Dlaczego piszemy

Przede wszystkim bardzo szczęśliwy i radosny Nowy Rok 2014! Niech Nowy Rok przyniesie Ci zdrowie, siłę i odwagę do realizacji marzeń.

W moim inauguracyjnym wpisie na blogu The Write Practice zadałem trzy kluczowe pytania: kim jesteś jako pisarz, dokąd zmierzasz i czego potrzebujesz. Dziś, w ten pierwszy dzień jasnego nowego roku, zapraszam do podjęcia zobowiązania.

Zobowiązanie wobec Ciebie, pisarza i Twojego pisania. Zaangażowanie w ponowne odkrycie , dlaczego piszesz .

Szpilka

Zdjęcie: Tom Magliery (Creative Commons)

Gdzieś głęboko w każdym autorze płonie nieugaszony płomień. To pragnienie tworzenia, potrzeba dzielenia się naszymi historiami, chęć otwarcia umysłów, oczarowania serc i dokonania jakiejś zmiany, gdzieś w życiu czytelnika.

Ale płomień potrzebuje skupienia. Jeśli chcesz osiągnąć efekt jako autor, musisz dostosować swoją pracę do powodu, dla którego piszesz. W przeciwnym razie kręcisz kołami przeciwko sobie.

Poniżej wymieniam cztery główne powody, dla których my pisarze piszemy. Nie zgadzać się? Opublikuj swój argument w komentarzach! Czujesz, że brakuje innych? Powiedz! Podłoga jest twoja.

Aby zmienić świat

Nie wstydźmy się! Zacznijmy od najbardziej bezwstydnie ambitnego powodu z nich wszystkich. Nic mniej.

Czy same słowa mają taką moc? Prawdę mówiąc, taką moc mają przede wszystkim słowa. Pisarze i ich dzieła mają wpływ na bieg cywilizacji ludzkiej odkąd ludzkość nauczyła się czytać. (Wiem, że większość pisarzy wymienionych na stronach, do których prowadzą linki, to mężczyźni – więc panie, zabierajcie się do pracy! Czas, abyście odcisnęli piętno na świecie!)

Moim skromnym zdaniem jest to prawdopodobnie jeden z najwznioślejszych (i przyprawiających o zawrót głowy) powodów, aby zostać pisarzem. Skomponowane z właściwą intencją, pasją i elokwencją – nie wspominając o właściwym czasie – słowa niosą ze sobą moc, o której Jeden procent może tylko pomarzyć. Żadna ilość pieniędzy, sława czy status nie zastąpią znaczenia i wpływu zmiany biegu historii, otwarcia ludzkich umysłów czy poprawy życia.

Ale jeśli pomysł, by zostać następnym Nelsonem Mandelą, aby wyrobić sobie markę, jest trochę zbyt przytłaczający, nie martw się. Możesz zmienić swój świat, w przeciwieństwie do świata.

Nie ma też literackiej formuły ani warunku, by uczynić twój świat lepszym miejscem. Możesz pisać fikcję lub non-fiction. Możesz pisać powieści, opowiadania lub eseje. Niezależnie od formy, jaką przybiera Twoje pisanie, potrzebuje pasji i celu. I naprawdę szeroka publiczność.

Zostawić spuściznę

Być może nic nie przeniesie twojego imienia przez pokolenia, tak jak książka czy dzieło sztuki. Dlaczego pamiętamy Da Vinci i Michała Anioła, Mozartów i Rolling Stonesów, Szekspira i Gabriela Garcię Marqueza, ale nie pamiętamy bogatych kupców czy polityków z tych samych epok? Dlaczego cenimy obrazy i książki znacznie wyżej niż banknoty tych samych społeczeństw?

Dlaczego pieniądze mogą mierzyć sukces książki, ale książka nigdy nie mówi nam nic o walucie, w której jest sprzedawana?

Ponieważ ludzkie serce i dusza są przystosowane do sztuki i piękna, a nie pieniędzy i wpływów.

Możesz się ze mną nie zgodzić, ale pomyśl o tym. Myślimy, że chcemy pieniędzy i władzy, ale nie to nas uszczęśliwia. Nie inspiruje ani nie poprawia naszego talentu. Daje nam tylko zasoby i kapitał, być może zapewnia wygodne życie i wpływ na innych, ale ostatecznie, co osiągnęliśmy?

To właśnie wtedy, gdy jako istoty ludzkie łączymy się z naszym rdzeniem i kiedy w pełni uczestniczymy w niezastąpionym doświadczeniu życia, uczymy się dostosowywać nasze słowa do naszego celu.

Aby dowiedzieć się, kim jesteśmy

W niedawnym poście na blogu w innym miejscu w The Write Practice niektórzy z nas dyskutowali, czy pisarz pisze tylko o tym, co wie. Być może niektórzy tak, ale pisarskie rzemiosło to znacznie więcej niż bezpośrednie, indywidualne doświadczenie — napisano mnóstwo wspaniałej literatury, która nie wywodzi się z osobistego życia autora.

Ale niektórzy – jeśli nie wielu – z nas piszą z powodu równie oczyszczającego, co kreatywnego. Często dorastanie lub życie w obraźliwych lub w inny sposób mniej niż idealnych okolicznościach skłania osobę do korzystania z pisania jako terapii lub po prostu do ucieczki. W tej formie pisanie może okazać się potężniejszym narzędziem samoanalizy i leczenia niż kosztowne sesje z life coachem lub terapeutą.

Pisanie jest również niezwykle skutecznym narzędziem do dzielenia się lub rozpowszechniania wiedzy lub informacji, które naszym zdaniem są ważne dla innych. Lub może służyć jako światło przewodnie na naszej życiowej ścieżce, gdy odkrywamy nasze wnętrze i to, co nas napędza.

Na wszystkie te sposoby i nie tylko, pisanie wyjaśnia, kim naprawdę jesteśmy.

Być bogatym, sławnym lub celebrowanym w inny sposób

Nie bój się powiedzieć, że to jeden z twoich powodów. W zasadzie nie ma w tym absolutnie nic złego. Ale upewnij się, że tego naprawdę chcesz, i bądź w stanie powiedzieć, dlaczego. Co naprawdę da ci bycie bogatym, poza oczywistą wolnością finansową? Czy zmieni to, kim są (lub byli) twoi przyjaciele lub twoje relacje z rodziną? Czy to może zmienić ciebie lub twoje pisanie?

Kiedy czytamy oszałamiające bajki o bogactwach i sukcesach, takie jak te JK Rowling czy Dana Browna, zapominamy, że media nie mówią nam wszystkiego. Nie myślimy o codziennych szczegółach z życia sławnego autora, takich jak przytłoczenie prośbami, zhakowanie konta e-mail (tak jak autorka „Seks w wielkim mieście” Candace Bushnell) i przynajmniej częściowa utrata prywatności publicznej.

Do tego dochodzi sama praca. Gdzieś niedawno przeczytałem, że Lady Gaga zazwyczaj nie widzi światła dziennego podczas prób: jedzie z hotelu na parking, do sali muzycznej iz powrotem, całymi dniami. Rozgłos, który zbudowała dla swojej marki, wymaga niemal nadludzkiego wysiłku, wizji, strategii i poświęcenia. Długoterminowe, nieustające zaangażowanie. Podobną piosenkę śpiewają znani pisarze.

Czy masz to w sobie?

Jeśli zdajesz sobie sprawę z konsekwencji bycia dobrze znaną osobą publiczną, masz to, czego potrzeba i jesteś gotowy zamienić swoje mało znane życie na osobę w centrum uwagi, mówię pełną parą do przodu!

Wiem dlaczego piszę. Czy ty?