Plusy i minusy pisania w trzeciej osobie

Opublikowany: 2022-12-03

Writers Write to źródło pisania. W tym poście przyjrzymy się zaletom i wadom pisania w trzeciej osobie.

Omówiłem pierwszą i drugą osobę w ciągu ostatnich dwóch tygodni, w tym tygodniu chcę porozmawiać o trzeciej osobie. Pamiętaj, że punkt widzenia, z którego korzystasz, albo przybliży czytelników, albo oddali ich od Twojej historii. Na przykład pierwsza i druga są bliższe niż trzecia osoba – przywiązana lub wszechwiedząca – lub narrator.

Zaimków on, ona, ono i oni używamy dla trzeciej osoby. W powieściach kryminalnych i romansach często używamy trzeciej osoby. W tamtych czasach, przed samodzielnym publikowaniem, musieliśmy sprostać bardzo surowym wymaganiom gatunkowym, ale ponieważ zasady gatunku i ogólnie pisania zmieniają się i ewoluują, wybór punktu widzenia zależy głównie od ciebie i twojej historii. Mamy o wiele więcej miejsca do gry.

Rozważ ten przykład osoby trzeciej przywiązanej lub ograniczonej:

 Nie wiedział, co robić. Trzymał się tak mocno, jak tylko mógł. Palce go bolały, pojawiło się odrętwienie, ręce zaczęły się kurczyć. Pod nim. Stopy, tysiące stóp. Otchłań nicości. Rozprostował palce u nóg i nic nie poczuł. Brak półki. Brak oparcia. Jego łydka płonęła z wysiłku. To boli. Jego pięść utkwiła, szczelina była niewielka, wystarczyła, by włożyć w nią rękę. Jego knykcie były poranione. Musiał wstać, musiał jeszcze raz pociągnąć. Dotarł do peronu. Przewrócił się na brzuch i spojrzał w dół, próbując zobaczyć, gdzie wylądowała.

Plusy i minusy pisania w trzeciej osobie

Trzecia osoba wydaje się być wspólną płaszczyzną dla czytelników i pisarzy. Jest to przestrzeń, w której większość ludzi czuje się komfortowo. Trzecią osobę można podzielić na przywiązaną, wszechwiedzącą i narratora.

Dołączona trzecia osoba daje perspektywę jednej osoby. Ty zamocuj im „kamerę” na ramieniu i opowiedz wszystko z ich perspektywy. Podobnie jak w przypadku pierwszej osoby, opowiadanie o wydarzeniach będzie stronnicze w zależności od ich doświadczeń, wychowania, wieku lub płci. Niewiarygodni narratorzy mogą całkowicie zmienić wydarzenia, aby pasowały do ​​​​swoich potrzeb.

Wszechwiedzący w trzeciej osobie to wszechwiedzący , wszystkowiedzący punkt widzenia. Zamiast przyczepiać kamerę do jednej postaci, kamera unosi się nad historią. Kamera, która jest kasjerem, wie wszystko. Nie oznacza to, że czytelnik wie wszystko z góry, to do wszechwiedzącego kasjera należy ujawnienie szczegółów według własnego uznania.

Narrator jest obserwatorem. Mówi nam, że postać wchodzi do sklepu, ale nie wie dlaczego. Może nam tylko powiedzieć, co widzi, nie potrafi wyjaśnić motywów działań bohatera. Pozwala to na mówienie bez oceniania.

Sześć zasad pisania w trzeciej osobie

  1. Możesz użyć wielu postaci z różnych punktów widzenia , aby opowiedzieć swoją historię. Wszystkie typy widoku trzeciej osoby mogą być użyte dla więcej niż jednej postaci, ale bądź ostrożny. Złotą zasadą jest trzymanie się jednej postaci na scenę. Nie skacz głową.
  2. Twoje postacie muszą się wyróżniać. Jeśli wszystkie brzmią tak samo, nie uwierzę w twoją historię. Twoje postacie będą nudne i płaskie.
  3. Nie wybieraj zbyt wielu postaci z punktu widzenia. Im mniej masz postaci z punktu widzenia, tym silniejsza będzie Twoja historia. Są oczywiście wyjątki, ale jako początkujący radzę nie używać więcej niż trzech.
  4. Staraj się, aby każda postać nie była postacią z punktu widzenia. Irytujące jest poznawanie postaci w scenie, a potem już nigdy więcej jej nie widzieć ani nie słyszeć. Postacie z punktu widzenia powinny często pojawiać się w książkach.
  5. Dzięki ustaleniu, która postać doświadcza największej zmiany emocjonalnej, dowiesz się, jakiego punktu widzenia użyć w danej scenie . To powinna być postać punktu widzenia.
  6. Upewnij się, że twoja postać nie ma informacji, których nie powinna mieć. Na przykład, skąd twoja postać zna sekret? Tylko dlatego, że narrator wie, a czytelnik wie, niekoniecznie umieszcza twoją postać w miejscu, w którym będą wiedzieć. Rozważ romans. Jeśli „oszust” jest postacią z punktu widzenia, czytelnik będzie świadomy podstępu, ale małżonek nadal może być w błogiej ignorancji. Jak się dowiedzą?

Baw się swoim punktem widzenia. Sprawdź się; mamy tendencję do wpadania w rutynę, ponieważ powtarzamy to samo. Zmiana punktu widzenia to świetny sposób na urozmaicenie sprawy.

W zeszłym tygodniu zasugerowałem, abyście spróbowali napisać tę samą scenę z różnych punktów widzenia , ponieważ ja zawsze stosuję się do własnych rad (tu wstaw histeryczny śmiech). Dodałem swoje ćwiczenia. Mam nadzieję, że pomogą.

Przykład wszechwiedzącego w trzeciej osobie:

 Dwie krzywdy nie czynią dobra, ale na pewno stworzyli wspaniałe dziecko. Ale jak Alison Peters wkrótce się przekona, właściwe wychowanie dziecka kosztuje, a kiedy Pan Niewłaściwy jest twoim jedynym wsparciem, czeka cię ciężka przejażdżka. Ale Alison nie zamierzała ryzykować swojego dziecka, podejmując złą decyzję. Zrobiłaby wszystko, by uratować swoje maleństwo. Byle co.

Przykład dołączonej osoby trzeciej:

Alison trzasnęła telefonem. To było beznadziejne.
"Cholerny drań." - mruknęła, opadając na twarde oparcie krzesła.
"Co on powiedział?"
„Nie teraz, mamo”. Ukryła głowę w dłoniach i próbowała oddychać.
„Więc kiedy?” Jej matka stała w drzwiach kuchni z rękami na biodrach.
"Mamo, proszę." Powstrzymała łzy.
Czynsz był należny. Musiała kupić pieluchy. Jak on myślał, że będzie w stanie wychować jego dziecko, jeśli on się nie przyczyni? Dzieci kosztują. Znacznie więcej niż tanie drinki, przez które wpadła w tarapaty.

Przykład pierwszej osoby:

 Zapadam się w fotel. To jest złe.
„Co on powiedział?”
„Nie teraz, mamo”. Potrzebuję tych pieniędzy. Jego pieniądze. Dla jego dziecka.
– No to kiedy, Alison?
– Skąd mam wiedzieć, mamo?
„Tak, skąd możesz wiedzieć? Jak będziesz wspierać dziecko? Nie możesz nawet utrzymać siebie”.
"Mamo, proszę. Nie mogę teraz tego zrobić. Nienawidzę tego, że błagam.
„Cóż, zrobiłeś to. Ty stworzyłeś to dziecko. Wybrałeś tego frajera.

Przykład drugiej osoby:

 Zatrzasnąłeś telefon. Próbujesz uspokoić oddech. Musisz zrobić plan. Nie możesz tak żyć.
„Co on powiedział?”
„Nie teraz, mamo”. nie możesz tego zrobić. Przesuwasz paznokciem kciuka wzdłuż krawędzi stołu. Potrzebujesz pomocy. Potrzebujesz pieniędzy. Musisz wychować swoje dziecko. Jego dziecko. Gdybyś tylko wiedział, ile kosztuje kilka tanich drinków.
Miłego pisania!

Najważniejsza wskazówka : Dowiedz się więcej o naszych zeszytach ćwiczeń i kursach online w naszym sklepie .

autorstwa Mii Bothy

Jeśli podobał Ci się ten post, pokochasz:

  1. Plusy i minusy pisania w pierwszej osobie
  2. Plusy i minusy pisania w drugiej osobie
  3. Widok na umiejętność

Najważniejsza wskazówka : Dowiedz się więcej o naszych zeszytach ćwiczeń i kursach online w naszym sklepie .