Sırf Biz Yapabiliyoruz diye Dünyayı Değiştirmek İçin Yazmak
Yayınlanan: 2013-02-02
Harriet Beecher Stowe'un Başkan Lincoln ile görüşmek için Beyaz Saray'ı ziyaret ettiğinde ona baktığı ve "Demek bu Büyük Savaşı başlatan kitabı yazan küçük kadın sensin" dediği söylenir.
Bütün yazarlar çalışmalarının etki sahibi olmasını ister. Yazılarımın insanları harekete geçirmesini, onlarda duygular uyandırmasını ve hepsinden önemlisi onları harekete geçirmesini istedim ama bunun mümkün olduğuna inanmadım. İnanabilmem için önce birkaç sorunun cevabını bulmam gerekiyordu.
Stowe'un yazısı köleliği sona erdirmek için bir savaş başlatabilir, ama benim yazım neyi başlatabilir? Bir değişikliği başlatmak için nasıl yazarım?
İstatistikler Dünyayı Değiştirmez
Sierra Leone'de bir çocuk asker olarak 12 yaşındaki bir çocuğun yıkıcı yolculuğunu anlatan A Long Way Gone'u okurken ilk olarak büyük yazarların etkisinin ağırlığını düşünmüştüm. Okurken, çocuk askerler hakkında gördüğüm tüm istatistikleri düşündüm, okumayı bıraktım ve kitabı bıraktım. İstatistikler ne kadar büyürse büyüsün, yardım etmek için çok az şey yapardım. Sadece bir numaraydı.
Reklamlar da oradaydı ve onları kafamda oynattım, yumuşak şarkı, sinekler, çamur ve kirli su, beyaz adam bana yardım etmem için yalvarıyordu. O küçük Afrikalı bebekleri ne kadar sevimli yaptıkları ya da yetersiz beslenmiş bedenlerinin etrafına ne kadar çok sinek ve pislik koymuş olursanız olun, onların ikna yöntemleri beni etkilemezdi.
Ama A Long Way Gone bana iyi yazarların değişimi istatistiklerden ve hatta yürek burkan görüntülerden daha fazla etkileyebileceğini gösterdi.
Neden Yazıyoruz
İyi yazmanın potansiyel etkisi üzerinde düşünmeye devam ettim ve neden yazdığımızı, hikayenin amacını düşündüm. Oldukça yaygın bir soruya basit bir cevap olmalıydı. Tanım, bir hikayenin ilgi çekmek, eğlendirmek veya öğretmek için tasarlandığını iddia etti.
Bu cevap doğruydu ve yeterliydi ama burada daha büyük bir cevap olduğunu biliyordum. Harika bir cevap, yazarların neden hayatlarını yazmaya, araştırmaya, geliştirmeye, yeniden yazmaya ve keşfetmeye adadıklarını, hepsi de hikaye sanatı için ortaya koyacak bir cevap.

Kitabımı aldım ve okumaya devam ettim. Yakılan köyleri, ailelerini öldürmeye zorlanan çocukları ve ilk bölümlerde tanıdığım genç çocuğu okudum, isyancılar tarafından yakalanmasını okudum ve sonunda hikayenin gerçek amacının cevabını biliyordum. Kolaydı, hayatın gerçek amacı ile aynı cevap.
Eğlendirmek, öğretmek ve ilgiyi sürdürmek, yazarken önemlidir ve hayatta önemlidir, ancak hayatta yaptığımız en önemli ve etkili eylem, ilişki kurmak ve kurmaktır. Dünyayı değiştirir. Yazarlar olarak, yazdığımız her karakter ve anlattığımız her yeni hikaye ile okuyucularımız için ilişkiler yaratıyoruz. Yazmanın en güzel yanıdır.
Sayılar ve Hikayeler
İşte çocuk askerler hakkında birkaç trajik gerçek ve rakam.
- 250.000 çocuğun silahlı çatışmalara karıştığı düşünülüyor.
- En küçük çocuk askerler yaklaşık 7 yaşında.
- Şu anda 50'den fazla ülke 18 yaşın altındaki çocukları silahlı kuvvetlerine alıyor.
- 1990'larda 2 milyon çocuğun öldürüldüğü ve 10 milyon psikolojik travma geçirdiği tahmin ediliyor.
İşte A Long Way Gone'daki arkadaşlarıyla birlikte 12 yaşındaki Ishmael Beah'tan bir alıntı.
Onunla birlikte yürüdük, ayakları yere bastı. Kolları soğuktu. Vücudu hala terliyordu ve kanamaya devam ediyordu. Birbirimize tek kelime etmedik. Hepimiz neler olduğunu biliyorduk. Sonunda wahlee'ye vardığımızda Gasemu'nun gözleri hâlâ açıktı. Alhaji onları kapattı. yanına oturdum. Kanı avucumda ve bileğimdeydi. Ona tokmakla vurduğuma pişman oldum. Burnunda hâlâ kuru kan vardı. Yavaşça ağlamaya başladım. İstediğim kadar ağlayamıyordum.
İyi bir arkadaşım ve yazar bu hafta bana şöyle dedi: "İstatistikler ve yaygın adaletsizlik raporları dünyada neler olup bittiğinin büyük bir resmini elde etmek için gereklidir, ancak bunlar en iyi niyetli insanları bile hareketsizliğe felce uğratırlar."
İlişkiler kalbe hitap eder. Okuyucunun harekete geçirici mesajlara yatırım yaptığı bir karakterden kişisel hikayeler. Harriet Beecher Stowe, köleliği samimi hale getirdi. Okurlar Tom Amca, Eliza, Eva ve diğer karakterlerin hayatlarına dahil olduktan sonra, kölelik artık uzak bir istatistik değildi. Eylem çağrısı yapıldı ve sonra dünya değişti.
Yazınızın bir şeyleri değiştirme gücüne sahip olduğuna inanıyor musunuz? Bu değişikliği yapmak için mi yazıyorsun?
UYGULAMA
Dünyada karşılama konusunda tutkulu olduğunuz bir ihtiyacı kullanın ve ardından okuyucuyu bu ihtiyacı karşılama arzusuna çekmek için samimi karakterler kullanın. İster gerçek bir karakter ister hayali olsun, okuyucuyu bulundukları yere, hissettiklerine ve düşündüklerine götürün.
On beş dakika yazın ve uygulamanızı yorumlara yazın. Yazar arkadaşlarınızın çalışmalarına göz atmayı unutmayın.
Ayrıca İsmail Bey'in yazım sürecini anlattığı bu videoyu da izleyin.