Jak pisać słowo mówione

„Szanuj poetę!” tłum krzyczy na parę przy barze, nieświadomą tego, co się dzieje.

Cisza.

Powoli, aliteracyjne słowo mówione powoduje dreszcze na mojej szyi, ramieniu i klatce piersiowej.

Czuję słowa, gdy moje oczy wpatrują się w scenę.

Urządzenia literackie latają z sylabami przerywanymi przez fleksję. Poezja w jednym wierszu, proza ​​w drugim. Wykonawca zatrzymuje się. Jest rok 2008 i jestem uzależniony.

Szpilka

Po raz pierwszy zapoznałem się ze słowem mówionym podczas zajęć z kreatywnego pisania na studiach. Następnie zaangażowałem się w lokalną społeczność słowa mówionego w Bryan w Teksasie o nazwie Mic Check, gdzie powyższa scena ma miejsce co tydzień.

A dzisiaj pokażę Ci, jak stworzyć własny, potężny kawałek mówionego słowa.

Jak Mówić pluć słowo mówione

Co!?

Masz na myśli, że nie urodziłeś się z wrodzoną zdolnością pisania poezji, łączenia jej z technikami sztuk scenicznych i rytmicznego dostarczania utworu ze sprytną intonacją?

Poeci performatywni też nie. Nawet jeśli nazywają się Sarah Kay lub Madi Mae.

Czy masz uczucia?

Czy chciałbyś, żebyś mógł ich wypuścić, trochę terroryzować sąsiedztwo, a potem wrócić do domu, nie czyniąc żadnych szkód (takich, które kosztują cię pieniądze)?

Masz długopis?

Zróbmy to. Oto cztery kroki do pisania słowa mówionego:

1. Opowiedz historię

Jeśli nigdy wcześniej nie pisałeś słowa mówionego, możesz czuć się przytłoczony i nie wiesz, od czego zacząć. Ale ten rodzaj pisania nie jest tak obcy, jak mogłoby się wydawać. Może przebiegać według tego samego wzoru, co konwencjonalna historia: ekspozycja, wznosząca się akcja, kulminacja, spadająca akcja i rozdzielczość.

Najpierw wybierz temat, który Cię pasjonuje. Zapisanie czegoś na papierze, wiedząc, że później przeczytasz to na głos, jest przerażające, ale pasja od samego początku pomoże ci przejść przez to wszystko. A jeśli jesteś pisarzem, i tak potrzebujesz praktyki w odrzucaniu strachu!

Chociaż jest tyle sposobów na rozpoczęcie pisania, ilu jest poetów, szczególnie skutecznym sposobem jest rozpoczęcie od „linii bramy”, pojedynczej linijki, która oddaje twój temat. Na przykład:

• „Nie zachowuj złotej ciszy”.
• „Patrząc w przeszłość Ziemi”.
• „Życie nie jest uchylone”.

Aby to zademonstrować, napiszę (krótki) fragment wokół następującej linii:

„Praktyka celowo zawodzi”.

Teraz, gdy mam już linię bramy, jestem gotowy, aby ponownie przyjrzeć się mojej dramatycznej strukturze: czym mogę otoczyć moją linię? W tym miejscu mógłbym sporządzić listę kilku opcji fabuły:

• Mały chłopiec uczący się jeździć na rowerze
• Facet ćwiczący, jak ma rozpocząć rozmowę z dziewczyną swoich marzeń
• Dziewczyna odkrywająca definicję prawdziwego piękna

W pełni zamierzam ujawnić coś na temat praktyki , która ma zastosowanie do rozwoju rzemiosła, ale zamierzam to zrobić, zestawiając to z czymś szalenie innym. To pokaże widzom coś o ćwiczeniu swojego rzemiosła, a także o temacie fabuły .

Słowo mówione pozwala to zrobić. Jakie to jest świetne!?

2. Mięso z ciała

Teraz, gdy wybrałeś już swoją fabułę, nadszedł czas, aby rozwinąć ją w historię ilustrującą Twój temat. To jest miejsce, w którym jako pisarz możesz zabłysnąć! Jak kompaktowy możesz to zrobić?

W tym momencie możesz pomyśleć, że jest to bardzo podobne do pisania czegokolwiek innego. Masz całkowitą rację — to prawda. Dlatego piszę to, aby pokazać Ci, że możesz to zrobić!

Postanowiłem napisać artykuł o ośmioletnim chłopcu, który postanawia spróbować jazdy na rowerze bez kółek treningowych. Teraz zadaję pytania, aby urzeczywistnić tę koncepcję:

Jak on wygląda? Gdzie to jest? Jak długo próbował to zrobić? Dlaczego to jest ważne?

Co najważniejsze, dlaczego moja publiczność miałaby się nim przejmować?

Wstępny szkic:

W wieku ośmiu lat z krwawiącymi ze skóry kolanami od ostatniej próby pcha dwa niebieskie koła pod górę.

Tym razem.

Sól dotyka jego języka, gdy przechyla twarz w kierunku szczytu. To był jego Everest.

Skończył szkolenie. Dwa koła leżały bez życia w garażu, obserwując go z daleka.

Wierzył, że z wystarczającą prędkością będzie mógł toczyć się w nieskończoność. Dodatkowa waga tylko go spowolniła.

Walczył, by wypchnąć przeszłe katastrofy z pamięci, gdy wspinał się na Mount Failure.

To była jego praktyka.

3. Przeczytaj to na głos

Gdy już coś masz, przeczytaj to na głos, aby ocenić, jak to brzmi . Czy podoba Ci się to, co słyszysz?

Słowo mówione wypełnia lukę między przewidywalnymi wzorami spotykanymi w tradycyjnych formach poezji a sztuką prozy. Każdy chwyt literacki, każdy chwyt poetycki i wszystko, co możesz wymyślić, aby zrobić, gdy jesteś na scenie, jest uczciwą grą. Na razie wróćmy do pierwszego szkicu, zaostrzmy dykcję i doprawmy trochę poezji.

Drugi szkic:

W wieku ośmiu lat, ze obtartymi kolanami błagalnie pcha dwa niebieskie koła pod górę.

Tym razem.

Sól dotyka języka, gdy brudna determinacja prowadzi go na szczyt. Jego Everest.

Dwa koła treningowe płaczą porzucone. Betonowe podłogi i ściany wyłożone narzędziami mogą być tak samotne.

Wierzył, że z wystarczającą prędkością będzie mógł toczyć się w nieskończoność.

Wystarczająco długo, by załatwić sprawy, których nie mogła zrobić jego matka.

Walczył, by wypchnąć z umysłu wypadki i ciosy kolanem, gdy wspinał się na Mount Failure.

To była jego praktyka.

4. Wykonaj

Teraz, gdy podoba Ci się to, co słyszysz, zacznij zadawać pytania dotyczące wydajności. Może to obejmować pytania związane z teatrem, muzyką, a nawet tańcem.

Czy chcesz, aby jego część czytała się szybciej, aby nadać jej bardziej hip-hopowy dźwięk? A może wolniej, żeby było bardziej dramatycznie? Tak czy inaczej, od Ciebie zależy, jak to przeczytasz.

I gotowe — cztery kroki do napisania pierwszego wypowiedzianego słowa.

Czy piszesz poezję słowa mówionego? Co uważasz za największe wyzwanie? Daj znać w komentarzach.