twojego bohatera.
• Tura fabuły 1: wprowadza konflikt napędowy.
• Pinch Point 1: dodaje presji do konfliktu, motywując w ten sposób protagonistę do dalszej podróży.
• Środek: aktywna reakcja na konflikt.
• Pinch Point 2: presja na protagonistę nasila się.
• Druga tura fabuły: protagonista jest teraz przygotowany na zmierzenie się z konfliktem i osiągnięcie rozwiązania.
• Postanowienie: wszystko doprowadziło do tego momentu, a bohaterem nie jest już ta sama osoba, która rozpoczęła podróż.

Piąta: Metoda płatków śniegu Randy'ego Ingermansona

Ta metoda jest idealna dla tych, którzy wolą pracować ze szczegółowym zarysem przed rozpoczęciem właściwego procesu kreślenia.

• Napisz jednozdaniowe streszczenie swojej powieści.
• Rozwiń to zdanie do podsumowania akapitu zawierającego najważniejsze wydarzenia.
• Napisz całostronicowe podsumowanie historii i osobowości każdej postaci.
• Rozwiń każde zdanie w akapicie od kroku 2 do osobnego akapitu.
• Z perspektywy każdej postaci napisz jednostronicowe streszczenie fabuły.
• Rozwiń każdy akapit z kroku 4 do pełnego podsumowania strony.
• Rozwiń opisy postaci w wykresy postaci.
• Wymień wszystkie sceny, które musisz uwzględnić w swojej historii, korzystając z podsumowania napisanego w kroku 6.
• Napisz wielopunktowy opis każdej zidentyfikowanej sceny.
• Na koniec napisz pierwszy szkic.

Sześć: Struktura trzech aktów

Powszechnie popularny zarówno w obecnych, jak i starożytnych czasach, jest to chyba najprostsza metoda nakreślenia dowolnego dramatu.

Akt 1: Konfiguracja

Tutaj ustalasz scenerię i przedstawiasz głównych bohaterów, określając w ten sposób kierunek dalszej części historii.

Akt 2: Konfrontacja

Protagonista staje przed problemem, który początkowo wydaje się łatwy do rozwiązania, ale staje się coraz bardziej złożony, aż wydaje się, że nie jest w stanie osiągnąć tego, czego naprawdę chce.

Akt 3: Uchwała

Mając najwyższą stawkę, protagonista musi wykorzystać umiejętności, które rozwinął podczas swojej podróży, aby znaleźć rozwiązanie swojego problemu.

Po siódme: „Zakłócenie i dwoje drzwi” Jamesa Scotta Bella

Bell przedstawia tę koncepcję jako fabułę skupioną wokół i napędzaną trzema głównymi wydarzeniami:

• Zakłócenie: Coś na początku fabuły zaburza status quo, zmieniając w ten sposób życie bohatera, jakie zna.
• Doorway 1: To katapultuje protagonistę w sam środek opowieści, zapewniając, że nie ma odwrotu.
• Doorway 2: Protagonista zbliża się do ostatecznej bitwy, nie mogąc już się wycofać, ponieważ staje w obliczu sytuacji, która zwykle kończy się katastrofą.

Chociaż podczas planowania powieści można wziąć pod uwagę wiele różnych struktur fabuły, ważne jest, aby wybrać taką, która będzie dla Ciebie odpowiednia . Mając na uwadze swoje nawyki i preferencje związane z pisaniem, będziesz mógł odkryć proces tworzenia zarysów, który z pewnością pomoże ci opracować jasną i zwięzłą fabułę, która utrzyma zaangażowanie i zainwestowanie czytelników od początku do końca.