6 wskazówek, jak uczyć się od teatru

W ciągu ostatniego roku wiele się nauczyłam o teatrze dzięki moim zainteresowaniom musicalami, moim lekcjom teatralnym w college'u i uczestnictwu w kilku grupach teatralnych. We wszystkich tych doświadczeniach zauważyłem wiele podobieństw między graniem lub pisaniem sztuki a pisaniem opowiadania. Ze sceny możemy wyciągnąć wiele wskazówek dotyczących pisania.

Szpilka

6 wskazówek, jak uczyć się od teatru

W jaki sposób wystawianie sztuki przypomina pisanie opowiadania? Oto sześć sposobów:

1. Musisz być gotowy do improwizacji.

Aktor może w każdej chwili zapomnieć o swoich kwestiach, rekwizyt może się zgubić, efekty dźwiękowe mogą zostać uruchomione w niewłaściwym momencie, a wiele innych rzeczy może pójść nie tak podczas produkcji. Aktorzy i ekipa muszą być przygotowani na zmianę podejścia do spektaklu, aby naprawić te błędy.

To samo można powiedzieć o pisaniu. Nawet jeśli masz doskonale zarysowaną historię, możesz być w jej środku i zdać sobie sprawę, że mimo wszystko potrzebujesz tej postaci żywej, a może potrzebujesz więcej emocji, aby utrzymać zainteresowanie czytelnika. Bez względu na to, ile planujesz z wyprzedzeniem, musisz być gotowy na zmianę kursu, jeśli lepiej pasuje do fabuły.

2. Nie ma małych części.

Postać, która dostanie tylko jedną linijkę w sztuce, nadal może zmienić wszystko dla twojego bohatera. Nawet postacie, które nic nie mówią, mogą całkowicie zmienić fabułę. Ilość czasu, jaki ktoś ma na scenie lub ilość dialogów, które ma, nie koreluje bezpośrednio z tym, jak ważny jest.

3. Karmisz się swoją publicznością.

Kiedy aktor wchodzi w komedię, to prawdopodobnie dlatego, że chce rozśmieszyć ludzi. Jeśli aktorka ma dramatyczną i tragiczną scenę śmierci, będzie chciała, aby publiczność uroniła kilka łez. Kiedy publiczność reaguje, wpływa to na to, jak aktorzy grają swoje role.

Pisarze mogą również wykorzystać swoją publiczność do poprawy. Podziel się swoim tekstem z partnerami krytyków i czytelnikami wersji beta i zobacz, jak reagują na twoją pracę. Czy zareagowali tak, jak tego chciałeś? Jeśli tego nie zrobili, oznacza to, że jest praca do wykonania. Niech skomentują twoje pisanie i zdecydują, co zrobić inaczej.

4. Twoja historia ma kilka aktów i punktów kulminacyjnych.

Dotyczy to zwłaszcza dłuższych prac. Zazwyczaj akt jeden kończy się hukiem. Powinno to pozostawić publiczność bez tchu, szlochać lub histerycznie śmiać się. Musisz mieć mini punkt kulminacyjny i pozostawić im silne emocje i klif, aby zostali w akcie drugim.

Kiedy dotrzesz do ostatniego aktu, idziesz na całość lub wracasz do domu. Punkt kulminacyjny powinien być jeszcze bardziej ekscytujący niż ten w pierwszym akcie, a zakończenie powinno zadowolić publiczność.

5. Niech twój dialog ujawni prawdziwą naturę twoich postaci.

Oczywiście aktorzy wnoszą swój własny styl do każdej postaci, którą grają, ale scenariusz dialogu jest miejscem, w którym postać rodzi się po raz pierwszy. To, co mówi bohater, jak reaguje na inne postacie, sprowadza się do słowa mówionego.

Niech Twój dialog będzie mówił przez większość czasu. Kim są twoje postacie? Co mówią i jak to mówią?

6. Nie możesz iść od razu na premierę.

Wyobraź sobie, że jesteś reżyserem i mówisz swojej obsadzie i ekipie, że ich pierwszym dniem w pracy jest premiera. Byliby zszokowani i spanikowani, prawda? Próba jest absolutnie niezbędna, aby dzień występu był jak najlepszy.

Twoje szkice są takie same. Pierwszy szkic nie jest produktem końcowym, bez względu na to, jak jest krótki. Wiele poprawek jest kluczem do tego, aby Twoja historia była bliska ideału. Może to być długi i wyczerpujący proces, ale kiedy skończysz, poczujesz się świetnie.

Strona i scena

Niezależnie od tego, czy piszemy książkę, czy występujemy na scenie, wszyscy ostatecznie opowiadamy fascynujące historie, które nasi czytelnicy i widzowie chcą usłyszeć. Wiele możemy się dowiedzieć o opowiadaniu historii z innych mediów.

Oczywiście jako pisarze powinniśmy dużo czytać. Twierdzę, że warto też spędzać czas w teatrze. Jaką grę zobaczysz dalej?

Czy możesz podać inne wskazówki dotyczące pisania, które możemy zaczerpnąć z teatru? Daj nam znać w komentarzach!