Czym jest przechwalanie się pokorą i jak możesz go uniknąć w swoim pisaniu?

Twoja przyjaciółka narzeka, że ​​jest zajęta swoją nową rolą reżysera. Tak naprawdę jest tak zestresowana, że ​​schudła 10 funtów i mieści się nawet w swoje stare dżinsy z liceum.

Jako słuchacz tłumaczysz serię „skargi” swojej przyjaciółki i domyślasz się prawdziwego znaczenia przechwałek — jest dumna ze swojej nowej pozycji i wie, że wygląda lepiej niż kiedykolwiek.

To jest sztuka pokory.

„Pokorne przechwalanie się” łączy słowa „pokornie” i „przechwalanie się”, co oznacza akt pośredniego lub skromnego przechwalania się. Definicja skromności według Merriam Webster brzmi:

„Wygłoszenie pozornie skromnego, samokrytycznego lub swobodnego oświadczenia lub odniesienia, które ma na celu zwrócenie uwagi na czyjeś godne podziwu lub imponujące cechy lub osiągnięcia”.

Co ciekawe, skromne przechwałki weszły do ​​naszego słownika społecznościowego dopiero niedawno dzięki rozwojowi mediów społecznościowych — niektórzy przypisują to określenie zmarłemu producentowi Parks and RecreationHarrisowi Wittelsowi.

Od celebrytów po sportowców – ludzie często pokornie się przechwalają, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Dzieje się tak, ponieważ mówienie o sobie wywołuje w naszym mózgu tę samą reakcję przyjemności, co seks czy jedzenie, odkryło dwóch neurobiologów z Harvardu .

Być może natknąłeś się na przykład na pisarza, który powiedział coś w stylu: „Nie mogę uwierzyć, że moja nowa książka znalazła się na liście bestsellerówNew York Timesa!” To stwierdzenie, choć prawdziwe, a może nawet pełne dobrych intencji, nadal sprawia wrażenie przechwałki. W tym przypadku próba pokory powieściopisarza została niestety wyrażona jako pokorna przechwałka.

Innym typowym sposobem wyrażania pokornego przechwalania się jest skarga. Stwierdzenie „Muszę przegapić happy hour, aby po pracy odebrać mercedesa od warsztatu” może wydawać się irytujące dla mówiącego, ale dla każdego, kto słucha, jest to po prostu klasyczna skromna przechwałka. Jeśli nie ma potrzeby wspominania o swoim luksusowym samochodzie w rozmowie, prawdopodobnie nie powinieneś tego robić.

Prawda jest taka, że ​​ludzie dostrzegają prostotę pokory. I choć jawne przechwalanie się jest źle widziane, badacze odkryli , że ludzie tak naprawdę wolą je od strategicznego, podstępnego, pokornego przechwalania się. Poza tym istnieją sposoby, aby rozmawiać o sobie – i budować siebie – bez sprawiania, że ​​inni poczują się gorsi.

Jak więc uniknąć dwulicowego przechwalania się w pisaniu i codziennych rozmowach? Oto kilka wskazówek.

Jak uniknąć pokornego przechwalania się

Jeśli chodzi o pisanie w Internecie — wysyłanie e-maili, publikowanie wpisów na blogach lub dzielenie się przemyśleniami w mediach społecznościowych — nie da się wiedzieć, jak ludzie naprawdę reagują na Twoje słowa. Twoje słowa po prostu unoszą się w cyberprzestrzeni bez żadnego kontekstu ani wskazówek wizualnych, które mogłyby zneutralizować to, co mówisz.

Dlatego właśnie skromni przechwałki tak łatwo wślizgują się do twoich tekstów. To normalne, że chcesz dzielić się dobrymi wiadomościami i czuć się docenianym, ale można to zrobić, nie będąc pokornym przechwałką.

Wskazówka nr 1: Zachowaj dyskrecję

Pisząc, miej świadomość proporcji trudności, które wyrażasz, do ilości przechwalań się, i zachowaj ostrożność. Nie ma nic złego w dzieleniu się pozytywnymi wiadomościami, ale zachowaj rozsądek, jeśli chodzi o ton przechwałek i to, czy skarga, którą wyrażasz, da się powiązać. Chcesz wyjść na osobę doceniającą, a nie zaabsorbowaną sobą i pozbawioną kontaktu.

Pokorne przechwalanie się:Wow, plakietka, którą wręczają Pracownikowi Miesiąca, jest taka duża! Nie zmieści się nawet na moim biurku.

Dzielenie się swoimi osiągnięciami:Jestem bardzo wdzięczny, że zostałem doceniony w tym miesiącu!

>>CZYTAJ WIĘCEJ: Co to jest ton?

Wskazówka nr 2: Poznaj swoich odbiorców

Jeśli piszesz kolumnę z poradami na temat uprawy roślin domowych, nie musisz mówić o wszystkich 30 sukulentach, które kwitną w Twojej doskonale nasłonecznionej kuchni. Ludzie chcą praktycznych instrukcji, a nie pobłażliwych narracji. Innymi słowy, nie rzucaj innym w twarz swoimi osiągnięciami. Bądź wrażliwy, wiedz, z czym mają do czynienia Twoi odbiorcy, i zamiast tego podchodź do tematu z taktem i szczerością.

Pokora:Kiedy masz niesamowity ogród przydomowy, taki jak mój, trudno przypomnieć sobie, jak to było opiekować się swoim pierwszym filodendronem.

Wykorzystaj swoją wiedzę do pomocy:nie od razu Rzym zbudowano – i mój przydomowy ogród też nie. Ale przy odrobinie cierpliwości i dużej staranności możesz mieć własną kwitnącą zieleń.

Wskazówka nr 3: Uczciwość jest najlepszą polityką

Ludzie cenią sobie pisanie, które jest autentyczne. Zareagują na tekst zawierający Twoje nadzieje, rozczarowania i wszystko pomiędzy. Nie bądź zbyt przefiltrowany w swoim piśmie, ponieważ będzie to wyglądało na fałszywe lub nierealne. Jeśli już chcesz się przechwalać, mów po prostu szczerze. Możesz pozwolić, aby Twoje wiadomości mówiły same za siebie, zamiast je kwalifikować i sprawiać, że Twój przekaz będzie wyglądał na dwulicowy.

Pokora:Wow, nie mogę uwierzyć, że nasza drużyna wygrała, naprawdę po prostu natknęliśmy się na zwycięstwo!

Szczerze:Jestem bardzo dumny, że nasz zespół zwyciężył — naprawdę ciężko na to pracowaliśmy i opłaciło się.

Wskazówka nr 4: Użyj detektora tonów Grammarly, aby się sprawdzić

Detektor tonu Grammarly to filtr, którego potrzebujesz, aby mieć pewność, że zachowujesz się bardziej pokornie niż przechwalając się. Analizuje wybrane przez Ciebie słowa i określa, jak Twój tekst może być postrzegany przez odbiorców. Wśród innych tonów, które sprawdza, nasz detektor tonu zasygnalizuje, gdy Twój tekst będzie egocentryczny i zaproponuje sugestie dotyczące używania skromniejszego głosu.

Pamiętaj: nikt nie lubi skromnych przechwałek. W naszym świecie ponad wszystko cenimy autentyczność i szczerość, dlatego ważne jest, aby Twoje teksty były jak najbardziej autentyczne i szczere. Jeśli masz wątpliwości, sprawdź jeszcze raz swój ton – być może pokornie się przechwalasz.