Wykorzystanie prawdziwych ludzi jako postaci w fikcji

W tym poście Writers Write bada wykorzystanie prawdziwych ludzi jako postaci w fikcji.

Postacie mogą być inspirowane prawdziwymi wydarzeniami lub luźno wzorowane na prawdziwych ludziach. Czasami odniesienie do postaci jest bardziej rażące: fikcyjny portret znanej osoby.

Ryzykowna i rzadka technika, niektórzy pisarze wykorzystali tak zwaną „fikcję prawdziwych ludzi”.

Oto jak napisać to legalnie i dobrze.

Wykorzystanie prawdziwych ludzi jako postaci w fikcji

Czym jest fikcja prawdziwych ludzi?

Fikcja prawdziwych ludzi wykorzystuje portrety ludzi lub wydarzeń, często znanych, znanych czytelnikom. Imiona i tożsamości można zmieniać, ale rodzaj „fikcji prawdziwych ludzi”, o której tu mówimy, jest bardziej oczywisty.

Przykłady obejmują Eleanor Roosevelt Mystery Series autorstwa Elliota Roosevelta, Franka Sinatry w Underworld i Marilyn Monroe w powieści Joyce Carol Oates Blonde .

To prawdziwi ludzie, często już nieżyjący, wszczepieni w fikcję przez pisarza.

Coś jest „udramatyzowane”, gdy przedstawia prawdziwe wydarzenia, ale z fikcyjną rekonstrukcją. Coś jest „fabularyzowane”, gdy jest zakorzenione w fikcji z wykorzystaniem prawdziwych postaci, ale niekoniecznie prawdziwych wydarzeń.

Przedstawienia „fikcjonalne” wymagają mniejszej dokładności, podczas gdy coś „udramatyzowanego” wymaga większej dbałości o szczegóły.

Autorom zwykle nie zaleca się wykorzystywania prawdziwych ludzi w swoich fikcjach, ale są dobrze zrobione wyjątki.

1. Wartość wyłączenia odpowiedzialności

Zastrzeżenie jest ważne i mówi czytelnikowi, że to, co ma zamiar przeczytać, jest fikcyjnym przedstawieniem. W przypadku tego rodzaju fikcji w zastrzeżeniu należy wspomnieć, że wymienione wydarzenia i osoby są nadal fikcyjne.

Zastrzeżenia prawne to tekst prawny, zwykle umieszczany przez wydawcę, aby uniknąć możliwości pozwów o zniesławienie.

Szczególnie w przypadku użycia postaci, które istnieją poza stroną, zastrzeżenia mają znaczenie.

2. Unikanie zniesławienia i utraty reputacji

Zniesławienie to najgorszy scenariusz dla pisarzy, zwłaszcza tych, którzy zidentyfikowali kogoś w swojej fikcji. Postawmy sprawę jasno: zniesławienie to coś, czego nigdy nie chcesz, aby się wydarzyło.

W szczególności zniesławienie to każde wyrażenie, które wyrządza szkodę lub szkodzi czyjejś reputacji.

Niepochlebne (lub szkodliwe) przedstawienie, które nie może podlegać prawu dotyczącemu parodii, jest prawie automatycznie zniesławieniem. Celowe wprowadzanie w błąd faktów i cytatów może również stanowić zniesławienie.

Zawsze bądź ostrożny, niezależnie od tego, czy twoja postać żyje, czy nie. Estates też może pozwać.

3. Pozwolenia od żywych

Pozwolenie to potężna rzecz. Jeśli chcesz użyć prawdziwej osoby jako postaci fikcyjnej, bezpiecznym podejściem jest zwrócenie się do tej osoby (lub jej przedstawiciela) z pomysłem.

Nie wszystkie adaptacje wymagają pozwolenia, ale ułatwia to życie osobie, wydawcy i pisarzowi.

Parodie wielu gwiazd w serialach takich jak Family Guy czy The Simpsons są kręcone za ich zgodą (lub jako kamee z udziałem aktorów, za pośrednictwem ich agentów): w ten sposób nie zostaniesz pozwany.

Jeśli osoba, którą chcesz przedstawić, nie żyje, skontaktuj się ze spadkobiercami, trustami lub żyjącymi członkami rodziny, aby uniknąć kłopotów.

4. Udramatyzowane (o ludziach lub wydarzeniach)

Dramatyzacja to specyficzny rodzaj fikcji prawdziwych ludzi, w której pisarz wyobraża sobie, jak potoczyłyby się prawdziwe wydarzenia. Zasady są inne, a dokładność jest ważniejsza – choć czasami trochę nagięta w przypadku rzeczy, których nie można powiedzieć (ale można zgadnąć).

Dobrymi przykładami są The Murder Of King Tut Jamesa Pattersona i Portret zabójcy Patricii Cornwell. From Hell autorstwa Alana Moore'a i Eddiego Campbella to kolejna. Oczywiście to nie wszystko.

Takie dramatyzacje są często oparte na słynnych wydarzeniach i wykorzystują wyobraźnię do wypełnienia luk. Rzeczywiste zasoby i uprawnienia mogą być nadal ważne.

Fikcja historyczna często przechodzi w dramatyzację.

Znakomitymi przykładami pisarzy powieści historycznych, którzy zrobili karierę na swoich dramatach, są: Philippa Gregory, autorka The Other Boleyn Girl oraz Dame Hilary Mantel, wielokrotna zdobywczyni Nagrody Bookera i autorka Wolf Hall .

5. Abe Lincoln i wampiry: jak robić to dobrze

Prawdziwi ludzie mogą pojawić się w fikcji, gdzie są wykorzystywani jako część fabuły lub pojazdu do opowiadania historii. Pomyśl o nich jako o NPC z gry wideo (postać niegrywalna) lub fabularyzowanej scenie, aby to zobrazować.

Doskonałym przykładem jest Abraham Lincoln: Łowca wampirów autorstwa Setha Grahame-Smitha.

Wydarzenia oczywiście nie są prawdziwe (ani surrealistyczne!), chociaż do opowiedzenia historii wykorzystano wyimaginowaną osobowość Lincolna jako postaci.

The Jane Austen Mysteries autorstwa Stephanie Barrion wykorzystuje autorkę Jane Austen jako detektywa, bez żadnych rzeczywistych wydarzeń opartych na jej życiu.

Dokładność jest mniej ważna, ale należy uważać na historię. Nadal obowiązywałyby zasady dotyczące zniesławienia, a pozwolenie może być istotne.

6. Patterson i King: Kiedy tego nie robić

Słyszeliście kiedyś o książce „Zabójstwo Stephena Kinga” autorstwa Jamesa Pattersona?

Pomysł, pomyślany jako sprytna fikcja z prawdziwego życia, został podniesiony przez Pattersona – który ostatecznie zdecydował, że książka, w której jeden żyjący autor zabija drugiego, jest prawdopodobnie złym pomysłem.
Za obopólną zgodą obu pisarzy pomysł został odrzucony jako zbyt ryzykowny.

Fikcja, zwłaszcza w przypadku prawdziwych ludzi, nigdy nie powinna wywoływać krzywdy ani myśli o niej.

Do dalszego czytania

Fikcja prawdziwych ludzi to rozbudowany temat, dla którego jeden artykuł nie mógłby dać wystarczającego tła prawnego. Dla pisarzy, którzy potrzebują dalszej lektury, przyjrzyj się bliżej niektórym z tych artykułów dla uważnego pisarza:

1. Wykorzystanie celebrytów i innych prawdziwych ludzi w fikcji (Charm City Legal)
2. Prawdziwi ludzie w fikcji (Copylaw.com)
3. Powieściopisarze i postacie z życia wzięte (The Guardian)

Ostatnie słowo

W tym poście Writers Write zbadał wykorzystanie prawdziwych ludzi w fikcji. Z każdym świetnym pomysłem wiąże się wielka odpowiedzialność. Mamy nadzieję, że artykuły na Writers Write pomogą Ci pisać lepiej (i częściej!).

Alex J. Coyne. Alex jest pisarzem, korektorem i zwykłym graczem w karty. Jego artykuły na temat kart, brydża i gry w karty pojawiły się w Great Bridge Links, Gifts for Card Players, Bridge Canada Magazine i Caribbean Compass. Skontaktuj się z nami na alexcoyneofficial.com.

Jeśli ci się podobało, przeczytaj inne posty Alexa:

1. 8 sztuczek sprawdzających (które oszczędzają cenny czas)
2. 7 technik opowieści faustowskiej
3. Słynne listy odrzucające i ich lekcje dla innych pisarzy
4. 8 samodzielnie opublikowanych książek (które poszły na całość)
5. Sztuka listu reklamacyjnego
6. 6 porad dotyczących pisania z listów autorów
7. Sztuka pisania beletrystyki przy mniejszej liczbie ustawień
8. 8 statystyk dotyczących przemysłu pisarskiego (powinieneś wiedzieć)
9. 5 niesamowitych początków i zakończeń historii
10. 7 porad dotyczących pisania konkursów

Najważniejsza wskazówka : Dowiedz się więcej o naszych zeszytach ćwiczeń i kursach online w naszym sklepie .