Czym jest realizm magiczny?

Czym jest realizm magiczny? Mówiąc najprościej, jest to gatunek literatury, który przeplata rzeczywiste problemy w światy z nurtem magii lub fantazji.

Dzieła realizmu magicznego są osadzone w realnym świecie. Bohaterowie będą zmagać się z różnymi problemami, od ubóstwa, wojny i narkotyków, po utratę rodzica lub koniec małżeństwa. Jednak prace z gatunku realizmu magicznego będą zawierały również elementy fantasy i magiczne. Zaciera się granica między fantazją a rzeczywistością.

To rozmycie pozwala autorom zająć się kwestiami społecznymi w inny sposób niż w czysto realistycznej powieści.

Czym jest realizm magiczny?

Realizm magiczny jest podzbiorem gatunku realizmu. W realizmie twórcy mierzą się z poważnymi problemami, takimi jak wojna, bieda, dysfunkcja rodziny, rasizm i inne. Realizm rozpoczął się od prac artysty wizualnego Gustave'a Courbeta. Courbet odrzucił wyidealizowane dzieła epoki romantyzmu na rzecz dokładnych przedstawień rzeczywistości.

Ruch zyskał na popularności wraz z wynalezieniem fotografii. Artyści zyskali możliwość oparcia swoich prac na uchwyconym momencie, zamiast pracować wyłącznie z pozowanymi modelami.

Realizm magiczny był z kolei reakcją na realizm. Różnica między realizmem a realizmem magicznym polega na tym, że magiczne elementy i stworzenia pojawiają się w realistycznych sceneriach i są traktowane jako normalne. Możesz więc mieć kobietę, której współlokator-wilkołak ma problemy z życiem uczuciowym lub miasto, w którym ludzie regularnie kontaktują się ze swoimi zmarłymi krewnymi.

Realizm magiczny kontra fantastyka

Chociaż istnieje pewne nakładanie się, szczególnie w fantastyce miejskiej, realizm magiczny jest odrębnym gatunkiem. W fantastyce typowe jest wyjaśnienie istnienia magii lub jej historii. W realizmie magicznym elementy te nie są wyjaśnione bardziej niż wyjaśnia się, jak działa rozkład jazdy metra. Są one akceptowane w pracy jako normalne, nie wymagające wyjaśnień.

Historia realizmu magicznego

Realizm magiczny jest najściślej kojarzony z autorami z Ameryki Łacińskiej. Jednak ziarno nazwy gatunku zostało zasiane przez niemieckiego krytyka sztuki Franza Roha w 1925 roku. Kiedy jego książka Nach Expressionismus: Magischer Realismus (Po ekspresjonizmie: realizm magiczny) została przetłumaczona na język hiszpański w 1927 roku, gatunek ten rozwinął się w Ameryce Południowej, gdzie nazywano to „realizmem magicznym”.

Jednak elementy tego gatunku istniały wcześniej. Dobrym przykładem jest „Przemiana” Franza Kafki, w której człowiek pogrążony w rozpaczy z powodu swojej sytuacji budzi się bez wyjaśnienia w ciele gigantycznego karalucha.

Kubański pisarz Alejo Carpentier był jednym z pierwszych orędowników tego, co nazwał „cudownym realizmem”. Carpentier użył terminu, który tłumaczy się jako „cudowna rzeczywistość” w prologu do Królestwa świata. Czuł, że ta etykieta odnosi się do Ameryki Łacińskiej i jej sztuki jako całości. Według jego słów „pisanie o tej ziemi automatycznie tworzy literaturę o cudownej rzeczywistości”. Dziś krytycy nadal debatują, czy Carpentier był praktykiem realizmu magicznego, czy też jego twórczość należy uznać za prekursora tego gatunku.

W 1955 roku krytyk literacki Angel Flores wprowadził ten termin do języka angielskiego. Za pierwszego realistę magicznego uznał argentyńskiego pisarza Jorge Luisa Borgesa.

Wspólne cechy realizmu magicznego

Każda powieść, film lub dzieło sztuki wizualnej realizmu magicznego będzie inne. Jednak mogą one zawierać jeden lub więcej z następujących elementów:

• Realistyczne ustawienie. Prace realizmu magicznego odbywają się w istniejących lokalizacjach lub znanych i podobnych do rzeczywistych miejsc.
• Magiczne elementy i postacie. Elementy fantastyczne, które nie występują w prawdziwym świecie, są stałym elementem wszechświatów realizmu magicznego. Mówiące zwierzęta, zmieniające kształt budynki i inne elementy są przedstawione jako normalne części świata.
• Komentarze kulturowe . Wielu pisarzy i filmowców używa realizmu magicznego jako sposobu na krytykę kulturową. Typowe cele obejmują nierówności strukturalne, partie polityczne, elitę kulturalną i inne.
• Ograniczone informacje . Elementy magiczne, takie jak lot, telepatia, zaklęcia lub istnienie fantastycznych stworzeń, zazwyczaj pozostają niewyjaśnione. To normalizuje magię jako część codziennego życia bohaterów.
• Niebanalne struktury fabularne. Dzieła realizmu magicznego często nie podążają za przyjętymi łukami narracyjnymi. Zamiast wyraźnego początku, środka i końca, mogą zatrzymać akcję na klifie. Może to stworzyć napięte i nieprzewidywalne wrażenia z czytania, ponieważ czytelnicy nie wiedzą, jakie wydarzenia posuną historię do przodu lub gdzie pojawią się konflikty.

Kontrowersje wokół realizmu magicznego

Jedną z najczęstszych debat dotyczących realizmu magicznego jest to, czyje dzieło powinno zostać uwzględnione. Na przykład niektórzy krytycy uważają raczej twórczość Alejo Carpentiera za fantazję niż realizm magiczny.

Inne krytyki dotyczą tego, czy popularna fikcja i filmy powinny być uważane za część magicznego realizmu. Niektórzy uważają, że jest to ściśle gatunek literacki i że popularne utwory nie powinny być uwzględniane. Na przykład ci, którzy trzymają się tej definicji, powiedzieliby, że filmu Labirynt Fauna , jako produktu kina popularnego, nie można uznać za element realizmu magicznego. Jednak inni twierdzą, że połączenie scenerii II wojny światowej i elementów magicznych czyni go wartym włączenia.

Część debaty dotyczy zawłaszczenia kulturowego. Czy etykieta realizmu magicznego powinna odnosić się tylko do pisarzy latynoamerykańskich i literatury latynoamerykańskiej? Podczas gdy niektórzy uważają, że jest to gatunek ściśle regionalny, inni uważają, że można uwzględnić dowolne utwory spełniające kryteria.

Ludzie z tej drugiej grupy często twierdzą, że realizm magiczny to gatunek, który można wykorzystać do opowiadania historii każdego uciskanego ludu. Zgodnie z tą definicją autorzy afroamerykańscy, tacy jak Toni Morrison, mogą zawierać więcej fantastycznych dzieł.

Jakie gatunki krzyżują się z realizmem magicznym?

Realizm magiczny stał się wpływowy w połowie XX wieku. Rozszerzył się poza Amerykę Łacińską i wpłynął na kilka ruchów odgałęzień. Należą do nich surrealizm, który wywraca do góry nogami przyjęte realia, używając realistycznych notatek. Doskonałym przykładem jest twórczość Salvadora Dali, który wykorzystuje elementy fantastyczne i realistyczny styl.

Literatura postmodernistyczna wzoruje się na realizmie magicznym, porzucając realistyczną grę po zabawie na rzecz elementów takich jak niewiarygodna narracja. Literatura postmodernistyczna może również zawierać komentarze społeczne lub polityczne. Postmodernistyczni autorzy, których prace pokrywają się z realizmem magicznym, to Kurt Vonnegut, Kathy Acker i Philip K. Dick.

Fabularyzm to gatunek literacki, który umieszcza mity i bajki we współczesnych realiach. Autorami tego gatunku są Samantha Hunt, Karen Russell i Julia Elliott. Film Zaczarowana można również postrzegać jako dzieło fabulistyczne.

Przykłady realizmu magicznego

Gdy zaczniesz rozpoznawać realizm magiczny, prawdopodobnie zauważysz, że istnieje wiele książek, filmów i dzieł sztuki, które należą do tego gatunku. Oto kilka wspaniałych przykładów do przestudiowania, jeśli chcesz przeczytać więcej lub napisać własny realizm magiczny:

Sto lat samotności Gabriela Garcii Marqueza. W swojej powieści z 1967 roku Garcia Marquez opowiada historię patriarchy rodziny, który marzy o mieście luster. Przystępuje do stworzenia własnej wersji na podstawie swoich wizji.

Ukochany przez Toni Morrison. W tej powieści tajemnicza kobieta wprowadza się do byłej niewolnicy i jej rodziny. Z biegiem czasu okazuje się, że gościem domu jest mściwy duch.

Miasto bestii Isabel Allende. Ta powieść opowiada o nastolatku, który zmaga się z diagnozą raka u swojej matki. Podróżuje z babcią do Amazonii, gdzie spotyka magiczne bestie, starożytnego szamana i własne zwierzę totemiczne.

Dzieci północy Salmana Rushdiego. Ta książka opowiada o chłopcu, który urodził się z telepatią. Osiągnął ten dar, ponieważ urodził się o północy w dniu, w którym Indie uzyskały niepodległość.

Ocean na końcu drogi Neila Gaimana. Ta powieść przenosi się między czasami, gdy mężczyzna wspomina swoje dzieciństwo w swoim rodzinnym mieście. Postacie obejmują praktykujących magię sąsiadów i nianię, która nie jest tym, za kogo się podaje.

Kronika ptaka nakręcacza Haruki Murakami. Akcja tej książki rozgrywa się w Tokio, gdzie mężczyzna odkrywa kolejne miasto ukryte pod ziemią.

Ostatnie słowo na temat tego, czym jest realizm magiczny

Realizm magiczny to gatunek, który umieszcza ludzi zmagających się z problemami świata rzeczywistego w otoczeniu, w którym elementy magiczne są realną i normalną częścią ich życia. Chociaż jest to najbardziej związane z autorami latynoamerykańskimi, przykłady można zobaczyć w pracach z innych części świata.

Zasoby do opowiadania historii

Przewodnik opowiadania historii: krok po kroku, z przykładami

Perspektywa pierwszej i trzeciej osoby: jaki sens ma Twoja historia?

Jak napisać zarys historii, który działa: 9 kroków

Podróż bohatera: wyjaśniona w 12 krokach

Incydent inicjujący: 7 wskazówek, jak rozpocząć historię od huku

Przykład streszczenia: Jak napisać zwycięskie podsumowanie swojej historii

Alegoria a przypowieść: jakie są różnice?

7 rodzajów konfliktów w literaturze, które warto poznać

12 archetypów postaci, które napędzają twoje pisanie

Często zadawane pytania na temat tego, czym jest realizm magiczny