เช็คสเปียร์เป็นบิดาแห่งภาษาอังกฤษหรือไม่?

เช็คสเปียร์เป็นบิดาแห่งภาษาอังกฤษหรือไม่? บางคนบอกว่าเขาเป็นเพราะเขาสร้างคำศัพท์ใหม่มากมาย อย่างไรก็ตาม National Geographic เตือนว่า “แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย [ที่จะ] พูดด้วยความมั่นใจอย่างแน่นอนว่ามีการใช้คำหรือวลีเป็นครั้งแรก หรือแม้แต่ใครจะให้เครดิตในการสร้างคำนั้น ในกรณีของเช็คสเปียร์ คำและวลีจำนวนมากที่มาจากเขาเพิ่งเปิดตัวในการเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ในงานเขียนของเขา และสามารถสืบย้อนไปถึงรูปแบบที่เก่ากว่าได้ คำและการเปลี่ยนวลีอื่น ๆ เป็น 'ต้นฉบับ' อย่างแท้จริงตราบเท่าที่มีการบันทึกไว้ในบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้นย้อนหลังไปถึงเช็คสเปียร์” สำนวนอื่นๆ คือวลี "มารยาทของเช็คสเปียร์" ที่ตามหลักฐาน ไม่ได้มาจากเชคสเปียร์ มาดูผลงานที่สำคัญที่สุดของเชคสเปียร์ในภาษาอังกฤษกันบ้าง รวมถึงวลีบางประโยคที่เขาไม่ได้คิดกันอย่างแน่นอน

ปลุกเร้า

Arouse ซึ่งหมายถึงการตื่นขึ้นหรือกระตุ้นการกระทำ ปรากฏใน Henry VI, Part 2 และ Hamlet ก่อนที่ทั้งสองจะเล่นกัน รูปแบบของคำที่ใช้กันทั่วไปก็ถูก ปลุกเร้า

โบว์ว้าว

หากเขาไม่ใช่บิดาแห่งภาษาอังกฤษ บางทีเขาอาจเรียกได้ว่าเป็นบิดาแห่งคำเลียนเสียงธรรมชาติ สร้างคำคือการสร้างคำจากเสียง เช็คสเปียร์ทำมันได้มาก นี่คือหนึ่งในข้อความที่มีเสียงมากที่สุดของเขาจาก The Tempest :

เอเรียล: ฮาร์ค ฮาร์ค! โบว์-ว้าว. สุนัขเฝ้าบ้านเห่า! โบว์-ว้าว. ฮาร์ค ฮาร์ค! เนื้อเพลงความหมาย: ฉันได้ยิน ความเครียดของ chanticleer strutting ร้องไห้ 'cock-a-diddle-dow!'

กินนอกบ้านและที่บ้าน

ใน Henry IV ส่วนที่ 2 ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1600 Mistress Quickly กล่าวว่า "เขาได้กินฉันออกจากบ้านและที่บ้าน เขาได้ใส่สิ่งของทั้งหมดของฉันลงในพุงอันอ้วนพีของเขา แต่ฉันจะเอามันออกมาอีก มิฉะนั้นฉันจะขี่เจ้าเหมือนคืนเมีย” ตามรายงานของ The Phrase Finder สำนวนนี้ปรากฏครั้งแรกใน Thesaurus Linguae Romanae Britannicae ของ Thomas Cooper เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน โดยวิธีการที่คำจำกัดความคือ "สิ้นเปลืองและบริโภคสิ่งของ เงิน ฯลฯ"

ตะปุ่มตะป่ำ

Knurled เป็นคำทั่วไปที่หมายถึงเป็นหลุมเป็นบ่อในสมัยของเช็คสเปียร์ เขาไม่พอใจกับบรรทัดฐานใน Measure for Measure แต่เขาเปลี่ยนวลีโดยให้คำคุณศัพท์ที่คุ้นเคยซึ่งเราใช้อยู่ทุกวันนี้— ตะปุ่มตะป่ำ

Laughingstock

ใน The Merry Wives of Windsor ตัวละครตัวหนึ่งกล่าวว่า “ขออธิษฐานอย่าให้พวกเราเป็นพวกชอบหัวเราะเยาะอารมณ์ขันของผู้ชายคนอื่น ฉันปรารถนาให้คุณเป็นมิตรภาพ และฉันจะไม่ทางใดก็ทางหนึ่งให้คุณชดใช้” แม้ว่าผู้คนมักจะกล่าวถึงสำนวนนี้ว่าเป็นคำพูดของเช็คสเปียร์ แต่หนังสือ Brush Up Your Shakespeare บอกเราว่าเขาไม่ได้เป็นผู้คิดค้นวลีนี้จริงๆ เช็คสเปียร์เขียนบทละครของเขาเมื่อปลายศตวรรษที่ 16 และตีพิมพ์ในปี 1602 อย่างน้อยสองฉบับอ้างอิงย้อนหลังไปถึงปี 1533 หนึ่งใน หนังสือ An Other Boke Against Rastel ของ John Frith และอีกเรื่องใน An Apologie for Poetrie ของ Sir Philip Sidney อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครโต้แย้งว่าเช็คสเปียร์ไม่ได้มีส่วนสนับสนุนความนิยมของสำนวนนี้

ผู้จัดการ

ใน เรื่อง Love's Labour's Lost หนึ่งในคอมเมดี้เรื่องแรกสุดของเช็คสเปียร์ และ A Midsummer Night's Dream เช็คสเปียร์ใช้คำว่า manager เป็นครั้งแรกที่ใช้คำนี้เป็นคำนาม

เพื่อนร่วมเตียงแปลกๆ

เพื่อนร่วมเตียงแปลก ๆ ไม่น่าจะเป็นเพื่อนกัน คนที่คุณไม่คิดว่าจะคบหากัน เนื่องจากไม่มีการบันทึกการใช้วลีนี้ก่อนหน้านี้ เช็คสเปียร์จึงได้รับเครดิตว่าเป็นผู้ประดิษฐ์วลีนี้ในบรรทัดนี้จาก The Tempest : "Misery คุ้นเคยกับชายที่มีเพื่อนร่วมเตียงแปลก ๆ" ในยุคปัจจุบัน ผู้คนมักนำแนวคิดนี้ไปใช้กับนักการเมืองที่สร้างพันธมิตรที่คาดไม่ถึง เมื่อพวกเขากล่าวว่า "การเมืองสร้างเพื่อนร่วมห้องที่แปลกประหลาด"

Sweets to the Sweet

คำพูดของเชคสเปียร์ไม่ได้รักษาความรู้สึกดั้งเดิมไว้ทั้งหมด ตัวอย่างเช่น เมื่อสามีให้กล่องช็อกโกแลตแก่ภรรยา เขาอาจจะพูดวลีที่น่ารักนี้อย่างมีเสน่ห์ อย่างไรก็ตามใน Hamlet เป็นราชินีที่มอบขนมให้กับขนมหวาน ของหวานเป็นช่อดอกไม้งานศพที่เธอมอบให้กับโอฟีเลียที่จมน้ำตาย

เช็คสเปียร์คิดค้นและเผยแพร่คำศัพท์มากกว่าที่คุณจะพบในบทความนี้ ทำไมไม่แสดงรายการทั้งหมด? มีประมาณ 1,700 ตัว! ตามที่ Shakespeare-Online.com เขาเปลี่ยนคำนามเป็นกริยาและกริยาเป็นคำคุณศัพท์อย่างกล้าหาญ เขารวมคำที่ไม่เคยรวมกันมาก่อน เขาเพิ่มคำนำหน้าและคำต่อท้ายใหม่ เขายังสร้างคำบางคำทั้งหมด เพียงพอที่จะทำให้เขาได้รับฉายาว่า “บิดาแห่งภาษาอังกฤษ?” คุณเป็นผู้ตัดสิน หากคุณต้องการหลักฐานเพิ่มเติม ลองดูรายการคำศัพท์ที่เชคสเปียร์ประกาศเกียรติคุณหรือทำให้เป็นที่นิยม