Pisanie swojej pierwszej powieści: jak naprawić (przypadkowo) powieść autobiograficzną

Niektórzy z was mogą uczestniczyć w naszym programie 100 Day Book, samodzielnie pisać swoją pierwszą powieść lub rozmyślać o rozpoczęciu pracy nad tym rękopisem.

Szpilka

Pisanie pierwszej powieści jest trudne. To walka. To proces uczenia się.

I często jest to autobiograficzne, nawet jeśli nie chcesz, żeby było. I to jest w porządku.

Jednak pisząc swoją pierwszą powieść, warto cofnąć się i zastanowić, jak bardzo potrzebujesz swojej książki, aby powtórzyć swoje życie.

Świetne pisanie pochodzi oczywiście ze wspaniałych doświadczeń! Ale czy twoja pierwsza książka musi być twoim życiem?

Czy możesz zacząć pisać coś inspirowanego swoim życiem, ale nie dokładnie takiego?

Czekaj, moja główna postać to ja!

Każda postać jest dziełem autora. Chodzi mi o to, jak „pisać to, co wiesz”, jeśli nie możesz użyć tego , kogo znasz?

Rzecz w pisaniu pierwszej książki polega na tym, że główny bohater najprawdopodobniej będzie się opierał na tobie. Mocno oparty na sobie.

Mam na myśli to, że ich punkt widzenia prawdopodobnie pochodzi z twojego punktu widzenia w prawdziwym życiu. Kiedy piszesz po raz pierwszy, często zdarza się, że twój główny bohater podziela twoją perspektywę.

Moja pierwsza ukończona powieść była udramatyzowaną wersją mojego ówczesnego życia. Nie zdawałem sobie z tego sprawy, kiedy pisałem, ale moim głównym bohaterem byłem ja.

Jej siostra była moją siostrą. Jej mąż był moim mężem. Wydaje mi się, że wymyśliłem jedną postać (starszą sąsiadkę), ale poza tym po prostu zmieniłem imiona.

Nawet jeśli uznasz, że twój pierwszy szkic jest „za ciebie”, nie panikuj. To nie jest strata czasu, a i tak możesz go uratować przed zbieraniem kurzu na wieczność.

Pisanie pierwszej powieści to ciężka praca, a nauka pisania POV lub POV, które są inspirowane przez ciebie, nie będąc dokładnie tobą, to proces uczenia się.

A także część procesu twórczego!

5 powodów, dla których warto się z tym pogodzić

Możesz powiedzieć: „Nie chciałem, żeby to było autobiograficzne. Teraz muszę zacząć od nowa.”

Nie, nie masz.

Oto kilka powodów, dla których warto płynąć z prądem i dalej pisać swoją pierwszą powieść:

1. Nabierasz nawyku pisania.

Pisanie wymaga poświęcenia, zarządzania czasem i mnóstwa cierpliwości. Tak jak wszystko inne ważne, musisz ustalić priorytety swojego czasu pisania i ustalić cele i terminy dla siebie, albo nigdy nie skończysz.

W swojej pierwszej powieści ćwiczysz swój nawyk pisania, odkrywając, o której porze dnia piszesz najlepiej, ucząc się, ile słów możesz rozsądnie stworzyć w każdej sesji i rozwijając swój „proces”.

Sesje pisania powinny być poświęcone nauce twojego stylu pisania beletrystyki lub pisania literatury faktu.

Nie przejmuj się tym, czy twoje pismo jest tak dobre, jak pismo opublikowanego autora. Zamiast tego napisz swoją pierwszą powieść, której celem jest rozwinięcie dobrych nawyków pisarskich.

To jest to, co popchnie Cię przez pisanie upadków, takich jak blokada pisarza, perfekcjonizm lub syndrom oszusta.

Wszystkie te nawyki będą Cię wspierać, gdy będziesz umieszczać więcej słów na powtarzających się pustych stronach.

Oto kilka strategii pielęgnowania zdrowych nawyków pisania:​

Ustaw dzienną liczbę słów.

Ewentualnie chroń rutynową porę dnia do pisania. Albo zrób jedno i drugie!

Możesz nawet chcieć zrobić „Słoik liczenia słów” lub „Bank liczenia słów” i dodawać lub usuwać pieniądze ze słoika każdego dnia, kiedy osiągasz lub nie osiągasz celu liczenia słów. Podaruj sobie coś ekscytującego, jak pyszny obiad lub specjalny prezent, gdy dodasz określoną kwotę.

Śledź nauczycieli pisania.

Znajdź bloga do pisania (takiego jak ten!) lub posłuchaj podcastu poświęconego pisaniu, który nauczy Cię czegoś o pisaniu bez zaciemniania postępów poczynionych w pierwszej książce.

Różni pisarze mają różne procesy pisania. Niezależnie od tego, czy lubisz pisać wskazówki, które są związane z terytorium, czy krok po kroku, jak pisać swoją pierwszą książkę, szukanie aspirujących autorów, którzy zostali autorami opublikowanymi, jest dobrym sposobem na rozwinięcie zdrowych nawyków pisania, które doprowadzą do ukończenia książki.

Czytać! I nie przestawaj!

Nigdy nie przestawaj czytać, nawet gdy piszesz. Najlepsze pomysły wielu pisarzy pochodzą z szerokiego i głębokiego czytania. Twój proces pisania skorzysta tylko na półce pełnej bestsellerów, opowiadań, klasyków, debiutów, współczesnych opowiadań i różnorodnych gatunków.

Czy chcesz zostać świetnym pisarzem z genialnymi pomysłami na fabułę? Następnie musisz przeczytać. Musisz uczyć się od najlepszych.

2. Ćwiczysz swoją technikę i odnajdujesz siebie.

Pisanie to dużo pracy.

Struktura, łuk postaci i rozwój, fabuła B, ton, styl itp. to wszystko, co musisz śledzić podczas pisania powieści.

Ponieważ twoje życie jest tak znajome, używanie go jako materiału ułatwia skupienie się na niuansach i pozwala rozwijać styl pisania bez konieczności koncentrowania się tak bardzo na postaciach lub oryginalnej fabule.

Kiedy przejdziesz do następnej książki, a nawet do drugiego szkicu, będziesz znacznie pewniej pisać.

Ale na razie oprzyj się przede wszystkim na przyczynie, dla której zdecydowałeś się napisać swoją pierwszą powieść. Użyj tego, aby dokończyć książkę.

Nie bądź dla siebie zbyt surowy, jeśli twoja narracja w pierwszej osobie wydaje się trochę zbyt bliska domu.

3. Uczysz się rozróżniać postacie.

Częstym problemem nowych pisarzy (i spójrzmy prawdzie w oczy, niektórych doświadczonych) jest to, że wszystkie ich postacie są takie same. Mówią tak samo, reagują tak samo, czasem nawet wyglądają tak samo.

Może w tym pomóc czerpanie z ludzi w prawdziwym życiu.

Wiesz, jak zareagowałaby twoja siostra, jakie są jej wzorce mowy, ten denerwujący półuśmiech, który dostaje, kiedy ma rację i o tym wie. Nikt inny nie jest taki jak ona. Wpisanie „jej” do swojej książki pomoże ci rozwinąć bogatsze postacie w późniejszych historiach.

Jednak chociaż twoje postacie mogą mieć podobne osobowości do ludzi w twoim życiu, nie oznacza to, że muszą dzielić identyczne historie.

Jeśli martwisz się, że twoje postacie są kopiami siebie nawzajem, poszukaj sposobów na urozmaicenie ich historii.

Zrób sobie przerwę na pisanie i poświęć go na lepsze poznanie swoich bohaterów, opisując te historie w streszczeniu ich życia. Jeśli to pomoże, spróbuj znaleźć zdjęcie online, które najlepiej pasuje do tej postaci – ale to nie ta siostra ich zainspirowała.

Czy zaczynasz widzieć je teraz nieco w innym świetle? Czy ta różnica sprawia, że ​​pisanie ich jest łatwiejsze czy trudniejsze?

Jeśli łatwiej, brawo i idź dalej!

Jeśli jest to trudniejsze, pozbądź się tego dnia postaci jako jednego do ćwiczeń i daj sobie przerwę na upodabnianie postaci do innych w twoim prawdziwym życiu. To twoja pierwsza książka. Uczysz się!

4. Uczysz się korzystać z prawdziwego życia.

Właśnie powiedziałem, że nie powinieneś używać prawdziwego życia, prawda? Nie dokładnie.

Zawsze będziesz wykorzystywać prawdziwe życie jako podstawę swoich opowieści, ale życie powinno być wyzwalaczem inspiracji, a nie kopiować dosłownie.

Kiedy piszesz swoją pierwszą powieść, uczysz się robić notatki, obserwować maniery ludzi, przypominać sobie dziwne rozmowy, które odbyłeś trzy lata temu. Uczysz się zwracać uwagę. (I miejmy nadzieję, że uczysz się zawsze nosić przy sobie coś do pisania.)

PS Jeśli jeszcze nie próbowałeś pisać (i robić notatek) za pomocą Scrivener, gorąco polecam.

Noszenie dziennika pisarza w tylnej kieszeni to zawsze dobry nawyk. Używanie Scrivener do robienia notatek, kreślenia i pisania książki też jest. Możesz przeczytać więcej o naszej książce Scrivener Superpowers w tym poście.

5. Zamierzasz skończyć powieść!

Pamiętasz, jak chciałeś napisać powieść, i dlatego zacząłeś ten proces? Nadal to robisz!

Nawet jeśli nigdy nie ujrzy światła dziennego, napiszesz swoją pierwszą powieść. Będzie istnieć.

A kiedy przejdziesz do następnego pomysłu, będziesz starym kapeluszem w tej całej powieściopisarskiej sprawie.

Jeśli jednak utknąłeś na tym, że twoja historia musi być idealna, na tym, że musi być tak dobra, jak nieuchronnie będą to, jakie będą twoje przyszłe książki, nigdy nie skończysz tej.

Wykończenie to najważniejszy krok, jaki możesz wykonać tym razem! Dowiesz się tak wiele o strukturze historii, procesie pisania i innych podstawach pisania, wykonując to, co zamierzałeś zrobić na początku swojego pisarskiego wyzwania.

Nie możesz edytować niczego, co nie jest napisane.

W tym samym świetle nigdy nie nauczysz się tak wiele o pisaniu pierwszej książki, jak po ukończeniu pierwszej powieści.

Niezależnie od tego, czy piszesz książkę MG na 50 000 słów, czy powieść fantasy na 100 000 słów, dokończ swoją historię. Podziel się nim z innymi. I przygotuj się na drugi szkic.

W górę o stawkę

Wiem, że wygląda na to, że mówię, iż pisanie twojej pierwszej powieści to tylko próba, ale niekoniecznie tak jest. Poza powyższymi powodami, aby się tego trzymać, mam jeszcze jeden sekret:

Nadal możesz zapisać tę książkę.

Więc twoją główną postacią jesteś ty w rdzeniu. Ona robi to, co robisz codziennie. Wyprowadza psa na spacer, idzie do sklepu spożywczego, kłóci się z partnerem. Ciągle coś robi, więc czujesz, że jest mnóstwo akcji.

Ale gdzie jest konflikt?

Lista działań nie jest historią. Musi być konflikt. Twoje życie prywatne prawdopodobnie nie jest zbyt dramatyczne i to jest w porządku. Nadal możesz wykorzystać przykłady swojego życia, aby napisać swoją powieść.

Po prostu podnieś te stawki.

Jeśli twój główny bohater idzie do sklepu spożywczego, co się dzieje? Czy zostaje napadnięta na parkingu? Czy wpada na stary płomień? Czy ma załamanie psychiczne po tym, jak dowiaduje się, że w sklepie nie ma jej ulubionego papieru toaletowego?

Aby powstała historia, coś musi pocierać głównego bohatera w niewłaściwy sposób. Znajdź konflikt, a będziesz miał książkę, niezależnie od tego, czy twoje postacie są trochę zbyt wierne życiu, czy nie.

(UWAGA DLA TYCH ZNACZENIE NAPISANIA AUTOBIOGRAFII/PAMIĘTNIKA: Ta sekcja dotyczy również ciebie. Nadal musisz mieć konflikt w swojej historii. Różnica polega na tym, że musisz pamiętać, jaki był konflikt w czasie, zamiast go wymyślać .)

Aby dowiedzieć się więcej o pisaniu konfliktów, nie przegap tych niesamowitych postów na blogu:

• Dlaczego musisz uwzględnić konflikt w swojej historii
• Sekret tworzenia konfliktu
• Jak napisać historię 101: Konflikt

Idź naprzód

Nawet jeśli podniesienie stawki nie zamieni twojego surowca w lśniące złoto, jest w porządku.

Po tym, jak moja pierwsza powieść okazała się zbyt realistyczna, trochę popadłem w stagnację. Włożyłem go gdzieś do szuflady. (Nie mam teraz pojęcia, która szuflada, ale jestem pewien, że ten biedny rękopis ma ładną warstwę kurzu i kilka przeterminowanych kuponów, aby dotrzymać mu towarzystwa). wart wysiłku. Ta historia po prostu wydawała mi się zrobiona .

Wiedząc, że to mnie zmartwiło, nie mam żadnej wyobraźni ani pisania kotletów. Ale podniosłem się i napisałem kilka kiepskich opowiadań. Zacząłem trzy inne powieści, które nie wyszły na jaw.

Pisałem dalej.

Nie zajęło mi dużo czasu wydostanie się z kryzysu. Chwilę później praktycznie pękało od pomysłów do pisania. Wytrenowałem swój mózg do pisania i w tym procesie otworzyłem wrota inspiracji. Następna powieść była mroczną fantazją, z postaciami, które miały własne osobowości i światem, który drastycznie różnił się od mojego lokalnego sklepu spożywczego.

Ta książka przekształciła się w Surviving Death i została opublikowana jesienią ubiegłego roku.

Teraz mam tyle pomysłów, że ciężko mi nadążyć.

Pisz dalej. Ćwicz dalej. Reszta się ułoży.

Czy twoja książka jest trochę zbyt autobiograficzna? Co zamierzasz zrobić, aby podnieść stawki? Dajcie znać w komentarzach !