Pisanie pierwszego szkicu: rozsądny przewodnik dla autorów

Potrzebujesz pomocy w napisaniu pierwszego szkicu?

Napisałem kiedyś pierwszy szkic rozdziału książki, który tak cuchnął, że podczas czytania musiałem otwierać okno w biurze.

Dobrze, że moje pierwsze szkice są tylko dla mnie, a twoje też powinny.

„Kiedy piszę, czuję się jak człowiek bez rąk i nóg z kredką w ustach”. – Kurta Vonneguta

Kiedy siadasz do napisania pierwszego szkicu, możesz nie mieć pewności siebie lub czuć się pozbawionym inspiracji tym, co zamierzasz zrobić.

Dziś sam zmagasz się ze swoimi pomysłami i historiami, a jeśli przypniesz jedną z nich do kartki lub jeśli prokrastynacja przygwoździ cię do krzesła, nikt nie musi wiedzieć.

Większość pisarzy, nawet odnoszących sukcesy, nie pisze dobrych pierwszych szkiców. Bardziej zależy im na wyrzuceniu słów z głowy na pustą kartkę. Wiedzą, że mogą później poprawić swoje pisanie podczas kolejnego przepisywania lub podczas procesu edycji.

Możesz czuć się, jakbyś pisał z kredką w ustach, i to jest w porządku.

Większość odnoszących sukcesy autorów rzadko doświadcza gorącej inspiracji i doskonałej prozy podczas pracy nad pierwszym szkicem książki.

Zamiast tego zdeterminowana dusza zagłębia się w rękopis, zdanie po zdaniu, patrzy na liczbę słów lub zegar i cały czas myśli: „Na razie wystarczy. Już prawie jestem. Mogę to naprawić później.

Jak napisać pierwszą wersję roboczą: pracuj nad nią każdego dnia… aż będzie gotowa

XIX-wieczny angielski autor Anthony Trollope napisał w swojej karierze zdumiewające 47 powieści, z czego dwa tuziny opublikował pracując na poczcie głównej.

Trollope powiedział o codziennym pisaniu:

„”Wszyscy, jak sądzę, którzy żyli jako literaci, pracując na co dzień jako robotnicy literaccy, zgodzą się ze mną, że trzy godziny dziennie wyprodukują tyle, ile człowiek powinien napisać”.

Jeśli Trollope kończył powieść podczas swojej trzygodzinnej sesji pisania, wyjmował pustą kartkę papieru i zaczynał pisać szkic nowej powieści. Anthony nie był skłonny do niepokoju i zwlekania ze swoim rzemiosłem.

Autorzy odnoszący sukcesy, tacy jak Trollope, siadają przed pustą kartką prawie codziennie, nie tylko w weekendy lub gdy przychodzi natchnienie.

Wykonują tę pracę, ponieważ pisanie jest ich pracą, a nie tylko hobby. Piszą więcej kiepskich pierwszych szkiców niż amatorzy… i dowiadują się, co działa, a co nie.

Nie jestem Antony Trollope, ale oto kreatywny przepływ pracy, którego używam, aby odrobić zastraszający pierwszy szkic książki non-fiction.

• Idę do cichego pokoju, biura, biblioteki lub kawiarni.
• W zależności od tego, gdzie jestem, parzę/zamawiam filiżankę kawy.
• Odłączam komputer od internetu.
• Przełączam telefon w tryb samolotowy.
• Otwieram Scrivenera.
• Przygotowuję zarys omawianego rozdziału.
• Ustawiłem minutnik na 30 minut.
• Piszę, poruszam palcami i unikam zatrzymywania się, aby się edytować (to trudniejsze, niż się wydaje).
• Kiedy rozbrzmiewa brzęczyk, wstaję i robię dwuminutową przerwę.
• Po tej przerwie przeglądam konspekt i notatki.
• Powtarzam dwa do czterech razy, aż osiągnę dzienną liczbę słów.

Kiedy pojawisz się przed pustą stroną, aby napisać pierwszą wersję roboczą, zapomnij o swoich przeszłych osiągnięciach i porażkach. Być może wczoraj napisałeś sto, tysiąc, a nawet dziesięć tysięcy słów. A może w ogóle nie napisałeś.

Dziś wystarczy napisać kiepski pierwszy szkic… bo nie ma dobrych pierwszych szkiców. Zadaniem pierwszego szkicu jest tylko istnienie.

Możesz naprawić wszystkie te niechlujne błędy, usunąć to, co nie działa, i umieścić to, co jest potrzebne podczas drugiego, trzeciego i czwartego szkicu.

Jak rozpocząć szorstki pierwszy szkic?

Radzę nie zaczynać pierwszego szkicu od pierwszej strony.

Dlatego:

Wydaje się, że wielu profesjonalnych pisarzy posiada supermoce (Trollope, patrzę na ciebie).

Kiedy siadają do pisania, układają rozdział po rozdziale swojej książki i przebijają dzienne liczniki słów, o czym my, zwykli śmiertelnicy, możemy tylko pomarzyć.

Czy zatem ci profesjonaliści posiadają jakieś tajemnicze supermoce związane z pisaniem książek? Czy ugryzł ich radioaktywny pająk, gdy przeglądali zakurzone ostatnie strony Wojny i pokoju ?

Cóż, jeśli wystarczająco długo naciskasz profesjonalnego pisarza, powie ci, że napisanie początku pierwszego szkicu jest najtrudniejszą częścią.

Wprowadzenie do książki non-fiction, a nawet początek rozdziału, wyjaśnia lub ustala, co ma się wydarzyć. Ale jak możesz napisać wstęp, jeśli nie wiesz, co będzie dalej?

Podobnie wnioski podsumowują to, co właśnie powiedzieli, ale jak możesz je napisać, jeśli nie wiesz, co właśnie powiedziałeś!

Niezależnie od tego, czy jesteś ploterem, czy maniakiem, jest to kłopotliwa zagadka, która wydaje się wyrwana prosto z Matrixa .

Większość profesjonalnych pisarzy nie przejmuje się zagadkami, nie wtedy, gdy mają termin, dzieci do nakarmienia i kota z nadwagą do wypielęgnowania.

Zamiast tego układają swoje notatki i konspekty (jeśli je mają) i szukają łatwej drogi do swojego pierwszego szkicu. Następnie często zaczynają od środka książki i piszą do przodu… lub do tyłu.

Pisanie wskazówek dotyczących pierwszego szkicu

Otwarcie w środku książki pomoże ci szybciej nabrać rozpędu. Mógłbyś:

• Zacznij pisać od rozdziału piątego lub 25, lub od dowolnego miejsca, które Cię inspiruje.
• Zacznij pisać, mówiąc coś w stylu: „Wtedy ja/on/ona była…”
• Zacznij od środka zdania, akapitu lub pomysłu.
• Pisz tak blisko końca, jak to tylko możliwe, bez zawracania sobie głowy.
• Napisz, co myślisz o niektórych badaniach lub odkryciach do swojej książki.
• Napisz wywiad, który przeprowadziłeś do swojej książki.
• Napisz o problemie, który ty lub twoi czytelnicy macie, a który dotyczy twojej książki.

(Write to Done zawiera również kilka pomocnych wskazówek dotyczących pisania tego niechlujnego pierwszego szkicu)

Pracuj nad pierwszym szkicem akapit po akapicie, strona po stronie i filiżanka kawy po filiżance.

„Nadal nie mogę zacząć!”

Czy kiedykolwiek spojrzałeś na pustą stronę i trudno ci było zacząć? Cóż, to Ernest Hemingway powiedział:

„Nie ma co pisać. Wystarczy usiąść przy maszynie do pisania i krwawić”.

Nic dziwnego, że wielu nowych pisarzy ma trudności, gdy zaczynają regularnie siadać przed pustą stroną.

Spróbuj napisać świetną pierwszą linijkę innego autora i od tego momentu pracuj. Jak każda dobra zachęta do pisania, porusza rękami i przenosi słowa na stronę.

Oto niektóre z moich ulubionych:

• 'To było jak…'
• 'Pamiętam kiedy…'
• „Dowiaduję się, że…”
• „Popełniłem straszny błąd przez…”
• „Na moim biurku widzę…”
• 'Pamiętam kiedy…'
• 'Niech zgadnę…'

Zalecam zbudowanie osobistej biblioteki wskazówek dotyczących pisania, które z czasem będą dla ciebie skuteczne.

Możesz uzyskać te podpowiedzi w książkach, które lubisz czytać, artykułach, które lubisz, a nawet na pierwszych stronach klasycznych książek. Wybierz jeden i pisz dalej!

Z drugiej strony, jeśli piszesz esej po raz pierwszy, zdecyduj o swoich priorytetach.
Płodni pisarze wiedzą, jak ważne jest szybkie rozpoczęcie pisania. Więc idą sobie łatwo.

Ernest Hemingway słynął z tego, że przerywał pisanie w połowie zdania, żeby dokładnie wiedzieć, od czego zacząć następnego dnia.

Amerykański autor bestsellerów, Henry Miller, również był wielkim zwolennikiem zatrzymania się, zanim skończą mu się pomysły. Powiedział:

— Nie wierzę w opróżnianie zbiornika, rozumiesz? Wierzę, że trzeba wstać od maszyny do pisania, z dala od niej, póki mam jeszcze coś do powiedzenia”.

Kiedy to zrobisz, twoja podświadomość będzie kontynuować pracę nad pierwszym szkicem, kiedy będziesz spał, pracował lub brał prysznic. Kiedy usiądziesz do pisania następnego dnia, znacznie łatwiej będzie ci zacząć od miejsca, w którym przerwałeś.

Czego można oczekiwać od pierwszego szkicu

Jeśli chcesz nauczyć się pisać pierwszy szkic, obniż poprzeczkę.

Wielu pisarzy nazywa swoje pierwsze podanie wstępnym szkicem, a nawet wymiocinami. Więc nie przestawaj się redagować, poprawiać zdań lub sprawdzać, czy to, co napisałeś, brzmi rozsądnie.

Jeśli zaczniesz poprawiać wersję roboczą, zaangażujesz inną część swojego mózgu, część, która należy do twojego wewnętrznego redaktora.

Twój redaktor ma miejsce w procesie pisania, ale nie wtedy, gdy próbujesz osiągnąć docelową liczbę słów. On/ona będzie chciał ocenzurować twoją pracę i nie będzie go obchodziło, że próbujesz doliczyć słowa do końca sesji pisania.

Spodziewaj się więc niewłaściwie umieszczonych apostrofów. Zaprzyjaźnij się z wiszącymi modyfikatorami. Zaproś te oklepane postacie na kolację.

Nie zdziw się, gdy wymkną się literówki, a niektóre pomysły są tak banalne, że sprawiają, że Dni naszego życia wyglądają jak Hamlet.

Twoja pierwsza wersja robocza służy jako sposób na przeniesienie kreatywnych pomysłów na stronę. Przekształcenie pierwszego szkicu w coś, co można opublikować, wymaga wielu poprawek, a to wszystko zrobisz później.

Jak długi jest dobry pierwszy szkic?

Pierwsze szkice są tak długie, jak powinny.

Z reguły krótka książka non-fiction ma zwykle około 20 000 słów, podczas gdy bardziej tradycyjna książka non-fiction waży około 60 000 słów. Więc:

• Jeśli napiszesz 1000 słów swojego pierwszego szkicu dziennie, wyprodukujesz 6000 słów tygodniowo i nadal będziesz mógł wziąć wolne w niedzielę.
• Jeśli napiszesz 6000 słów tygodniowo, szkic będzie gotowy w ciągu od czterech do dziesięciu tygodni, w zależności od długości książki.
• Jeśli napiszesz 6000 słów tygodniowo przez rok, wyprodukujesz ponad 300 000 słów, czyli znacznie więcej niż większość popularnych książek non-fiction.

Dobra, nie będziesz w stanie użyć wielu ze swoich 300 000 słów… ale tam jest złoto. Znajdziesz go, gdy przejrzysz swoje słowa, pomysły i historie podczas procesu edycji.

Pamiętaj, że Twoim celem jest ukończenie pisania pierwszego szkicu, abyś miał co przepisać i edytować. Za wszelką cenę unikaj perfekcjonizmu, bo nie da się zarobić ani znaleźć czytelników czymś, czego nigdy nie opublikujesz.

Przepisanie pierwszego szkicu

Ból pierwszego szkicu przekłada się na radość z przepisywania go jako drugiego, trzeciego lub czwartego szkicu.

Pracując nad drugą wersją roboczą lub trzecią wersją roboczą, możesz zgromadzić wokół swojego tekstu więcej osób i naprawić te niechlujne błędy. Możesz pozyskać niczego niepodejrzewających członków rodziny, przyjaciół, redaktora, a nawet pierwszych czytelników.

W zależności od gatunku i poziomu wiedzy, możesz przepisać pierwszy szkic raz lub wiele razy.

Na przykład zazwyczaj przepisuję post na blogu lub artykuł niezależny co najmniej dwa razy. Potem zaczynają się malejące zwroty. Jednak jeszcze kilka razy przepisuję rozdziały książki na podstawie opinii innych. Częściej przepisuję opowiadania niż artykuły non-fiction, ponieważ mam mniejsze doświadczenie z tym gatunkiem, a kreatywne pisanie jest dla mnie większym wyzwaniem.

Podczas poprawiania pierwszego szkicu zadaj sobie pytanie:

• Czy użyłem właściwych czasowników i przysłówków?
• Czy mój punkt widzenia jest słuszny?
• Czy mogę wstawić wizualną metaforę?
• Jakie są najsłabsze części tego kawałka i czy mogę je usunąć?
• Jakie są najmocniejsze strony tego utworu i czy mogę je poprawić?
• Czy mój wstęp jest przekonujący?
• Czy moja konkluzja odwołuje się w jakiś sposób do wstępu?
• Czy sprawdziłem moją pierwszą wersję roboczą pod kątem literówek i błędów gramatycznych za pomocą dobrego narzędzia do sprawdzania gramatyki lub plagiatu?
• Jakie dziury fabularne powinienem wypełnić?
• Czy muszę uwzględnić dodatkowe statystyki i badania?

Możesz stworzyć samoedytującą się listę kontrolną typowych błędów do naprawienia w tekście. Jednak z czasem Twój wewnętrzny redaktor nauczy się, na co uważać. Tylko pamiętaj: nie pisz i edytuj pierwszego szkicu w tym samym czasie!

Uwaga dotycząca logistyki

Pierwszy szkic pokryje Twoje biurko, podłogi, a nawet ściany. Musisz otworzyć część siebie i wylać to, co jest w środku na kartkę. Nie możesz tego zrobić, jeśli pracujesz w chaosie, jeśli nie wiesz, gdzie coś jest.

Amerykański powieściopisarz John Cheever napisał większość swoich najlepszych dzieł samotnie w piwnicy w Nowym Jorku, mając na sobie tylko parę bokserek.

Brytyjski autor książek dla dzieci, Roald Dahl, napisał większość swoich prac w szopie przeznaczonej wyłącznie do pisania na tyłach swojego ogrodu.

Kiedy amerykański poeta Raymond Carver zaczynał, pisał w notatnikach w swoim samochodzie.

Ci ludzie – jak wielu profesjonalnych pisarzy, takich jak oni – wszyscy regularnie chodzili w to samo miejsce, aby pracować nad swoimi pierwszymi szkicami i powieściami.

Jeśli jesteś podobny do mnie, będziesz miał fiszki na biurku, na ziemi i na ścianie, stosy podniszczonych książek i kosz przepełniony zmiętymi papierami i opakowaniami po batonach czekoladowych.

Będziesz więc potrzebować miejsca do pisania… i robienia bałaganu bez przeszkadzania. Kreatywność wymaga dużo miejsca, ale koniecznie posprzątaj, kiedy skończysz.

Wiedząc, kiedy twój pierwszy szkic jest gotowy

Raymond Carver był typem pisarza, który spędzał tygodnie, miesiące, a nawet lata, pracując nad swoją poezją i opowiadaniami, i nawet on dostrzegał wartość szybkiego pisania pierwszych szkiców.

Powiedział:

„Pierwszy szkic historii nie zajmuje dużo czasu, co zwykle dzieje się podczas jednego posiedzenia, ale przygotowanie różnych wersji historii zajmuje trochę czasu. Zrobiłem aż dwadzieścia lub trzydzieści szkiców historii.

Więc proszę, nie przeciążaj swojego pierwszego szkicu oczekiwaniami.

Wszystko to może przyjść później, kiedy przepiszesz i zredagujesz swoją książkę. Gdy skończysz pierwszą wersję swojej książki, możesz wyjąć kredkę z ust i zrelaksować się.

Teraz masz zbiór tekstów, który możesz formować i kształtować w coś, co spodoba się Twoim czytelnikom.

Napisz pierwszą wersję roboczą FAQ