Michelle Dalton o tym, jak pisać prosto z serca

Pisanie jest wystarczająco trudne, gdy piszesz sceny akcji i zwroty akcji. Jeszcze trudniej jest napisać scenę emocjonalną, zwłaszcza jeśli jest to taka, która pochodzi z własnych doświadczeń. Rozmawiamy z pisarką romansów Michelle Dalton, aby dowiedzieć się, jak radzi sobie z wyborem pisania od serca.

Szpilka

Niezależnie od tego, czy kochasz ten gatunek, czy go nienawidzisz, powieści romantyczne mogą nauczyć Cię, jak nawiązać emocjonalną więź z czytelnikiem.

Stare powiedzenie: Napisz, co wiesz

Niezależnie od tego, czy piszesz zapierającą dech w piersiach scenę pościgu, czy pierwsze złamane serce, Twoim zadaniem jako pisarza jest sprawienie, aby czytelnicy poczuli to, co czuje twoja postać. To często wymaga zagłębienia się w niezbyt miłe wspomnienia i ból, o których prawdopodobnie chciałeś zapomnieć.

Autorka Epony , Michelle Dalton, rozmawiała ze mną o tym, dlaczego pisze romanse i oferuje kilka porad obalających stereotypy dla pisarzy, którzy dopiero zaczynają przygodę z tym gatunkiem. To nie jest gatunek, przed którym należy się wstydzić, ludzie!

Pochodząca z Pretorii w RPA Michelle Dalton i jej rodzina uciekli przed rosnącą przemocą, przejmując jej ukochany kraj. Obecnie mieszka w pobliżu Brisbane w Australii z mężem i trojaczkami.

Równocześnie żonglując karierą pielęgniarską i nastoletnimi synami, uwielbia uciekać do swojego fikcyjnego świata. Michelle ma głęboką miłość do koni i lubi wplatać je w dramatyczne historie z honorowymi mężczyznami i silnymi kobietami.

Możesz skontaktować się z Michelle na jej stronie internetowej, na Facebooku lub na Instagramie @mcauthor76.

A oto co Michelle ma do powiedzenia o tym, jak pisać prosto z serca.

Masz trojaczki (teraz nastolatki!), jesteś aktywistką, pielęgniarką i pisarką. Jak udaje ci się to wszystko żonglować i wciąż znajdujesz czas na pisanie?

Tak! Trzech trzynastoletnich CHŁOPCÓW jest teraz bardziej garstką niż wtedy, gdy byli głupkami! Ale posiadanie trójki dzieci na raz nauczyło mnie wspaniałej sztuki zarządzania czasem. Wczesne poranki są na pisanie i redagowanie, dni na pracę (opiekuję się) i rodzinę, wieczory to więcej pisania i wolontariatu dla Romance Writers of Australia.

Jeśli chcesz odnieść sukces jako pisarz, zaufaj mi, znajdziesz czas! Nie jestem miłą osobą, kiedy nie mogę pisać.

Właśnie wydałeś swoją pierwszą powieść, Epona . Opowiedz mi trochę o książce.

Epona pochodzi ze snu, który miałem. A potem moje marzenie rosło i pozwoliło mi tchnąć w nie życie.

Sadie Munro jest młodą kobietą z RPA obdarowaną wyjątkowym prezentem. Jest kimś więcej niż przeciętnym zaklinaczem koni. Ale wtedy dochodzi do tragedii. Tragedia, która w dzisiejszej RPA jest aż nazbyt realna.

Osierocona i poważnie pokiereszowana psychicznie i fizycznie Sadie Pin postanawia przenieść się do swoich jedynych żyjących krewnych na wyżynach Szkocji. To tutaj rozgrywa się większość historii. Tutaj czytelnik zostanie porwany przygodą, która obejmuje odkupienie, przebaczenie, miłość i magię!

Epona toczy się w Szkocji, na drugim końcu świata, z którego obecnie mieszkasz. Jak zacząłeś badać otoczenie?

Cóż, dużo podróżowałem, zanim się ożeniłem i tak dalej. . . Szkocja, a zwłaszcza wyżyny, mają w moim sercu szczególne miejsce. Nigdy nie zapomniałem, jak porusza się ziemia, zapachu powietrza, zwyczajów jej ludzi. . . ale to powiedziawszy, musiałem trochę poczytać i zeskanować mnóstwo stron podróżniczych.

Chciałem też móc przekazać piękno ich akcentu akcentowego, więc słuchałem godzin filmów na YouTube i nauczyłem się czytać gaelicki. To było fajne, ale też dużo pracy!

Sadie, twoja główna bohaterka, ucieka ze swojej ojczyzny w RPA z powodu przemocy – coś, co zrobiliście również ty i twoja rodzina. Jak poradziłeś sobie z pisaniem czegoś tak bliskiego Twojemu sercu?

Już samo przeczytanie twojego pytania doprowadza mnie do łez. Dużo płaczę, kiedy piszę o RPA i moich ludziach. (I zrozum, że kiedy mieszkaniec RPA mówi „ moi ludzie ”, mamy na myśli wszystkich mieszkańców RPA, bez względu na rasę i kulturę).

Jak sobie z tym poradzić? Modląc się, aby moi czytelnicy odszukali i odnaleźli prawdę o okropnościach, które mają tam miejsce.

Czy możesz mi powiedzieć, co pociąga Cię w gatunku romansów?

Och chłopcze, co nie!

Co na tym świecie jest bardziej niestabilne niż stawka ludzkiego serca? W świat romansów wprowadziłam się jako mała dziewczynka oglądająca lub czytająca wielkich. Anna Karenina była jedną z pierwszych. Myśląc teraz, to nie wielkość czy dramat rosyjskiego dworu czy kochanków mnie porwał, ale fakt, że byli gotowi tak wiele zaryzykować, by być razem.

W Skrzypku na dachu masz trzy młode kobiety o silnej woli, które przesuwają granice swojej religii i kultury, by wyjść za mąż z miłości. Fiddler nie jest romantycznym musicalem, ale jest w nim wystarczająco dużo romansów, by złamać najtwardsze serce.

A potem jest biedny stary Gatsby. Chociaż jego miłość nigdy tak naprawdę nie została odwzajemniona, spójrz na to, do czego dążył, aby zdobyć jej serce.

Czy czytałeś Historię Lisey Stephena Kinga? Tak, klasyfikuję to jako romans. Czemu? Romans to poświęcenie. Chociaż ta historia ma swój zwykły thriller/horror, opowiada historię kobiety, która tak bardzo kochała swojego męża, że ​​zaryzykowała własne zdrowie psychiczne – to, moi przyjaciele, jest również romansem!

Romans to nie tylko gorące, gorące sceny. Chodzi o poświęcenia, które ludzie są gotowi ponieść, ryzyko, które są gotowi podjąć i wewnętrzny rozwój, na który są gotowi przejść. Chodzi o to, jak daleko zajdą ludzie, aby znaleźć jedno połączenie w życiu, które przewyższa wszystkie inne.

Istnieje wiele założeń związanych z gatunkiem romansu, niezależnie od tego, czy chodzi o fizyczny wygląd postaci, czy o damę w niebezpieczeństwie. Co robisz, aby przełamać te stereotypy?

Cóż, myślę, że zrobiłem to z Sadie. Nawet Blane nie jest typowym bohaterem romansu płci męskiej alfa. Pokazuję jego słabość w charakterze, ale też pokazuję jego rozwój, którego pragniemy we wszystkich miłosnych zainteresowaniach.

W Iron Heart mamy bohaterkę, która ratuje życie bohaterowi w czasach, gdy kobiety są uważane za niegodne edukacji lub równych praw. Tutaj przedstawiamy bohaterkę jako alfę, jednocześnie przedstawiając bohatera, który jest fizycznie słabszy, ale rośnie emocjonalnie.

Nie wszystkie pary muszą być bogate, sławne i godne okładki magazynu. Uwielbiam romanse, kiedy pary są zwykłymi ludźmi z wgnieceniami, bliznami i bagażem, tak jak ja.

Czy pamiętasz bożonarodzeniową opowieść o młodej parze, z której każda sprzedała swój najbardziej prosowany dobytek, aby kupić ukochanej osobie prezent na Boże Narodzenie? Kobieta sprzedaje swoje włosy, aby kupić mężowi złoty łańcuszek do zegarka kieszonkowego, a mąż swój zegarek kieszonkowy, aby kupić żonie zestaw pięknych grzebieni dla jej długiej. Romans!

Kiedy twój czytelnik może odnieść się do twoich głównych bohaterów, wtedy zakochują się w twojej historii, a to jest romans.

Kiedy piszesz emocjonalną scenę (seksowną, smutną itp.), jak się wpadasz w nastrój?

Do sceny emocjonalnej — muzyki, a czasem wspomnień/przeszłych doświadczeń. Piszę je, gdy jestem sama w domu. Zawsze byłam osobą, która czuje za dużo i nie jest częścią mnie, że chcę nawiązać kontakt z moją rodziną.

Seksowna. . . MUZYKA! I wiem, że to brzmi bardzo niesmacznie, ale zazwyczaj inspiruję się moimi ulubionymi intymnymi scenami filmowymi na YouTube.

Czy kiedykolwiek musisz poświęcić chwilę samotności, aby wyjść z tego przed ponownym wejściem do społeczeństwa?

Z emocjonalną sceną — tak! W moim umyśle i sercu granica między rzeczywistością a moim pisaniem jest dobra, więc danie sobie czasu po napisaniu emocjonalnej sceny jest zawsze najlepszym pomysłem.

Kiedy napisałem w Eponie scenę, w której złoczyńca powraca, wróciłem do podobnej sytuacji, jakiej doświadczyłem w RPA. Kiedy pisałem, musiałem ostrożnie obchodzić moje kruche emocje i wspomnienia, a wynurzenie się z tej ciemnej przestrzeni zajęło mi kilka dni. Ale mówiąc to, odkryłem również, że uzdrowiło to ogromną część mnie. Może to zabrzmieć trochę jak bzdury, ale tak to po prostu działa.

Czy zdarzają się dni, w których po prostu nie możesz wejść w głęboką emocjonalną przestrzeń nad głową? Nie piszesz tego dnia, czy po prostu piszesz coś mniej obciążającego emocjonalnie?

Jestem z natury niesamowicie emocjonalną osobą. Czuję za dużo. Daję za dużo. Za dużo oczekuję.

Ale tak, są dni, kiedy bezpieczniej jest dla mnie nie wchodzić w głęboką emocjonalną przestrzeń nad głową, niż nie być w stanie . Co ja robię? Czytam, oglądam telewizję, ogródek lub siadam i łączę się z moim twórcą.

Nigdy nie czuj się winny, jeśli nie możesz zapisać słów na papierze, ponieważ twoje serce lub umysł są trochę kruche w ciągu dnia. Wszyscy jesteśmy ludźmi. Dbać o siebie!

Czy masz jakieś wskazówki dla kogoś, kto chce zacząć pisać romans?

Bądź realistą, nawet jeśli piszesz romans fantasy lub paranormalny. Miłość obiera pewną ścieżkę, niezależnie od tego, kim są twoi główni bohaterowie.

Zawsze upewnij się, że w grę wchodzą wysokie stawki. Upewnij się, że twój czytelnik zakocha się w twojej parze, aby również walczyli o kochanków, aby odnaleźli ich szczęśliwe życie.

Czy kiedykolwiek zakochałeś się w swoich postaciach?

Tak! W steampunkowych książkach, które współtworzę z Melanie Page ( Iron Heart zostanie ponownie wydane przez Vulpine Press w czerwcu/lipcu 2019), byłem oczarowany naszym bohaterem, Beauden Somerton!

Chociaż kocham każdą postać, którą piszę, nawet moich złoczyńców!

Z jakiej walki pisarskiej jesteś najbardziej dumny z przezwyciężenia?

Moja dysleksja! W siódmej klasie jedna z moich nauczycielek odmówiła nauczania mnie , ponieważ uważała mnie za głupiego . . . cóż, pokazałem jej, prawda!

Co dalej dla ciebie?

Mnóstwo Baie Dużo! (hehehe dużo!)

Redaguję mój drugi współczesny romans, który rozgrywa się w Cape Town w RPA. Porusza problem rasowo-religijny oraz wszechobecny i bardzo realny problem handlu ludźmi.

Jestem w połowie naszej drugiej powieści w The Iron Universe, steampunkowej współpracy. Zaczynam od kolejnej małej powieści, współpracy z bestsellerową australijską pisarką Sarah Williams, i jestem w połowie pierwszej z dwóch współczesnych książek romantycznych (w serii), ukazujących zmagania australijskich farmerów z Outback w czasie obecnej suszy.

Podpisałem kontrakt z dwoma wydawcami, Serenade Publishing jako Michelle Dalton i Vulpine Press pod kierownictwem MC D'Alton – co jest po prostu NIESAMOWITE!

To jest tego warte

Pisanie scen emocjonalnych może być trudne, ale warto nawiązać pełniejszy kontakt z czytelnikami. Wykorzystaj swoje emocje, aby pisać z głębi serca i w pełni zdawać sobie sprawę z sytuacji swoich bohaterów, a Twoi czytelnicy pokochają je (i Ciebie!).

Pamiętaj, aby poświęcić trochę czasu na „ciebie” za każdym razem, gdy potrzebujesz odzyskać siły!

Dzięki Michelle za rozmowę z nami! Epona jest już dostępna na Kindle i w miękkiej okładce!

Jak wpadasz w nastrój, żeby napisać emocjonującą scenę? Dajcie znać w komentarzach!