Książę czy żebrak? Plusy i minusy uczynienia bohatera szlachetnym w porównaniu ze zwykłym zasobem

Każdy autor musiał w pewnym momencie zmierzyć się z następującym pytaniem, czy to Szekspir, czy JK Rowling: Czy bohaterowie mojej opowieści będą wspólnego pochodzenia, czy też szlacheckiego dziedzictwa? To znaczy, czy stworzę postać niższej czy wyższej klasy? Był to gorący temat debaty na długo przed tym, zanim bracia Grimm chwycili za pióro i jest to debata, która trwa do dziś.

Szpilka

Spór o to, co jest lepsze, jest wieloaspektowy, a tropy z obu krańców spektrum stały się powszechne.

Książę czy żebrak?

Harry Potter to zasadniczo czarodziejska rodzina królewska wychowana w skromnym otoczeniu. Luke Skywalker jest nieświadomie szlachetnie urodzony, jednak dorasta na wilgotnej farmie, która znajduje się na zacofanej planecie. Istnieją nawet oznaki, że zarówno Finn, jak i Rey w Gwiezdnych wojnach: Przebudzenie mocy mają szlachetne pochodzenie, pomimo ich skromnego wychowania jako żołnierzy lub padlinożerców.

Z drugiej strony, bohaterowie chłopscy z klasy robotniczej są również popularni w fikcji: Tris z Divergent , Katniss z The Hunger Games i Kelsier z trylogii Mistborn Brandona Sandersona pokazują głęboką relacyjność i autentyczność, jaką posiadanie wspólnego bohatera może nadać twojej historii .

Który jest lepszym wyborem? Myślę, że w dużej mierze zależy to od tego, jak autor zamierza odnosić się do swoich odbiorców. Przyjrzyjmy się niektórym zaletom i wadom związanym z wyborem postaci z wyższej klasy zamiast zwykłego.

Potęga Szlachetności

Archetyp szlachcica wychowanego w zapomnieniu jest często jednym z najbardziej ukochanych. Pod wieloma względami naturalne jest pragnienie bycia dawno zaginionym spadkobiercą jakiejś słynnej linii. W ten sposób lubimy bohaterów, którzy są szlachetni i wychowani w zapomnieniu. Pod wieloma względami pojęcie to wzmacnia również ideę, że pozornie zwykli ludzie mogą być tak wyjątkowi, jak bohaterowie, których pokochaliśmy jako dzieci.

Ten urok może być jednak również mieczem obosiecznym. Uczynienie twojego bohatera postacią wyższej klasy często może sprawić, że twoja postać będzie mniej kojarzona, ponieważ większość twoich odbiorców nie będzie potajemnie pochodzenia szlacheckiego.

Przewaga pospolitego

Jest jednak inna opcja do rozważenia, ponieważ szlachetny archetyp stał się ostatnio nieco oklepany.

Wierzę, że science fiction i fantasy mogą skorzystać na bardziej popularnych bohaterach. Koncepcja śmiałych książąt mówiących, że dzień staje się oklepana i przewidywalna, i wierzę, że bohaterowie z klasy robotniczej mogą wnieść nową perspektywę. Ponadto przekonanie, że zwykli ludzie mają moc zmieniania i wpływania na otaczający ich świat, jest szczególnie wzmacniające lub ujmujące dla czytelników. Co więcej, niektórym pojęcie pierworodztwa może wydawać się archaiczne i obce.

Urok, który kryje się za uczynieniem twojego bohatera bardziej zwykłym, polega na tym, że wzmacnia przekonanie, że wszyscy ludzie mają wartość. Pod wieloma względami przypomina nam, że silne społeczeństwa powstają dzięki krwi, pocie i łzom zwykłych ludzi, którzy decydują się robić to, co najlepsze dla społeczności, a nie tylko to, co jest najlepsze dla nich samych.

Czy to jednak oznacza, że ​​„każdy jest bohaterem”? Zdecydowanie nie. Widzisz, pomimo tego, że są zwykłymi ludźmi, ci bohaterowie są wyjątkowi sami w sobie, ze względu na ich poświęcenia i wybór, aby często podążać mniej uczęszczaną drogą.

Bohater, którego pokochają Twoi czytelnicy

Książę czy nędzarz, niezależnie od tego, jakiego wyboru dokonasz, pamiętaj, aby jasno zakomunikować ten wybór. Niech prześwituje prawdziwa natura twojego bohatera i niech ta narracja kształtuje twoje relacje z publicznością. Bo w końcu, niezależnie od dokonanego wyboru, pamiętaj, że twoi bohaterowie zawsze znajdą sposób, aby pozostawić ślad na świecie i wzmocnić twoją epicką opowieść.

Czy są inne zalety pisania o postaci z niższej lub wyższej klasy? Daj nam znać w komentarzach.