Jak napisać książkę: najlepszy przewodnik

Nie ma jednego dobrego sposobu na napisanie książki. Niektórzy biorą udział w NaNoWriMo (Narodowym Miesiącu Pisania Powieści) i zostają bestsellerem . Inni zaczynają od skrupulatnego zarysu i uporządkowanego planu. Niektórzy (zwykle nie powieściopisarze) mogą podpisać umowę na publikację samodzielnie. Celem tego artykułu jest omówienie poszczególnych etapów i pomoc w podjęciu decyzji o najlepszym sposobie napisania książki.

Spis treści

Pisanie wstępne: Co piszesz i dlaczego?

Jak napisać książkę w 13 krokach

Polecane narzędzia do pisania książek

Pisanie wstępne: Co piszesz i dlaczego?

Cytując kultowy filmHamlet 2z 2014 roku : „O mój Boże, pisanie jest takie trudne!”

A książki są długie. Większość powieści zawiera około 100 000 słów, co w edytorze tekstu odpowiada około 400 stronom z podwójnym odstępem.

Jeśli masz zamiar napisać książkę, będzie to długi proces; jeśli chcesz ukończyć trening, ważne jest, aby mieć cel końcowy, który będzie Cię motywował. Zapytaj: Co piszesz i dlaczego?

Może to być tak luźne i proste, jak posiadanie w głowie historii, z której po prostu musisz się wydostać. Może to być jednak praktyczne i konkretne: piszesz e-book, aby zwiększyć liczbę pobrań i przychody swojej firmy. Nie ma złego powodu, aby napisać książkę; musisz tylko wiedzieć, jaki jest twój.

Jaką książkę piszesz?

Książki fabularne

Książki fantastyczne opowiadają historie, które w całości lub w większości są wymyślone przez autora. (Mówimy głównie, ponieważ gatunki takie jak fikcja historyczna opowiadają historie o prawdziwych wydarzeniach, ale motywy bohaterów, dokładne dialogi itp. są wymyślane przez autora.)

• Powieści są najczęściej publikowanymi i czytanymi książkami beletrystycznymi. Są długie (luźno definiowane jako ponad 40 000 słów, ale ogólnie w przedziale 80 000–120 000, a niektóre są znacznie dłuższe). Opowiadają jedną, jednolitą narrację i mogą należeć do wielu typów i gatunków (np. fikcja komercyjna, fikcja literacka, fikcja ekskluzywna, młodzieżowa, science fiction, fantasy, romans, historyczna, horror itp.). Przykłady:Sto lat samotnościGabriela Garcii Marqueza iUkochanaToni Morrison

• Nowele to zasadniczo krótkie powieści: mogą być dowolnego gatunku, ale zazwyczaj zawierają około 17 000–40 000 słów. Chociaż istnieje wiele znanych i godnych uwagi powieści , są one znacznie mniej popularne wśród współczesnych czytelników, dlatego trudniej będzie je opublikować tradycyjnymi metodami, jeśli nie masz już ugruntowanego nazwiska jako autora. Self-publishing zmienia sposób, w jaki ludzie konsumują, i jest obecnie najbardziej realną opcją wydawniczą dla nowicjusza powieści. Przykłady:Jądro ciemnościJosepha Conrada iAlchemikPaulo Coelho

• Zbiory opowiadań są dokładnie tym, na co wyglądają: zbiorem kilku opowiadań, których łączna długość słów jest zwykle zbliżona do powieści. Ponownie zbiory opowiadań cieszą się mniejszą popularnością wśród czytelników, dlatego trudniej jest je opublikować, zwłaszcza gdy jest się autorem po raz pierwszy. Większość autorów opowiadań tworzy książki dopiero na późniejszym etapie swojej kariery (zamiast tego publikuje opowiadania pojedynczo w magazynach literackich lub podobnych publikacjach). Po raz kolejny self-publishing zmienia sposób i to, co ludzie konsumują. Przykłady:Nieprzyzwyczajona ZiemiaJhumpy Lahiri iTak ją traciszJunot Diaz

• Zbiory poezji to zbiory poezji. Liczba słów jest tutaj mniej istotnym barometrem, ponieważ nie ma wielu standardów. Zbiory poezji mają charakter niszowy i będą publikowane w małych, specjalistycznych wydawnictwach. Przykłady:Wzgórze, na które się wspinamy i inne wierszeAmandy Gorman orazGdzie kończy się chodnikShela Silversteina

Książki non-fiction

Książki non-fiction to te, które mają na celu opowiadanie narracji opartych na faktach. Obejmuje to szeroką, zróżnicowaną liczbę gatunków i typów książek. To jest niewyczerpująca lista:

• Popularne książki non-fiction opowiadają historie, które są prawdziwe, ale są napisane w sposób angażujący czytelników. Istnieje duży rynek popularnych książek non-fiction i publikuje je większość dużych wydawnictw. Należą do nich:
  • Wspomnienia, autobiografie i biografie, które opowiadają prawdziwe historie prawdziwych ludzi. Przykłady:LincolnDavida Herberta Donalda iJedz, módl się, kochajElizabeth Gilbert
  • Humor i komentarz, który może pokrywać się z innymi gatunkami (ale w celu bycia zabawniejszym). Przykład:Pewnego dnia ładnie mówięDavida Sedarisa irzekomo zabawna rzecz, której nigdy więcej nie zrobięDavida Fostera Wallace’a
  • Książki dziennikarskie przypominają opowiadania prasowe, ale są dłuższe i są zwykle pisane przez dziennikarzy (czasami jako kontynuacja ważnych artykułów, jako bardziej szczegółowe omówienie określonej historii lub trendu społecznego). Przykłady:NomadlandJessiki Bruder iWszyscy ludzie prezydentaCarla Bernsteina i Boba Woodwarda
  • Książki historyczne uczą nas o historii; mogą przybierać różne formy. Przykłady: Wytrzymałość: niesamowitapodróżShackletona autorstwa Alfreda Lansinga iSpotkania w sercu świata: historia ludu Mandanautorstwa Elizabeth A. Fenn
  • Przewodniki turystyczne i dzienniki podróżnicze opowiadają historie o przygodach lub udzielają porad, dokąd czytelnicy mogą chcieć podróżować. Przykłady:Krainy utraconych granic: podróż jedwabnym szlakiemKate Harris iwłóczęgaRolfa Pottsa
• Poradniki mają na celu naukę umiejętności praktycznych. Do tego gatunku zaliczają się książki kucharskie, poradniki i poradniki ogrodnicze.
  • Przykłady:Radość gotowaniaautorstwa Irmy S. Rombauer i7 nawyków skutecznego działaniaautorstwa Stephena. R. Covey’a
• Książki akademickieto te, które są publikowane w celu wspierania nauki. Może to obejmować podręczniki do nauczania przedmiotów dla studentów, rozprawy przedstawiające nowe teorie i badania oraz inne teksty. Są one zazwyczaj publikowane przez prasę akademicką.
  • Przykłady:historia filmu, wprowadzenieKristin Thompson iO powstawaniu gatunkówKarola Darwina

E-booki, instrukcje techniczne itp.

Tego typu książki to głównie literatura faktu, ale warto je omówić osobno, ponieważ zazwyczaj są one publikowane przez firmy dla bardzo określonej grupy odbiorców. Ich ostatecznym celem nie jest to, aby czytelnik po prostu przeczytał książkę, ale zrobił coś innego, gdy skończy czytać.

• E-booki firmowe mają na celu dzielenie się wiedzą z potencjalnymi klientami w celu budowania zaufania i ostatecznie sprzedaży produktu lub usługi.
• Podręczniki techniczne są pisane, aby pomóc obecnym klientom nauczyć się korzystać z produktu lub usługi.

>>Przeczytaj więcej:20 kobiet, które utorowały drogę pisaniu

Jaki jest Twój ostateczny cel?

Po ukończeniu książki możesz zrobić wiele rzeczy.

• Publikacja w tradycyjnych wydawnictwach to klasyczny sposób wprowadzenia książki do sklepów. Zwykle przekazujesz gotową książkę agentowi, który następnie przekazuje ją wydawcom w celu zakupu. (W niektórych przypadkach agent może nie być potrzebny). Wydawcy ci podpisują umowę, w której płacą autorowi (zwykle niewielka kwota z góry i pewien rodzaj podziału przychodów, ale istnieje wiele form, jakie może przyjąć umowa), a następnie zająć się drukiem, dystrybucją, a czasami marketingiem książki.
• Self-publikacjapozwala pojedynczym osobom udostępniać swoje książki czytelnikom bez konieczności posiadania agenta i wydawcy. Kiedyś postrzegana z pogardą, w ciągu ostatnich dwudziestu lat znacznie się rozwinęła i jest szczególnie popularna wśród pisarzy zajmujących się gatunkami (science fiction, fantasy i romanse, żeby wymienić tylko kilka). Autorzy są odpowiedzialni za marketing swoich książek, zatrudnienie projektanta lub stworzenie własnych okładek książek oraz przesyłanie materiałów do dystrybutorów (takich jak Amazon Kindle). Autorzy otrzymują część zysków ze wszystkich egzemplarzy sprzedanych na danej platformie.
• Publikacja online umożliwia osobom fizycznym lub firmom rozpowszechnianie swojej pracy w dowolnym miejscu w Internecie, często jako zawartość do pobrania. Ten format jest zazwyczaj preferowany przez firmy publikujące książki w celu przyciągnięcia nowych klientów (treści można pobrać bezpłatnie w zamian za adres e-mail).
• Samozadowolenie . Całkowicie w porządku jest także napisanie książki po prostu dla siebie.

Jeśli chcesz napisać książkę ze względów finansowych, to też jest w porządku. Jeśli jednak taki jest Twój cel, musisz przeprowadzić badania, aby zrozumieć, co przynosi, a co nie, zarabianie pieniędzy. Pisanie książek to zarówno sztuka, jak i rzemiosło. Jeśli Twoim głównym celem są finanse, przeprowadź badania rynku: Dowiedz się, kim jest Twój klient (czytelnik); wiedzieć, czego chcą; i wiedzieć, jak do nich dotrzeć.

>>Przeczytaj więcej:Jakim typem pisarza jesteś?

Jak napisać książkę w 13 krokach

Sposób pisania książki jest kwestią osobistych preferencji i zależy od rodzaju książki, którą piszesz. Na przykład, jeśli piszesz historię literatury faktu, będziesz musiał przeprowadzić znacznie bardziej rozbudowany proces badawczy niż w przypadku pisania zbioru poezji.

1 Wykonaj badania

Jeśli piszesz literaturę faktu, badania mogą obejmować badania historyczne, kulturowe, naukowe lub inne badania akademickie. Badania te mogą obejmować czytanie innych prac, prace w terenie, przeprowadzanie wywiadów z ekspertami lub mogą przybierać wiele innych form.

Jeśli piszesz fikcję, być może będziesz musiał przeprowadzić tradycyjne badania dotyczące prawdziwych wydarzeń, ludzi, lokalizacji lub innych elementów składających się na twoją historię. Możesz także przeprowadzić wewnętrzne badania, aby pomóc w przygotowaniu swojej historii. Może to obejmować pisanie szkiców postaci, robienie notatek dotyczących budowania świata i tak dalej.

Nieważne, co piszesz, bardzo pomocne jest także czytanie innych dzieł tego samego rodzaju i gatunku. Jeśli piszesz powieść science fiction o nieliniowej strukturze, przeczytaj inne dzieła science fiction lub książki o nieliniowej strukturze.

2 Ustal, o czym jest Twoja książka

Nie mamy na myśli tematu czy ogólnej fabuły, ale raczej szerszy obraz: motywy, charakterystyki postaci, to, co próbujesz powiedzieć o świecie.

W przypadku literatury pięknej może to przybrać formę ogólnych tematów — na przykład piszesz książkę o miłości rodzinnej lub książkę ukazującą wpływ zmian klimatycznych.

W przypadku literatury faktu powinieneś zastanowić się, co czyni Twoją książkę wyjątkową. Na przykład: ten pamiętnik stanowi osobistą relację z ważnego wydarzenia historycznego; W tej książce zastosowano nową metodę terapii behawioralnej, która ma pomóc czytelnikom przetrwać rozstanie.

3 Planuj

Teraz jest moment, w którym zaczynasz porządkować swoje myśli. Niektórzy autorzy beletrystyki lubią pomijać ten krok (lub mogą do niego wrócić po napisaniu pierwszej wersji roboczej), ale inni są skrupulatnymi planistami. Jeśli piszesz do pracy lub do literatury faktu, jest to kluczowy krok, który znacznie ułatwi ukończenie pierwszej wersji roboczej.

Planowanie może wyglądać inaczej w zależności od osobistych preferencji. Oto kilka pomysłów:

• Tradycyjne konspekty(takie jak ten!) wykorzystują wypunktowania do krótkiego przedstawienia i uporządkowania myśli, pomysłów, rozdziałów itp.
• Karty indeksowe są pomocnym narzędziem, gdy masz dużo elementów i nie masz pewności, jak je wszystkie do siebie dopasować. Zapisz sceny, dowody, cytaty i pomysły na poszczególnych kartkach, a następnie połóż je na stole lub przypnij do tablicy i zacznij je grupować i organizować, aż znajdziesz swoją strukturę.
• Zabiegi są nieco bardziej szczegółowe i płynne niż kontury. Zasadniczo piszesz krótką wersję swojej książki, dotykając głównych punktów fabuły lub pomysłów.

Na przykład, jeśli piszesz powieść, możesz zacząć od zabiegu, aby uzyskać poczucie przepływu. Stamtąd możesz podzielić leczenie na sceny, które trafiają na karty katalogowe (fizyczne lub wirtualne). Pierwsza z nich pomaga w odnalezieniu przepływu historii, a druga w podzieleniu tekstu na łatwe do wykonania fragmenty na potrzeby produkcji (karty można również wykorzystać podczas edycji — więcej o tym później).

4 Napisz swoją pierwszą wersję roboczą

Tylko. Dostawać. Poprzez. To.

Niektórzy przysięgają, że piszą codziennie przez godzinę przed pracą. Inni zagłębiają się w Narodowy Miesiąc Pisania Powieści ( NaNoWriMo ). Inni bawią się, kiedy tylko mogą. Nie ma na to dobrego sposobu, jest tylko taki, który będzie dla Ciebie odpowiedni.

Setki stron składających się na ukończoną książkę może wydawać się dużą liczbą, ale nawet jeśli napiszesz tylko dziesięć stron tygodniowo, wystarczy czterdzieści weekendów, czyli mniej niż rok na napisanie całej książki.

Typowe problemy, które pojawiają się podczas pisania pierwszej wersji roboczej (i jak je obejść):

• Problem:Nie mam pojęcia, jak zakończyć tę scenę! Rozwiązanie: W takim razie pomiń to! Na przykład, jeśli piszesz scenariusz horroru, musisz zbudować napięcie. Jeśli nie możesz zrozumieć, jakie jest w tej chwili napięcie, możesz dodać „zdarza się kilka strasznych rzeczy” i tak to zostawić. Nie musisz pisać liniowo. Nie ma nic złego w pozostawieniu rzeczy do zrobienia w przyszłości.
• Problem: Potwierdź! Właśnie zdałem sobie sprawę, że nic nie wiem o ___, a moja postać trzyma ____. Muszę przeprowadzić pewne badania, żeby móc być dokładnym. Rozwiązanie: Staraj się nie zatrzymywać przepływu, aby nie skierować się na styczną badawczą. Jedną z najlepszych wskazówek od dziennikarzy jest skrót TK, który oznacza „przyjść”. Jest to również bardzo pomocne, ponieważ litery T i K rzadko występują razem w języku angielskim. Kiedy będziesz musiał do czegoś wrócić, możesz po prostu wpisać TKTK w rękopisie, a podczas edycji szybkie naciśnięcie Ctrl+F poprowadzi Cię z powrotem do wszystkich rzeczy, które będziesz musiał wypełnić w przyszłości.
• Problem : W połowie tej książki zdałem sobie sprawę, że byłoby lepiej, gdyby moja postać miała młodszego brata zamiast starszej siostry. Teraz wszystkie sceny z siostrą trzeba napisać od nowa. Rozwiązanie : To kolejny problem przy edycji! Gdy zagłębisz się w swój rękopis i wszystko się zmieni, zacznij tworzyć listę rzeczy, do których chcesz wrócić lub dokładnie sprawdzić podczas edycji. Po prostu zanotuj „zamień siostrę w brata przed sceną na łodzi”, aby pamiętać, aby to zrobić.

5 Poczekaj

Może to tylko jeden dzień, a może lata. Ale większość ludzi musi dać swoim pierwszym przeciągom czas na odetchnięcie, aby mogli spojrzeć na nie świeżymi oczami.

6 Czytaj z myślą o powtórkach

Twoja pierwsza lektura manuskryptu powinna być na wysokim poziomie. Nie skupiaj się zbytnio na poprawianiu zdań (jeśli coś brzmi niezręcznie, zakreśl to, ale nie poświęcaj zbyt wiele czasu na diagnozowanie, co jest nie tak, bo w trakcie czytania stracisz tempo książki).

Możesz zakończyć ten krok, korzystając z wydrukowanej kopii rękopisu, ale jest to osobista preferencja.

Oto czego szukasz:

• Czy występują niespójności logiczne?
• Jakie jest tempo?
• Czy konstrukcja działa?
• Jeśli piszesz fikcję, czy wszyscy główni bohaterowie mają łuki?

Twoim celem przy pierwszym czytaniu jest opracowanie planu drugiej wersji roboczej. W tym miejscu znów mogą przydać się Twoje notatki, które pomogą Ci zdecydować, czy sceny będą lepiej wyglądać w innej kolejności.

W przypadku pisarzy, którzy podchodzą do pierwszej wersji roboczej bez konspektu, jest to zwykle etap, na którym wracają do swojej pracy, odkrywają strukturę i planują jej zmiany lub dostosowanie w drugiej wersji.

7 Napisz drugą wersję roboczą

To nie jest edycja! Na tym etapie prawdopodobnie dodajesz zupełnie nowe rozdziały, pozbywasz się postaci, które nic nie dodały, lub przeprowadzasz dodatkowe badania, aby wypełnić lukę, o której istnieniu nie zdawałeś sobie sprawy, kiedy pierwotnie planowałeś.

8 Opłucz i powtórz kroki 5–7

To normalne, że musisz przejrzeć wiele wersji roboczych, aby rozwiązać wszystkie problemy.

9 Samodzielna edycja

To jest etap, w którym chcesz zacząć przyglądać się większej liczbie zmian na poziomie akapitu , zdania i słowa .

Kilka rzeczy, na których warto się skupić:

• Gramatyka, ortografia i interpunkcja:Te oczywiste! Gramatyka może pomóc na tym etapie, kiedy tak długo wpatrujesz się w te same słowa. Gramatyka pomaga wychwycić typowe błędy gramatyczne, ortograficzne, interpunkcyjne i nie tylko, a także oferuje sugestie dotyczące ulepszeń.
• Przepływ: Mamy nadzieję, że podczas powtórek rozwiązaliście już większe problemy z tempem gry. Teraz chcesz przyjrzeć się przepływowi języka. Czy wszystkie Twoje zdania mają tę samą strukturę? Albo mieszasz? Czy wszystkie są tej samej długości, czy niektóre są bardzo krótkie, a inne bardzo długie?
• Język : Czy używasz nie tylko słów zgodnych z faktami, ale także języka odpowiedniego dla czytelników i/lub postaci? Na przykład, jeśli jesteś specjalistą ds. marketingu, ale piszesz książkę dla osób rozpoczynających swoją pierwszą małą firmę, czy używasz żargonu branżowego, którego mogą nie zrozumieć? A jeśli masz postać, która rzuciła szkołę średnią, czy mówi odpowiednim słownictwem?
• Ton : Jaki ton nadajesz swoim tekstom? Może to mieć mniejsze zastosowanie w przypadku beletrystyki, ale jeśli piszesz literaturę faktu, możesz zapytać: Czy sprawiasz wrażenie osoby posiadającej wiedzę i pewną siebie? Czy jesteś empatyczny? (Jeśli nie wiesz, detektor tonu Grammarly może również pomóc w określeniu, jak Twój tekst może brzmieć w oczach innych!)

10 Przekaż swój manuskrypt niektórym czytelnikom wersji beta

Niektórzy autorzy mogą to zrobić wcześniej w procesie pisania. W porządku. Nieważne, kiedy to zrobisz, wybierając czytniki wersji beta i przygotowując się na sukces, warto wziąć pod uwagę kilka rzeczy:

• Wybierz czytelników wersji beta, którzy są podobni do docelowych odbiorców Twojej książki (lub potrafią postawić się w sytuacji innych). Nie będziesz w stanie stwierdzić, czy używasz żargonu w swojej książce marketingowej, jeśli dasz ją do przeczytania innemu doświadczonemu marketerowi. Zamiast tego daj to swojemu tacie i zobacz, co powie.
• Daj swoim czytelnikom pojęcie, jakiego rodzaju opinii szukasz. Czy chcesz, żeby edytowali linię? A może szukasz ogólnych uczuć? Unikaj zbyt szczegółowych określeń (np. „Chcę, żebyś mi powiedział, jeśli uważasz, że śmierć kota jest niepotrzebna”), ponieważ może to wpłynąć na ich stronniczość. Zamiast tego dawaj notatki w stylu: „Szukam informacji na temat tempa” lub „Chciałbym wiedzieć, której postaci kibicujesz”.
• Ułatw im to! Jeśli chcą wydrukowaną kopię, zastanów się, jak ją zdobyć. Jeśli chcą czytać na swoim tablecie, wyeksportuj swój rękopis jako e-book i wyślij go. Jeśli nie są to profesjonalni redaktorzy, pomyśl, że miło jest też zaoferować coś drobnego – na przykład pizzę lub słodki poczęstunek – w zamian za ich usługi (jeśli nie są profesjonalnymi redaktorami).

W tej notatce: istnieją profesjonalni redaktorzy! Jeśli Cię na to stać i uważasz, że byłoby to pomocne, zatrudnij jednego!

11 Przyjmuj i uwzględniaj informacje zwrotne

Uzyskanie informacji zwrotnej — szczególnie jeśli jest krytyczna — może być wyzwaniem. Twoim zadaniem jest słuchać. Powstrzymaj się od obrony. Zamiast tego skup się na zadawaniu pytań, aby lepiej zrozumieć, co mówi Ci czytelnik. Oto przykład:

Czytelnik: Nie lubiłem Lorenza.

Pisarz: Dlaczego go nie lubiłeś?

Czytelnik: Po prostu wydawał się trochę oślizgły. Nie podobało mi się, jak rozmawiał z mamą.

Scenarzysta: Czy sądzisz, że jego zachowanie było niestosowne?

Czytelnik: Nie. Po prostu nie tak bym sobie poradził w tej sytuacji.

Upewnij się, że rozumiesz, zwłaszcza gdy pojawiają się opinie na temat lubienia lub nielubienia danej rzeczy. Czasami nie powinno się lubić danej postaci lub sceny. Czytelnik, który powie ci, że nie podoba mu się dana postać lub scena, może być świetną reakcją, szczególnie jeśli miał sprawić, że poczuje się niekomfortowo, aby popchnąć historię lub nadać ton.

Praktyczna zasada: możesz nie zgadzać się z niektórymi opiniami, które otrzymujesz. To w porządku. Kiedy tak się stanie, spróbuj sprawdzić, czy otrzymasz tę samą opinię od innego czytelnika. Jeśli więcej niż jedna osoba wystawi Ci tę samą notatkę, prawdopodobnie jest coś w tym, co powiedzieli. Jeśli nie, może to być tylko kwestia opinii.

12 Wymyśl tytuł

Być może masz już świetny! Ale jeśli nie, prawdopodobnie potrzebujesz go teraz, ponieważ prawie skończyliśmy. . .

13 Przygotuj swój manuskrypt do przesłania/publikacji/innego

To, jak będzie wyglądać ten krok, będzie w dużej mierze zależeć od tego, jaki jest Twój cel końcowy. Jeśli przesyłasz manuskrypt agentom lub redaktorom, zapoznaj się ze standardowymi wytycznymi dotyczącymi formatowania (zazwyczaj czcionka szeryfowa, taka jak Times New Roman, o rozmiarze 12 punktów, z podwójnymi odstępami i z marginesami 1-calowymi).

Jeśli publikujesz samodzielnie, będziesz musiał podejść nieco bardziej technicznie i sformatować swój rękopis jako ebook (w Internecie dostępne są przewodniki; wymagania mogą się różnić w zależności od używanej platformy).

Jeśli publikujesz e-book, być może współpracujesz bezpośrednio z projektantem nad układem strony.

Zarówno w przypadku samodzielnego publikowania, jak i e-booków musisz także pomyśleć o projekcie okładki.

Na koniec przeprowadź jeszcze jedną korektę manuskryptu (lub trzy), aby wyeliminować te drobne błędy.

Tada! Teraz napisałeś książkę.

A teraz zaczyna się najtrudniejsza część (marketing!).

Polecane narzędzia do pisania książek:

• Gramatyka znacznie ułatwi Ci proces pisania i edytowania. Gramatyka może nie tylko pomóc w identyfikacji błędów gramatycznych, ortograficznych, interpunkcyjnych i użytkowych, ale może również pomóc w przepisaniu zdań tak, aby były bardziej zwięzłe i zapewniały przejrzystość przepisywania . A detektor tonu Grammarly może określić, jak Twój tekst może brzmieć dla czytelników.
• Scrivener to najlepsze na rynku narzędzie do edycji tekstu do długich prac. Możesz łatwo podzielić rękopisy na sceny, przenosić zawartość, używać wirtualnych notatek, a nawet prowadzić badania i rozwijać postać. Mają także ustawienia umożliwiające eksportowanie prawidłowo sformatowanych manuskryptów (dzięki czemu możesz łatwo utworzyć e-book lub upewnić się, że spełniasz wymagania dotyczące przesyłania przez agenta).
• 99designs będzie Twoim najlepszym przyjacielem, jeśli samodzielnie publikujesz lub publikujesz e-booki. Mają społeczność projektantów, którzy mogą zaprojektować okładkę książki lub wykonać za Ciebie układ.
• IngramSpark może pomóc Ci w samodzielnym wydaniu książki.
• Blokery rozpraszające. Dostępnych jest kilka aplikacji, które pomogą Ci wydajniej pracować, blokując na pewien czas dostęp do Facebooka lub innych rozpraszających witryn, dzięki czemu będziesz mógł być na bieżąco podczas pisania.