Geçenlerde Pauline Yates adlı bir yazarla onun yazma, düzenleme ve yayınlama serüveninden bahsetmek için bir sohbete oturdum. Pauline ilk romanı Memories Don't Lie'ı yeni yayınladı ve sohbetimizde, fikrini hayal etmekten (kelimenin tam anlamıyla) Avustralya'daki memleketi yakınlarına bir yayıncı bulmaya nasıl geçtiğinden bahsediyoruz.

Pauline ayrıca zanaatını uygulamak için kısa öyküleri nasıl kullandığını ve kısa öykülerini farklı yarışmalara ve yayınlara göndererek öykülerine rekabette nasıl "bir adım önde" olacağını nasıl öğrendiğini paylaşıyor. Kısa öykü yazmayı hiç düşündüyseniz, bölümün bu kısmınabayılacaksınız!

Ayrıca Pauline'in hikayesinde benimle çalışmanın nasıl bir şey olduğu ve (bölümde sizinle paylaştığı) belirli bir tavsiyenin sesini tekrar bulmasına nasıl yardımcı olduğu hakkında konuştuğunu duyacaksınız - bu benimfavorimdi. bölümün bir parçası ve itiraf edeceğim, beni biraz duygulandırdı!

Bu, eski müşterim Pauline Yates ile dolu dolu bir bölüm ve onun hikayesini sizinle paylaşacağım için çok heyecanlıyım. Bu bölümü dinlemek istiyorsanız, burayı tıklayın veya tercih ettiğiniz podcast oynatıcınızda Fiction Writing Made Easy podcast'ini arayın.

Metin Metni: Pauline Yates ile Zanaatını Bilmek (ve İlk Romanını Yayımlamak) İçin Kısa Öyküleri Nasıl Kullandı?

SAVANNAH: Merhaba Pauline.Hoş geldiniz ve bugün programa geldiğiniz için çok teşekkür ederim.

PAULINE: Beni kabul ettiğiniz için çok teşekkür ederim.

SAVANNAH: Evet, elbette, seninle konuşmak için gerçekten heyecanlıyım çünkü bir yolculuğa çıktın ve eğlenceli bir hikayen var.Ve bir kitap yazmanın, düzenlemenin ve yayınlamanın nasıl bir şey olduğuna dair perde arkasını göreceğimizi biliyorum. Ve pek çok insana ilham vereceğini düşünüyorum. Bu yüzden gerçekten heyecanlıyım.

PAULINE: Umarım öyledir, çünkü öyle bir yolculuktu ki.Tüm süreç ve birçoğunun tamamen farkında değildim, bu yüzden, evet, gerçekten bir kitap yazıp yayınlamanın nasıl bir şey olduğuna dair biraz daha derin bir fikir vermek için burada olduğum için mutluyum.

SAVANNAH: Evet.Öyleyse devam edelim ve en tepeden başlayalım. Öyleyse kendini herkese tanıt. Bize ne tür kitaplar yazdığınızı ve bunun gibi şeyleri söyleyin.

PAULINE: Peki.Günaydın. Burada, Avustralya'da sabah oldu. Aslında saat 5:00. Yani erken ve aydınlık. Aslında güneş henüz doğmadı bile.

SAVANNAH: Aman tanrım.Evet, Pauline bu kadar erken geldiği için bir asker.

PAULINE: Ben Avustralyalıyım.Güney Doğu Queensland kıyısında yaşıyorum. Benim tutkum her zaman bilim kurgu olan bu roman olmuştur. Ben de bir korku yazarıyım ve karanlık kurgu olan her şeyi severim. Türler arasında pek çok türde yazdım. Ama güçlü yönlerimin o karanlık kurguda ve dehşette olduğunu keşfettim. Ama kısa öykü yazarken yaptığım her şey beni gerçekten bu bilim kurgu romanına yöneltti. Bu roman bilimkurgu olmasına rağmen, oldukça ilginç bulduğum soruları incelerken daha fazla tartışabileceğim birkaç spekülatif unsur getirdim: biraz karışık.

SAVANNAH: Evet.Bu gerçekten eğlenceli. Ve söylediğin şey hoşuma gitti, buna yol açan kısa öyküler yazıyorsun. Ve ilgili hikayeler oldukları kadar da değil, değil mi? Sanki güven kazanmak ve eşyalarını ortaya çıkarmak için pratik olarak kullanılmışlar. Bu doğru mu?

PAULINE: Kesinlikle.Bu romanı ilk yazdığımda ve bu romanı ilk kez 2012'de yazmıştım sanırım. Şimdi oturduğum yerden geriye dönüp baktığımda, bir hikaye yazdığımı düşündüm. Aslında yazdıklarım sadece bir fikirdi. Ve hikayeyi gerçekten bulmak için yıllar boyunca birçok düzenleme ve yeniden yazma işlemi yaptım. Ta ki birkaç yıl öncesine kadar, nihayet hikayeyi bulup bitirene kadar. O süre zarfında geldiğim için, geç başlamış gibiyim. 40'larıma kadar yazmaya başlamadım. Bu yıl 53 yaşındayım. Ve benden büyük ve benim yaşımdaki ve hiç roman yayınlamamış olan herkes yapabilir, çünkü ben yaptım. Ve eğer ben yapabiliyorsam, cidden, herkes yapabilir.

SAVANNAH: Pekâlâ, o halde sizi orada durdurup genel yolculuğunuz hakkında bir spoiler uyarısı yapayım, çünkü yakın zamanda yayınladığınız "Anılar Yalan Söylemez" adlı kitaptan bahsedeceğiz. "Ve şov notlarında ve diğer şeylerde bunların hepsine bağlantı vereceğiz. Ama en azından seninle tanıştığımdan bu yana geçen yolculuğun öne çıkan bir makarası, 2020'de yazdığınız bu el yazması üzerinde çalışırken tanıştık ve gerçekten iyi bir şekle sahipti, değil mi? Sonra bunun üzerinde birlikte çalıştık. Ardından ertesi yıl 2021'de bir el yazması değerlendirmesi yaptık. Böylece birlikte çalışmaya başladığımız taslağı tamamen bitirdiniz. Ve sonra 2022'de sorgulamaya başladınız. Ve şimdi 2023 yılında 11 Mart itibariyle kitabınız yayınlanıyor değil mi?

PAULINE: Evet.

SAVANNAH: Evet.Tebrikler, çünkü, demek istediğim, bu üç yılda çok fazla, tam olarak üç yıl bile değil. Ancak bunun 2012'den beri üzerinde çalıştığınız bir şey olduğu düşünülürse bu çok fazla.

PAULINE: Biliyorum, yani evet, son birkaç yıl en yoğun zamanlardı.Ancak ondan önceki yıllar da bu romanı bir araya getirmeye çalışan yoğun anlarla doluydu.

SAVANNAH: Bu fikri nereden aldığını hatırlıyor musun?Çünkü gerçekten ilginç bir fikir. Ve aslında, belki buna cevap vermeden önce, bize arka ceketin kapak kopyasını okumak ister misin?

PAULINE: Elbette.İsterdim. "Anılar Yalan Söylemez." "Teğmen John Wilson'ın yetim yeğeni Sarah Wilson, onun kısıtlayıcı yetiştirilme tarzından kaçmaya ve dünyadaki yerini bulmaya kararlı. Annesinin anılarının derinliklerinde saklı olan ve Sarah'yı her şeyi tehdit eden geçmişiyle ilgili sırları ortaya çıkardığında yolculuğu ölümcül bir dönüş yapar. Değer verdiği her şeye ve hayatına mal olabilir." Yani bu arka kapakta.

SAVANNAH: Çok havalı.Peki bu fikir nereden çıktı? Çünkü gerçekten eşsiz.

PAULINE: Karakterim Sarah her zaman yanımda olmuştur, o her zaman benimle olmuştur.Onun kim olduğunu bilmiyordum. Çok uzun zaman oldu. Bu fikre ilk nereden kapıldım? Dürüst olmak gerekirse bunu hatırlayamıyorum bile.

SAVANNAH: Bu çok komik.

PAULINE: Hangisi?Ama burada hangi kitabı yazmaya istekli olduğumu düşünmeye çalıştığımı hatırlıyorum. Benim karakterim kim biliyor musun? Neye ihtiyacı var? Ona ne oluyor? Bir rüya gördüm, bugüne kadar hatırladığım çok canlı bir rüya. Ve rüya böyle gitti. Bu bir sahneydi. Bir binanın çatısından koşan bir kızdı ve bir grup asker tarafından kovalanıyordu. Binadan atladı ve bu beş katlı bir bina. Kendini incitmedi. Ve sonra karanlık bir ara sokağa fırladı ve onu güvende tutacağını ve saklayacağını söyleyen, tanımadığı başka bir kişi tarafından yakalandı.

SAVANNAH: İşte rüya buydu.Pauline'in kitabını okuduğunuzda bunun onun hikayesiyle ne kadar bağlantılı olduğunu bir nevi anlayacaksınız. Ama hikayenin ne hakkında olduğunu bildiğim için, o rüyanın her şeye nasıl ilham verdiğini tamamen görebiliyorum. Bu gerçekten havalı.

PAULINE: Yani o rüya cevaplayabileceğim sorular ortaya çıkardı.karakterim kim Sarah olduğunu zaten biliyordum. Ama neden binadan atladığında kendine zarar vermedi? Onu kim kovalıyordu ve kim onu ​​saklamaya yardım etmeyi teklif ediyordu ve neden? Yani cevaplayabileceğim tüm bu sorularım vardı. Ve aniden bu, hikayemi nasıl yazabileceğimin başlangıcı oldu.

SAVANNAH: Evet, bu gerçekten harika.

PAULINE: Evet, şimdi anılar nasıl ortaya çıktı, deja vu ve hücresel hafıza teorisi her zaman ilgimi çekmiştir.Ve bunların hepsi ona dahil edildi. Çünkü kafasında başka birinin sesi olduğu fikrine kapılmıştım. Ve anlamaya çalışması gerekiyordu, bilirsin, bunu hayal mi ediyordu, gerçek miydi? Nereden geldi? Ve bu ses diğer insanların tanıdığı birine aitti. Demek onun için büyük gizem buydu. Ama nasıl kafasındaydı ve nasıl duyuyordu, sanki kendi düşünceleriymiş gibi, bu tür bir şey o zaman başladı, tamam, tüm bunları nasıl başaracağız?

SAVANNAH: Evet, spoiler vermeyeceğim, ama bu bir tür yolculuk başlatıyor, peki, o zaman neden X, Y, Z'de de iyiyim?Ve tüm bu diğer şeyler neden oluyor? O bir nevi peşine düşerken, neden kafamda garip bir şekilde diğer insanların bende tanıyabileceği sesler var, bunun diğer tüm bu şeylerle nasıl bir bağlantısı var? Bu yüzden gerçekten eğlenceli bir hikaye olduğunu düşünüyorum.

PAULINE: Evet.Yani artık anılarının yalan söylemediği bir sona geldik. Orijinal, içindeki gerçek seslerdi. Ve bu, düzenleme ve yeniden yazmanın onu şimdi olduğu yere getirmek için eşleştirdiği şeydi. Bu yüzden, tüm bunları, en iyi şekilde nasıl çalıştırılacağını bulmak oldukça uzun bir süreçti.

SAVANNAH: Doğru.Tamam, o zaman tüm bunlar hakkında konuşalım. Çünkü 2020'de tanıştık ve yaklaşık 2012'den beri bu konu üzerinde çalıştığınızı söylediniz. Peki biz tanışana kadar bu süreç nasıldı? Ve sonra fazladan yardıma ihtiyacın olduğunu nasıl anladın?

PAULINE: Tamam, evet, ilk yazmaya başladığımda, oturup "Hikayemi şimdi yazmalıyım" dediğimde yazdığım ilk şey romanımdı.Ondan sonra devam ettim ve aslında ikinci ve üçüncüyü yazdım, çünkü yeni bir ruloya başladım. Ve böylece birkaç yıl daha geçti. Sonra ilk kitabıma geri döndüm ve "Tamam, hadi bunu hazırlayalım, çünkü ben ilkini bitirene kadar başka bir şey üzerinde çalışmanın anlamı yok" diye düşündüm. Tamam, ilk birkaçım, tekrar gözden geçirdim ve her zamanki düzenleme turlarımı yaptım, parlattım ve hepsini düzelttim. Sonra hazır olduğunu düşündüm. ve bazı okuyuculara gönderdim. Ve evet, o aşamada iyi bir hikayeydi ama bazı şeyler vardı, bilirsiniz, bazı şeyler net değildi. Ve bence net olmayan daha çok yapıydı. Veya hikayenin doğru yerde başlayıp başlamadığı. Ve tabii ki karakterlerimi de çok daha fazla tanımaya başlıyordum. Ve böylece değişiklik yapmak. Bakın, bu hikayenin başladığı yeri kaç kez değiştirdiğimi size anlatamam. Bu, beni birkaç yıl daha yeniden yazmaya ve büyük yeniden yazmalar gibi tamamlamaya itti. Yazdığım ilk versiyona dönüp baktığımda, aslında bu son versiyona oldukça benziyor.

SAVANNAH: Vay canına.

PAULINE: Ama ilk versiyonda bir dünyam yoktu.Ve bu benim takıldığım noktalardan biriydi. Ve yazılarımın çoğunda gerçekten mücadele ettiğim bir şey de dünya inşa etmemdi. Bu hikayeyi kurabileceğim üç farklı yol vardı. Ve aslında üçünü de farklı versiyonlarda yazdım. Ama sonuncuya gelene kadar,

benim sorunum, işleri çok büyütmemdi. Dünyalarımı çok büyütüyorum. Ve onlar uçsuz bucaksız dünyalar. Ve bu konudaki öğrenme eğrim, her şeyi ana karaktere olabildiğince yakın hale getirmek ve sonra oradan başlamak oldu.

SAVANNAH: Evet, bu harika bir nokta.

PAULINE: Evet, birçok turdan, birçok yeniden yazımdan sonra nihayet dünyamın ne olduğunu anladım.Bu da başlangıç ​​noktamı bulmama yardımcı oldu. Çünkü tüm bunların arasında ben de öğreniyorum. Bir sürü kısa hikaye yazıyorum. Pek çok başka editör ve yayıncıyla ve çeşitli şeylerle çalışıyorum. Ve çeşitli konularda bana yardım etmeleri için aşama aşama diğer editörlere ulaştım. Ve hatta sana ulaştığımda, sana ulaştığım anda, yine romana takılıp kaldığım bir noktadaydım, bu yüzden onu bir kenara bırakayım dedim. Ama genel olarak yazmaya da takıldım. yolumu kaybediyordum. Ben de geri adım attım. Yazmaktan hemen geri adım attım ve geri döndüm, tamam, öğrenme aşamasına geri dönmeliyiz. Ve işte burada çokça okumaya ve nasıl yazılacağına ve bilirsiniz, el işi şeyler üzerine pek çok makale okumaya başladım. Ancak yazmanın eğitim tarafında okuduğum pek çok şey için, aslında kendi çalışmamla çalışırken daha iyi çalışıyorum. Biliyorsunuz, uygulamadan öğrenerek daha iyi çalışıyorum. Ben de aramaya başladım. Tamam, biraz bakalım ve kimlerin geldiğini görelim. Ve tabii ki sana rastladım, değil mi?

SAVANNAH: Evet, ben de o zamandan hatırladıklarım hakkında bazı notlar yazdım, çünkü tabii ki, şimdi aradan üç yıl geçti ve buna inanamıyorum.Ama hatırlıyorum, sanki tüm bu notları almışım gibi, çünkü senin hikayene alışmam ve seninle dünyayı keşfetmem için bazı bilgileri doldurmanı istemiştim. Ve sana en çok baskı yaptığım şeylerden biri, "Tamam, ama bu kısım bir sahne değil. Bunu bir sahneye dönüştürmeliyiz ve her sahneyi önemli kılmalıyız" ve bunun gibi şeyler. O. Ve bugünlük notlarımdaki gibi küçük bir not koydum: "Muhtemelen Pauline'i çok sinirlendiriyordum çünkü bunun üzerinde çok durdum." Ama demek istediğim, aksi takdirde, senin fikrin gibi, komik, çünkü geri döndüm ve bana sunduğun orijinal şeye baktım. Fikriniz, o zamanki gibi halen bu yayınlanmış kitapta yer almaktadır. Yani sanki bir şeyleri temizlememiz, derinleştirmemiz, bu yapıyı gerçekten sıkılaştırmamız ve bu sahneler üzerinde çalışmamız gerekiyormuş gibi. Benim nasıl olduğum o süreçten bazılarını hatırlıyor musun?

PAULINE: Kesinlikle istiyorum.Çünkü bu benim için her konuda ezber bozan bir şeydi. Tamam, seninle bağlantı kurduğumda ve düşündüm ki, tamam, seninle çalışmaya başladığımda romanım üzerinde çalışmayı düşünmüyordum. Aradığım şey, genel olarak yazılarım üzerinde çalışmaktı. Tamam ve sanırım o zaman karar verdik, tamam, benim romanımı kullanalım çünkü o orada. Ben de "Tamam, hadi bir kez daha deneyelim" diye düşündüm. Sahneler falan yazmaktan bahsetmeye başladığınızda ve ben aslında bunların hiçbirini bilmiyordum. Bana birçok kez açıklattırdım ama tam olarak senin açıkladığın şekilde değil. Ve bir sahnenin nasıl yapılandırıldığını nasıl açıkladığınız, sonunda işe yaradı. Çünkü hatırlarsanız, size birçok soru soruyordum. İlk hedefi, nihai hedefi, dönüm noktası, ilerleyici karmaşıklık. Tüm bunları parçalara ayırmam ve her bir unsuru incelemem gerekiyordu, böylece daha sonra kendi zihnimde bir araya getirip anlayabilirdim. Sanırım sonunda anladım.

SAVANNAH: Evet, yaptın.Komikti, çünkü değiş tokuş ettiğimiz farklı belgelere bakıyordum ve bunu görebiliyordum. Sanki sahne yapısından bir parça varmış gibi, anlamaya başlayacaksınız ve sonra sanki her zaman bir tane varmış gibi, belki de herkes için zor olan kriz anıymış gibi. Ama sanki biraz daha yavaş geldi. Ancak bu sahnelerden bazılarının gelişimini görmek gerçekten eğlenceliydi. Ve sonra, bir noktada, "Bu onun hedefi. Sanki bana ne soracağını zaten biliyormuşum gibi, o yüzden buraya koyacağım" demeye başlarsın.

PAULINE: Evet, kendi çalışmam üzerinde çalışırken nasıl daha iyi öğrendiğimle ilgili kastettiğim de bu.İnternette her şeyi okuyabilirim, bilirsiniz, genel olarak genel olarak yazmaktan bahsettikleri zaman. Ama bunların hiçbiri benim için gerçekten batmıyor. Ama bölümüm veya sahnem önümdeyse ve siz bana neyin değişmesi gerektiğini gösterirseniz, o zaman en iyi böyle öğrenirim. Ve bunu elde ettiğimde, bunu alıp bir sonraki şeye uygulayabilirim, sanırım bulduğumuz şey bu. Benim için o çıkmaz noktaya geldiğimizde, bölüm 9, o noktaya geldiğimde, sana "Tamam, bunu anladım. Gitmek için gerçekten iyiyim" dediğimi hatırlıyorum. Şimdi geri çekilip gidip bu kitabı bitirmek istiyorum. Ve sanırım o zaman yaptım. Ve bir dahaki sefere sana geldiğimde, bitirmiştim. Ve bu tam bir el yazması değerlendirmesi içindi. Bu konuda kesinlikle korkmuştum, ama yine de.

SAVANNAH: Ah, kesinlikle.Ve böylece dinleyen herkes için de, 9. bölümü yazarken, 'çünkü o noktaya kadar tam bir taslak geliştirmişsiniz' diyor.

PAULINE: Evet.

SAVANNAH: Ve sonra her sahneyi yazıyorduk ve sen de tüm sahnelerini gönderecektin.Ben de "Tamam, bu taslakta söylediğimiz gibi çalışıyor" derdim. Ya da belki bu artık işe yaramıyor çünkü, örneğin bildiğim gibi, sen onu oldukça iyi tanıyor olmana rağmen, biz hâlâ Sarah'yı tanıyorduk. Sanki dünyanın içinde ve dünyada olup bitenlerin içinde gibiydi, bazen onun motivasyonları taslakta düşündüğümüzden farklı olabiliyordu. Her ne kadar bunun dış kısmı gibi olsa da, zor kısmı söylemek istemiyorum gibi, ama derinlemesine incelememiz gereken şeyin bir kısmı, "Tamam, peki şimdi Sarah ne yapardı?" Veya "Az önce yaşananlardan sonra sahneye girerken nasıl hissediyor?" Yani evet, yani kendinizi iyi hissettiğiniz o çıkmaz noktaya geldiniz: "Tamam, 9. sahneyi bitirdim. Gidip gideceğim. Bunu yazacağım." Sonra geri döndün ve "Tamam, bitirdim. Umarım bana bunun mükemmel olduğunu söylersin." Ben de bazı notlar yazdım çünkü her şeyi baştan sona okudum. Ve benim için gerçekten eğlenceliydi. Üzerinde çok fazla baskı uyguladığımız ve bir taslakta geliştirdiğimiz bu hikayeyi gördüğümü hatırlıyorum ve sonra her şeyi görme fırsatım oldu. Ve gerçekten heyecanlandığımı hatırlıyorum. Ama notlarımda bahsettiğim beş önemli şey vardı. Siz tüm bu işleri yaptıktan sonra, "Tamam, Sarah'nın sayfada bir eğri olduğunu görüyorum. Sanırım bunu daha da açıklığa kavuşturabiliriz veya düzene koyabiliriz" dedim. Ve sonra rakibiniz hakkında konuştuk, çünkü ana düşman olabilecek iki aday vardı. Ve henüz bir tane seçmişiz gibi hissetmedim. Böylece yapılacaklar listemizdeydi. Sonra şunu da söyledim, kürelerin ve anıların belirsiz olduğu için yazmanın çok zor olduğunu söyledim, değil mi? Ve hiçbir şeyi mahvetmeyeceğim, ama Pauline daha önce kafasındaki seslerin ona ait olmadığını söylerken bahsettiği şey buydu. Ve bunu yazmak gerçekten zor. Eminim dinleyen insanlar "Aman Tanrım, hayal bile edemiyorum" diyorlardır. Ve sonra yapısal olarak, en çok değişikliği başlangıç ​​bölümünde önerdim. Hangisi gerçekten ilginç, çünkü zaten birçok kez yazdığınızı söylediniz, değil mi? Ama sonunun gerçekten güçlü olduğunu hatırlıyorum. Ben de "Tamam, bunu değiştirmek istemiyoruz. Ama bu arkın daha da etkili olması için başlangıcı ayarlamak istiyoruz" dedim. Ve sonra son olarak karakterlerin senin güçlü noktan olduğunu söyledim. O yüzden özellikle bunu sormak istedim. Çünkü Sarah'nın iç eğrisi biraz çalışılmaya ihtiyaç duysa da oyuncu kadrosunun gerçekten iyi geliştiğini hissettim. Herkes benzersizdi. Bunu nasıl yaptığınıza dair herhangi bir ipucunuz var mı? Veya diğer yazarlar için herhangi bir fikir?

PAULINE: Karakterim bana oldukça şekillendi.İsimler bile, "Tamam, bu karaktere ne isim vermeliyim? İsimleri bu" diye düşündüğümü net bir şekilde hatırlıyorum. Bir şekilde bana geldi. Sanki aşağı inmeye ve sadece var olmaya hazırdılar. Yıllar boyunca karakterlerin gelişimi, nasıl davranmalarını ve hareket etmelerini istediğim konusunda zaten oldukça iyi bir fikrim vardı. Ama yeniden yazdığım ve kendime onlarla daha özgür olmama ve onları daha fazla ortaya çıkarmama izin verdiğim yıllar boyunca, yıllar önce bir yerde "Her şeyi abarttığında, karakterlerini sıradan yapma" diyen bir şey okuduğumu hatırlıyorum. Bilirsiniz, tanıdığınız insanlar, "Onları büyütün, hayattan daha büyük yapın, gerçekten abartın." Karakterlerimde fazla ileri gitmedim. Ama "Tamam, onlar konuşurken nasıl konuşurlar?" diye düşündüğümü hatırlıyorum. Bunu genişletelim, büyütelim, daha gürültülü yapalım, daha gülünç yapalım, daha ciddi yapalım, daha derinlemesine yapalım. Evet, hangi yöne gidersem gideyim daha yoğun, çünkü burada spoiler vermek istemiyorum. Ama 10 yıl boyunca her gün karakterlerimle yaşadım. 10 yıl insanlarla birlikte yaşadığınızda, onları, ayrıntılarını ve çıkışlarını tanırsınız. Ayrıca her karakter için oldukça kapsamlı bir arka plan hikayesi yaptım. Ve buna ihtiyacım vardı, çünkü geçmişlerinde olan her şey bugün yaptıklarını etkiliyor. Ama kitap boyunca geçmişlerine dair küçük ipuçları bırakabilirim. Çok detaya girmeme gerek yok. Ama bunu çok detaylı bilmem gerekiyor.

SAVANNAH: Dinleyen insanlar için, Pauline'in hikayesi hakkında bilmediğiniz bir şey var ki, bir takım atmosferi var.Yani tüm bu çalışmanın bir kısmı, muhtemelen bir takım dinamiğine sahip olmanız gerektiğini bildiğiniz içindi. Birbirlerine güveniyorlar. Bir noktada yeni bir üyeyi ağırlıyorlar. Bu yüzden eminim ki bunların hepsi her bir karakterin dikkate alınmasına gitti.

PAULINE: Evet, ekip dinamiğini seviyorum çünkü pek çok farklı ilişkiyi keşfedebilirsiniz.Geçenlerde biri bana yakın tarihli bir röportajda bunun geniş bir karakter kadrosu olduğunu söyledi. Ben de "Gerçekten mi? Bu normal değil mi?"

SAVANNAH: Evet, "Ah, bana öyle gelmedi" diyorsunuz.

PAULINE: Hayır, ama başardığım şeylerden biri, hikayede herhangi bir karakterin yerleştirildiği hiçbir şeye rastlamamamdı.Her şey çok açıktı. Ama bu geniş kadroya sahip olmak, bence harika bir durumda karakterlerini daha fazla hayata geçirmeme izin verdi. Hepsinin karakteri (belirsiz) vardı, bazıları diğerlerinden daha güçlüydü. Ama evet, gidebildiğim kadar eskiye dayanan geçmiş hikayelerini bilmek önemliydi, böylece nasıl oynayacaklarını ve bu hikayede neden oynayacaklarını biliyordum. Ve bence bu gerçekten önemli. Sanırım karakterlerimin kendilerini bu kadar gerçek hissetmelerinin ve hayattan daha büyük olmalarının nedeninin bu olduğunu düşünüyorum, çünkü onlarla tüm bu çalışmaları, tüm o arka plan çalışmalarını yaptım.

SAVANNAH: Bence diğer söylediğin şey de çok önemli, onları sıradan yapma gibi.Bunu yazarlara söylediğimde, "Tarafsız olamazlar" diyorum. Her konuda öyle ya da böyle eğilmek zorundalar. Ve bence pek çok insan için bunu yapmak gerçekten zor, çünkü kimseyi gücendirmek istemiyoruz ya da birini sindirmek ya da kendimizi bir duruma sokmak istemiyoruz. Ama bence senin için bu kadar iyi çalışmasını sağlayan şey buydu, çünkü buna eğildin.

PAULINE: Evet, hangi karakter üzerinde çalışıyor olursanız olun, her gün karakterinizi yaşamanız gerektiğini düşünüyorum.Gerçekten kafalarının içine girmeniz ve gün boyunca nasıl davranacaklarını düşünmeniz gerekiyor. Burada otururken bile, bunu içerken seninle nasıl konuşurlar? Kulağa çok tuhaf geldiğini biliyorum ama evet, karakterlerinizi gerçekten daha derinden tanımak istiyorsanız bunu yapmanız gerekiyor. Ancak karakterleriniz hakkında öğrendiğiniz her şeyin hikayeye girmesi gerekmiyor. Ama hikayenizi çok daha iyi hale getiriyor çünkü onlara daha fazla hayat veriyor.

SAVANNAH: Doğru ve onları o kadar iyi tanıdıktan sonra yazman muhtemelen senin için daha kolay.

PAULINE: Kesinlikle.Bir durumda ne söyleyeceklerini tam olarak bildiğiniz için onları yazmak çok daha kolay. Nasıl tepki vereceklerini, vücut hareketlerinin nasıl olacağını, yüz ifadelerinin nasıl olacağını bilirsiniz. Herhangi bir konuda tam olarak nerede durduklarını bileceksiniz, böylece isterlerse tartışabilirler. Karakter gelişimi bence çok önemli. Yolculuğum sırasında öğrendiğim bir şey de olay örgüsüne dayalı hikayeler ve karakter odaklı hikayeler olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden karakterlerim bu hikayede çok güçlü bir şekilde yer alıyor. Ama yolculuğum boyunca bir yerlerde bir şey okudum ya da öğrendim, bilirsiniz, eğer karakterleriniz ilişkilendirilebilirse ve onları hayata geçirirseniz, onları herhangi bir duruma sokabilirsiniz ve eğlenceli bir hikayeniz olur çünkü onu yapan karakterlerdir. .

SAVANNAH: Ben de buna inanıyorum.

PAULINE: Her zaman buna tutundum.Ve özellikle bu romanımda her ikisinin de olduğuna inanıyorum. çok fazla aksiyon, çok fazla olay örgüsü ve daha büyük bir hikaye var. Ama karakterlerin kendileri, hepsini bir kafeye atıp bir fincan kahve içebilirdim ve bu onların kim oldukları, kişilikleri ve ne söyleyecekleri nedeniyle dramatik bir sahneye dönüşürdü...

SAVANNAH: Evet.Çok komik. Ve şimdi Sarah hakkında hatırladığım bir diğer şey de bence onun kusurlu yanlarını onun düşüncelerinde göstermekten korkmuyordun, değil mi?

PAULINE: Bence bu çok önemliydi çünkü kimse mükemmel değildir.

SAVANNAH: Doğru.Ve onu ilişkilendirilebilir yapan da bu, değil mi?

PAULINE: Evet, evet.O, olmasını istediğim herkesin en iyisi, pozitifler. Ve aslında tüm karakterlerimin çok olumlu özellikleri vardı. Ancak bu, güvensizlikleri olmadığı anlamına gelmez.

SAVANNAH: Kesinlikle.Ve bence pek çok yazar oraya gitmekten biraz korkuyor. Ya da sadece emin değiller. Bazen karakterlerimizde kendimizi sayfaya koyuyoruz, bu yüzden oraya gitmek zor. Ama bence, bilirsin, bunda gerçekten iyisin. Bu yüzden sahip olmak için harika bir araç.

PAULINE: Evet.Karakter yaratmayı seviyorum. Sanırım yapabilirim, çünkü onları çok kolay görüyorum, çok görsel bir yazarım. Yani bu sahneleri kafamda canlandırıyorum ve karakterlerimin nasıl göründüğünü, ne yapacaklarını, ne söyleyeceklerini çok kolay hayal edebiliyorum. Bu yüzden muhtemelen o karakteri sayfaya aktarmak benim için daha kolay. Mücadelem her zaman dünya inşa etmek ve her şeyi çok büyütmek olmuştur.

SAVANNAH: Ve bence bunu yapan herkes için, bilirsiniz, herkes için söylemek istemiyorum;Çoğu yazar için, eğer bilim kurgu fantezisi ve hatta tarihsel kurgu yapıyorlarsa, dünya inşa etmek bir mücadele gibi görünüyor. Sayfaya yeterince koymadıklarından veya çok fazla olduğundan, bilirsiniz, bu dengeyi bulmak çok zordur. - Evet, dünya inşa etme konusundaki en büyük öğrenme eğrimi Metaphorosis ile yaptığım bir hikaye olan "The Secret Keeper"da elde ettim. Başlangıçta onlara harika olduğunu düşündüğüm bir hikaye gönderdim. O da harika olduğunu düşündü. Ama dünyanın bir anlamı yoktu. Bitirdiğimde, onunla dokuz düzenleme turu olduğunu düşünüyorum, dürüst olmak gerekirse, benimle bu kadar uzun süre kaldıklarına inanamıyorum. Ama çok şükür yaptı. Buradaki dünya inşası, hikayeyi tamamen değiştirdi. (Ses kesiliyor) dünyadaki ve yarattığım dünyanın bağırsakları, bir tür fantezi tipi hikayeden tamamen farklı olan bir Yunan mitolojisi keşfine dönüştü. Hâlâ orada istediğim tüm unsurlara sahiptim. Hala karakterlerim vardı. Ama yaptığım bu süreçte, dünyanın nasıl çalıştığını ve neler yapabileceklerini anlamam gerekiyordu. Şimdi, bunların hepsinin büyük bilgi çöplüklerine yazılmasına gerek yoktu, çünkü bence birçok insan dünyalarını açıklamak için kitaplarını kullandıklarında burada hata yapıyor. Bunu yapmak istemezsin. Hepsini kesmek istiyorsun. Yazmak harika çünkü onu yazman gerekiyor. Dünyanızı anlamanız gerekiyor. Ve yazmak bunu yapmanıza yardımcı oluyorsa, bu harika. Ama onu romanından çıkar. Çünkü olması gereken yer orası değil. Yarattığınız o dünya, romanınızda yazdığınız her şeyi dikte eder.

SAVANNAH: Doğru, bunun kabı.Ve "Secret Keepers"ı hatırlıyorum çünkü bunun üzerinde de birlikte çalıştık, unuttun mu?

PAULINE: Ah, yaptık.Bu doğru, evet.

SAVANNAH: "Pek çok editör oldu" diyorsunuz.Ama evet, o kitabı hatırlıyorum. Ve diğer editörünüzü hatırlıyorum, sorgulamaya devam ettiği şeyin bir kısmı daha büyük bir mantıktı. Yani neredeyse hikayeyi çözmüş gibiydin. Burada ve orada ince ayar yapmak istediğimiz şeyler vardı, değil mi? Ama bir nevi "Tamam, daha büyük bir dünya olduğunu görüyorum ama onu tam olarak anlamıyorum" gibiydi. Sanki sayfadaki her şeyi tersine çevirmek, geri çekilmek ve ardından dünyayı yaratmak ve geri gelmek zorundaymışsınız gibi.

PAULINE: Yaptım.Ve sonra bu beni pek çok tavşan deliği araştırmasına götürdü ve böylece mitolojide, Yunan mitolojisinde sona erdim. İlginç, ne zaman böyle şeylerle uğraşsam, bilirsin, her zaman cevapları bulurum. Her şey orada, genellikle tüm dağınık taslaklarımda ve notlarımda. Her şey orada. Ve gerçekten bir şeye odaklandığımda, cevap da oradadır. Sadece onu bulmalıyım. Cevabı bulduğumda, oh, her şey netleşiyor ve ilerleyebiliyorum. Bu tamamen yeniden yazmak anlamına gelse bile.

SAVANNAH: Evet, aynen dediğin gibi, dokuz kez.

PAULINE: Oh, bilirsin, dünyanın en iyi yeniden yazarı unvanını talep ediyorum.

SAVANNAH: Evet, aslında ben de bunun hakkında yorum yapacaktım.Çünkü dokuz kez yazdığını söyledin ve o sana sadık kaldı, bu da... Altın madalya alıyor.

PAULINE: İnanılmaz.

SAVANNAH: Ama aynı zamanda, bilirsin, çünkü bir bölümde "Bunu yapmaya devam etmemeli miyim?" dediğinizi hatırlıyorum.Ve onunla konuşmadım ama bana bundan hoşlandığını söylediğini hatırlıyorum. Sen onu beğendin. Hikayenin olduğu yeri beğendim. Biz de "Hayır, devam edelim. Burada bir şeyler var" dedik. Ve en az dokuz kez yeniden yazmanız gerektiğinde devam etmenin zor olduğunu düşünüyorum. Ve bu sadece kısa hikaye.

PAULINE: Evet ve bu sadece kısa bir hikayeydi, biliyorum.Hikayemin fikrini seven ve onu beğendiği yere getirmek için onu normal düzenleme turlarından geçirmek isteyen bir yayıncım vardı. Onunla daha önce çalıştım, bu yüzden kurgu sürecinin ne olduğunu tam olarak biliyorum ve bu yoğun. Ama onunla daha önce yaptım, bu yüzden "Tekrar yapabilirim" diye düşündüm. Ama bu hikayeye girdiğimde ve başladığımda, işler tam anlamıyla alt üst oluyordu. Tam olarak yapamadım, gerçekten yapabileceğimi düşünmedim. Sanırım o zaman sana geldim ve "Bunu okuyup bana biraz netlik verebilir misin, çünkü çok kayboldum" dedim. Vazgeçmedim çünkü pes etmek hiç içimde yok. Sadece daha çok çalışmam gerekiyordu. İşte o zaman gerçekten dünya inşa etme araştırmasına daldım. Ve her şey bir anda bir araya geldi, sonra bir kez Yunan mitolojisi yoluna girdim, çünkü tüm kavramlarım eşleşti, hepsi eşleşti. Ve böylece çalışmaya başladım ve düşündüm ve işte o zaman "Tamam, bunu yeniden yazacağım ve bu Yunan mitolojisi olacak" diye düşündüm. Ve hikayeyi bitirdim.

SAVANNAH: Harika.Gösteri notlarında buna bağlantı vereceğiz, çünkü insanlar muhtemelen bunu okumak isteyecektir. Ve yapabilirler, değil mi, çünkü bu çevrimiçi bir dergide.

PAULINE: Ayrıca, yayıncının bir araya getirdiği "Değişiklikler" adlı başka bir kitaptan da satın alabilirsiniz.Ve aslında o hikayenin orijinal versiyonunu artı son versiyonunu gösteriyor. İlk notlarım ve editörün notları var.

SAVANNAH: Bu gerçekten harika.

PAULINE: Evet, bir koleksiyon oluşturdu.Ve eminim bunu benim hikayem üzerinde yaptığı çok iş yüzünden yaptı.

SAVANNAH: "Bu, o tek hikaye için..." gibi.

PAULINE: Sadece ilki.Evet, ben ilkim. Ama sanırım diğer 15 hikayeyi seçti. Şimdi, bu gerçekten ilginç, çünkü bu özel kitap size şunu gösterecek:

büyük yeniden yazımlar yapan sadece ben değilim. Bu kitapta benzer bir değişim sürecinden geçen 15 yazarımız daha var, bilirsiniz, çeşitli sorunlar nedeniyle hikayelerini uyacak şekilde. Şimdi, mega yeniden yazmalarımla zirvedeyim. Sorun yok. Ödülü oradan alabilirim. Ancak diğer yazarlar da aynı süreçten geçti, bilirsiniz, dört veya beş kez, yeniden yazma veya altı yeniden yazma. Yani, "Yaptıkları yeniden yazma miktarı normal değil mi?" Aslında normaldir. Ve pek çoğu için normal, evet, görecekleri gibi pek çok yazar için normal.

SAVANNAH: Evet, bunun normal olduğunu söyleyebilirim ve sürecin bir parçası olarak neredeyse beklenmelidir, değil mi?

PAULINE: Evet.Evet.

SAVANNAH:And so, okay, so we'll link to those things in the show notes 'cause I'm sure people will especially wanna check out that "Changes" book. It sounds really interesting. But okay, so we went through the manuscript evaluation. I had one other quick question for you. When you got the feedback that said changed the beginning again, were you like, "I've already changed this 45 times."

PAULINE:Oh I think I've changed it more than that. Did you know, I think they even changed it right up to the publication date: the opening paragraph. One thing, yeah, the opening paragraph was a real sticker for me. And you had the line there that opens with, it's the line that you suggested, it was the struck line.

SAVANNAH:Funny.

PAULINE:And I agreed with you, but we were jumping a little bit back and forth around that. Again, where was the exact right place to start? I ended up going with that line after a few more go-throughs. Now, I think after I read all your notes it was like, "Oh my God, we've done it. I think we are onto something here."

SAVANNAH:You saw the light at the end of the tunnel?

PAULINE:I could. Even though you brought up the issues with, you know, Sarah's, her arc, and just the fact that I'd actually nailed all those things and got them to work was so good.

SAVANNAH:A relief. Yeah.

PAULINE:For the first time, I was thinking, "I actually might be making progress here."

SAVANNAH:Yeah. That's fun.

PAULINE:If we can just jump back a bit, in that, you know, when you asked the question about who my main antagonist was, 'cause I have an interesting story about that one. So my main antagonist is Joanna. And in the original version, she was actually the victim. And I had the scientist as the antagonist. And when we were, you know, going through this in the structural side of it, and you said, you know, you're not sure who is the bad guy here. And I realized, yeah, I'm not sure either. No, I kind of knew, no, what I'd done, again, it goes back to that making everything too big. And I had to pull everything back in and say, "Okay, if I want Joanna to be the main protagonist, then in every chapter, everything needs to relate to her, even though we think that the scientist is the bad guy. This actually worked in my favor, because originally, Joanna was going to be the innocent victim in the original versions. Well, not so innocent, but she was, you know, coerced into what happened. But then Sarah ended up saving her. When I made her the antagonist in this final, I was actually still able to use that innocent victim aspect of her in this final version. And it works perfectly.

SAVANNAH:Yeah, it's like a red herring, right? Like her behavior or the way we perceive her comes off as the victim. And then it's slowly revealed through Sarah's discoveries that things are not as they seem, yeah.

PAULINE:Yeah, looking at that now, how that all came about, that actually worked perfectly in showing who she is.

SAVANNAH:Yeah, and I think the fun thing is, like when you were at that stage of who is the main antagonist, it really could have gone either way, and I think it would've been fine. But I love that we went with Joanna and how it turned out. So I think that was the right decision.

PAULINE:Yeah, I needed to go with Joanna because she had such a connection with all of them. She was the character that joins them all together for various reasons, and not always for the best reason. And I was able to then weave that by knowing her backstory. Again, I had to go right back and actually create a whole other novel in my head to find out what her issues were with the team, to know why she's acting now. So again, that comes down to the character development and understanding exactly who they are. And yeah, writing, I have, you know, three other novels in my head of backstories of all these characters that could be written at some stage. And maybe if I get time, maybe I will write them because they're great stories.

SAVANNAH:Maybe they could be either full novels, they could be novellas.

PAULINE:Or little novelettes. I have considered little novelettes, because yeah, I do envision those as being really exciting, actually entertaining little stories, which would be great to pair with this.

SAVANNAH:I would love to read Joanna's, and I think I would really love to read Merrick's. He's like the main guy/love interest. I would like to read a bunch of those.

PAULINE:Yeah, he has a great backstory too. He was important to be the alpha male. But I didn't want him to be the gung ho, he is the gung ho alpha male, but he has got a lot of insecurities. And I think that shines through and makes him more relatable and more not so alpha.

SAVANNAH:Well, and more three-dimensional because there's more going on than the surface stuff, right?

PAULINE:Yes, yes.

SAVANNAH:Yeah. Okay. And so I love all that. That's really fun to hear. I also just love talking about your story, so it's fun to dig back into it.

PAULINE:Well, yeah, if there was one thing back in the manuscript, well, in the writing of it, which I really wanted to share with you, because this was important to me. I think when I first sent you through the manuscript, and with all my work up until that point, and one of the questions that you asked many, many, many times was: "How does this make Sarah feel?" Okay. Now, because I've written it in first person, how she feels is really important. But I'd edited a lot of that out because I didn't think it was the right thing to put in. So when you kept coming back at me: "How does this make her feel? How does she react? What does she think about this?" That actually gave me permission to say, "Yeah, actually, this is what I need to say." And I'm just gonna read what I wrote down because it worked. Okay, so you actually gave me back Sarah's voice, and in turn my voice. Okay, because I had edited all that out in trying to get things right. And this was a game-changer for me. Because for the first time in years, I thought, "Yes, this is what I want. And someone is telling me that it's not only right but necessary." So suddenly I could bring Sarah to life. And that just made all the difference. So thank you.

SAVANNAH:Wow. Oh my gosh. I don't know why that just made me a little emotional, but it did. I love hearing that, 'cause that's why we all wanna write. We want our voice to be heard. We want what we have to say to be heard. So that is a very special thing. You just gave me a very special gift. Thank you.

PAULINE:Oh, thank you. Because I found Sarah.

SAVANNAH:Yeah, I love that.

PAULINE:I gave her back her voice.

SAVANNAH:Yes, and her voice is so needed. I think she's a great character. And I'm very excited for other readers to meet Sarah because we've been with her for a while. You way longer than me. Okay, so after we went through that manuscript evaluation, how did you decide it was time to start querying, and what was that like?

PAULINE:Okay, so yes, the query part. Well, after I left with you and we got all the structure right, and I knew it was right. Didn't finish, but I found another editor here in Australia to help me with the line editing. And we went through, because one of the things we needed to do was get the word count down. Now, I think at that stage that I'd finished, it was sitting at around 116,000 words. Now, this being a debut novel, that was way too big. So I needed to cut. So I worked with an editor here close by. So right, we need to cut words out of this. She got it down to I think around 98,000. And then again because I learn from application, after seeing what she did, I was able to get it down to 96,000.

SAVANNAH:Wow.

PAULINE:So that was my end. Yeah, That was my final. I thought, "I just can't take anymore out of this. It's down to the bare bone. But yeah, that's what it should be. I was willing to sacrifice a scene if I needed to.

SAVANNAH:Ooh. Did you have to do that?

PAULINE:No, I didn't.

SAVANNAH:Okay. Good.

PAULINE:So all the scenes are in there. Once we got to that part, and then I've checked, checked, checked, checked, checked about a million times over, we were ready for the querying process. And this was, oh my God, this was a journey and a half. So I have to now write 96,000 words, you know, 100 words and 200 words and sum it all up. I did a lot of research on how to write a synopsis. I still don't know if I've got it right. but I did find one. But I must have a novel of query letters and synopses that I've written. Seriously, this was a very intense part of it. But that's okay. We worked through it. So I've worked out a query package. I had a whole query package. The most difficult thing for me was finding comparable titles. Because they need to be with the big five publishers and within the last three years. And there's not a lot out there that is similar to mine. Which is good for me as far as originality goes, but not so good when an agent is trying to place it with someone. So that was tricky. I can't even remember if I, I think I started just going down the young adult route. Because one thing with this book, we didn't end up selling it as a young adult book, although it is aimed at young adult

readers, and it does have young adult elements in it. It also suits a broader, wider audience as well, because of the number of characters and the ages of my characters. So I think perhaps I was querying the wrong way, sticking to just young adult. I should have actually gone a different path there. So in the querying process, that's the path I went down was to young adult. I put together my query package. I found relatively close titles that I thought would suit, and started researching agents. because my, you know, goal was find an agent, preferably in America because the story is set in America, in California. And yeah, do what every other author out there has done: get an agent, get published.

SAVANNAH:No big deal, right?

PAULINE:Yeah, no big deal. No, I knew it would, I was prepared for it to take some time. What I wasn't prepared for was how long it would take me every time I sat down to submit to an agent. I would spend hours pulling together and personalizing each query packet. So I do this every day for a month. And so I'm doing my head in here going, "I'm spending so much time just personalizing these query packages. Because if you find an agent, first you've gotta find their name so that you can address them by their name. You need to go through their wishlist to make sure what you're sending them is what they are requesting. You need to put together, I think I had three different versions of synopsis depending on what they required, whether it be short, medium, long. Then all my comparative titles. And then you get questions like, which I thought these questions were really silly. "Why are you the best person to write this book?" I mean, like what do you want me to say here? Of course I'm the best person to write this book because this is my idea.

SAVANNAH:You're like, "Because I did."

PAULINE: Sanırım sizden Mars'a uçan bir roket gemisiyle ilgili hikayeyi yazdıysanız, Mars'a uçan bir rokette bulundunuz mu? Sanırım bunu soruyorlardı. Bu sorulara pek iyi cevap veremedim çünkü kitabımda yaptığım şeyleri yapmadım. Hepsi benim hayal gücümde. Her şeyi yarattım. Yani zor sorulardı. Bu yüzden, yılın o başında, Ocak ayı civarında muhtemelen 30 sorgu gönderdim. Yani bu gerçekten yoğun bir aydı. Ve ajanlara göre paketteki her bir sorguyu, her bir öğeyi değiştirdim. Şimdi, bazı yanıtlar 24 saat içinde geri gelip "Evet, hikayeyi seviyoruz ama bize göre değil" diyebilir. Ve bunu defalarca aldım. "Hikayeyi seviyoruz. Bize uygun değil. Ama onu başka bir yere gönderirken iyi şanslar." Veya sıfır yanıt gibi hiçbir yanıt almazsınız. Yani başlıyorsun, evet, güvenini kaybediyorsun. Ve itiraf etmeliyim ki, ünlü bir yazar olmadığımı düşünerek çok fazla güvenimi kaybettim. Bütün bunları yaptım. Tüm bu başarıları kısa öykü yazarlığımda var. Bu roman üzerinde gerçekten çok çalıştım. Bu harika bir hikaye. Satmakta zorlanıyorum, çünkü gerçekten, ben dünyada bir hiçim. Bu yüzden güvenimi kaybediyordum. Ayrıca bir yandan sorgularken bir yandan da yayıncılık sektöründe büyük sorunlar yaşanıyordu. Ve her yerde yayıncılardan toplu iş bırakma eylemleri oldu. Ve yazarlar atılıyordu. Ve Twitter'da yazarların aniden kitaplarını hazır hale getirdiklerini ve ajanlarının çekip gittiğini ve şimdi de mahsur kaldıklarını söylediği tüm bu tweet'leri okuyordum. Ve sonra diğer yayıncılar bu yazarlara ulaşarak "Çalışmanızı bize gönderin. Bir göz atalım" dedi. Tüm bu gönderileri okuyorum ve dürüst olmam gerekirse ürktüm. "O yazarlardan biri olmak istemiyorum" diye düşündüm. Buna kalbimi ve ruhumu katmak ve hayatlarında ve sektörde olup bitenler yüzünden bir temsilcinin gelip gitmesi için çok çalışmak istemiyorum. Ve bu beni korkuttu. Bu yüzden ilk kez kendi kendine yayıncılık yapmayı düşündüm. Ama bu beni daha da korkuttu.

SAVANNAH: Aman Tanrım.

PAULINE: Evet.Tamam, yapabilirim diye düşündüm. Kendimi yayınlama imkanım var ama bilgim yok. Araştırmadan bile biliyordum ki, bu benim yapamayacağım bir şeydi. Şimdiki yayıncımla çalıştıktan ve yaptığımız her şeyi gördükten sonra, kendi yayıncım olan her şeye şapka çıkarıyorum - bu çok iş. Tamam, sorgu aşamasında hemen hemen dibe vurdum. Ve kitabıma baktım ve düşündüm ki, "Tamam, ya kendi kendime yayınlarım ya da sorgulamaya devam ederim, bu sonsuza kadar uzayabilir. Ya da seni çekmeceye koyarım. Kendim bir kopyasını yazdırırım ve seni altına koyarım." yastığa." Geldiğim nokta bu. Sonra "Bir dakika, neden küçük yayıncıları denemiyorum?" diye düşündüm. Ve diğer bir şey de istiyordum, çünkü Amerika'da araştırma yapıyordum ve oradaki yayıncılık endüstrisindeki tüm huzursuzluğu gördükten sonra, yapmaya başladım, çünkü korkmuştum, "Burada, Avustralya'da gerçekten yayıncılık yapmak istiyorum. Evet," diye düşündüm. , hikaye Amerika'da geçse de, Avustralya'da bunun arkasında koşan insanların benimle birlikte olmasını istiyorum çünkü bu beni daha rahat hissettirecek. Sanki 20'li yaşlarımda değilim, bu yüzden bunu doldurmak istemiyorum. Yukarı, bilirsiniz. Bir sorunu halletmek için Amerika'ya uçabileceğim gibi değil. Bu yüzden birdenbire Avustralyalı bir yayıncı bulmak listemin başında yer aldı.

SAVANNAH: Bu çok ilginç.

PAULINE: Evet, ben de "Black Hare Press'ten başka kime gidilebilir?" diye düşündüm.Biliyor musun, bunu neden daha önce düşünmedim?

SAVANNAH: Bu harika.

PAULINE: Şimdi Black Hare Press.Evet, Black Hare Press, son birkaç yıldır onlara kısa öyküler satıyorum. Onlar sadece benim kabilem. Ve korku ve karanlık spekülatif kurgu yayınlıyorlar ve birçok kısa öykü antolojisi yapıyorlar. Çok kısa okumalar yapıyorlar. Kısa romanlar çıkarıyorlar. Onlar gerçekten hevesli küçük bir Avustralyalı bağımsız yayıncı.

SAVANNAH: Ne kadar eğlenceli.

PAULINE: Onlar da benim kadar sıkı çalışıyorlar.

SAVANNAH: Evet.Kulağa mükemmel bir uyum gibi geliyor.

PAULINE: Pekala, onlarla yaptığım tüm kısa öykü satışlarından dolayı onlarla bir ilişki geliştirdim.Ve onlara güvenebileceğimi biliyordum. Onlara bir mesaj gönderdim ve "Lütfen beni bu sorgulama sürecinden kurtarır mısınız?" dedim. kitabımı yayınla

SAVANNAH: Sanki... dışarısı korkunç!

PAULINE: Evet, çünkü o zamana kadar dibe vurmuştum.Bu yüzden göndermemi istediler, ki bu gerçekten şaşırdım. Aslında, "Dur bir saniye. Bu senin yayınladığın gibi değil" dedim. Ve "Hayır, hayır, sadece gönder" dediler. Yani burada kendimi bir yayıncılık anlaşmasından çıkarıyorum. Aman Tanrım. Bunu daha iyi yapamam.

SAVANNAH: Aman Tanrım.

PAULINE: Ben de kitabı gönderdim.Ve 12 hafta sonra, her yazarın kesinlikle sevdiği o e-postayı aldım. Ve bu bir evetti. İşte sözleşme.

SAVANNAH: Ve hatırlıyor musun, bir saniyeliğine o anın içinde oturalım.E-postayı gördüğünde ne yapıyordun? İlk başta inanmadın mı?

PAULINE: Sanırım ciyakladım.Sanırım ağlamış olabilirim. Emin değilim. Sanırım her şeyi yaptım. Evet, dünyanın en güzel duygusu. Evet, her şeyin zirvesiydi. "Aman Tanrım, başardım" diye düşündüm. Biliyorsunuz, burada tanıdığım bir yayıncı var. Avustralya'dalar. Onlarla daha önce çalıştım ve benim kadar sıkı çalıştıklarını biliyorum. Onlara her konuda güveniyorum. Ama en iyi yanı, Avustralya'da olmalarına rağmen Amerika'da da bağları var.

SAVANNAH: Ah, işte böyle.

PAULINE: Yani bu benim için bonus bile oldu, çünkü bu kitap Amerikalı okuyucular için hedefledim ve işte kendi arka bahçemde.

SAVANNAH: Doğru, ve komik olan ne biliyor musun, bu bir karakterin içinden geçtiği bir şey, değil mi, istediğini hiç beklemediğin bir şekilde elde ettiğin yer.

PAULINE: Evet.Yani bütün yollar Roma'ya çıkar. Evet, bu beni doğrudan Black Hare Press'e götürdü ve daha mutlu olmadım. Daha mutlu Olamam. Bu yayıncıyı kesinlikle seviyorum. En güzel, en çarpıcı kitabı bununla ortaya çıkarmışlar. Ve evet, gerçekten çok mutluyum. Muhtemelen hayatımın geri kalanında şimdi olacak. Ve kapak gerçekten çok güzel. Bayıldım.

SAVANNAH: Ayrıca her bölümün başında resimler var, değil mi?

PAULINE: O görüntülerle ilgili güzel bir hikayem var.

SAVANNAH: Bir duyalım.

PAULINE: Konuştuğum gibi, karakterlerimden ve benim için ne kadar gerçek olduklarından çokça bahsediyorum.Aslında kızımdan benim için bir resim yapmasını istedim. Sadece duvarda karakterlerimin bir posterini istedim. Tüm istediğim buydu. Ben de "Silüet halinde yapabilir misin?" dedim. Bilirsin, böylece yüz hatlarını falan vermesine gerek kalmaz. Böylece gitti ve üzerinde yarattığı karakterlerimin küçük çizimleriyle geri döndü ve "Bunlar hakkında ne düşünüyorsun?" dedi. "Aman Tanrım, bunlar harika." Şimdi, bilmiyorum, eğer birileri web siteme bakarsa, karakterlerimin bir sürü resmini göreceksin. Hepsi siluet formunda ve bizim yaptığımız farklı arka planlarda. Bunları çok sevdiğim için, "Onları yayıncıma gönderebilir miyim?" İyi ben yaptım.

SAVANNAH: Aman Tanrım.

PAULINE: Ve onları çok sevdiler.

SAVANNAH: Bu çok havalı.

PAULINE: Yani kızım artık dahili resimlerde yer alıyor ve onun tüm küçük resimleri bölüm başlıkları olarak var.Ve e-kitapta, tam resme sahipsiniz. Ve ceket kılıfında, nereden aldığınıza bağlı olarak, orada da karakterler var. Ve sonra tüm tanıtımımız onun tüm resimleri. Eh, hepsi değil. Yani, kesinlikle büyük bir kısmı. Kızımın bu işe dahil olması çok güzeldi, bilirsiniz, bu yolculukta benimle çok yürüdü ve karakterlerimdeki birçok özellik için büyük bir ilham kaynağı oldu. Evet.

SAVANNAH: Bu çok eğlenceli.Ve kesinlikle web sitenize bağlanacağız, böylece insanlar bunu kontrol edebilir. Çünkü bence görüntüler çok etkileyici ve kızınızın bunu yapabilmesinden çok etkilendim. Bu harika. Ama bu ne kadar havalı? Bu onu daha da özel kılıyor.

PAULINE: Evet, o bir sanat öğrencisiydi.Okulda sanat ödülü kazandı. Her zaman çok gösterişli olmuştur. Bu yüzden sahip olduğu küçük iPad şeyinde tüm bu sanatla oynuyor ve yaratmaya bayılıyor. Ve onlarla harika bir iş çıkardı.

SAVANNAH: Evet, bu çok havalı.Harika resimler. Bu yüzden bunun özel olduğunu düşünüyorum. Tamam, evini buldun, bu harikaydı. Sana bir sorum vardı. Çünkü birlikte çalıştığım yazarların çoğu, sanki buna sahipler, diyelim ki reddedilmeye başladılar ve sonra şöyle bir şey söylediler: "İyi olduğunu düşündüm ve editörüm veya kitap koçum bana söyledi hazırdı ve şimdi kimse beğenmiyor." Eminim o an aklınızdan bu düşüncelerden bazıları geçmiştir.

PAULINE: Ah, kesinlikle.Bilirsin, tam olarak bu düşünceler, çünkü yıllar boyunca pek çok şey yayınladım. Ayrıca, hikayenizin reddedilmesinin onun iyi olmadığı anlamına gelmediğini de bilin.

SAVANNAH: Kesinlikle.

PAULINE: Evet, yayıncılar her gün yüzlerce başvuru alacak.Ve istatistikleri seviyorum. Tamam, istatistikleri seviyorum. Ve bunu hikaye gönderimlerine de uygulayabilirsiniz. Ama kısa öykü yarışmaları yaparken ve kısa öyküler yazarken yaklaşık 30 kişilik bir grubun içinde olurdum. Tamam, işte burada istatistiklerim devreye giriyor. Bu 30 kişiden, muhtemelen, evet, beşi zamanında bitiremeyecek ve teslim tarihini kaçıracaklar. Tamam, 25 tane indiriyor. O 25 kişiden, bir hikaye oluşturmayan beş tane daha olacak. Tamam, bu da 20'ye düşüyor. O zaman bir hikaye yaratan insanlar olacak ama bu hatalarla dolu. ve sonra konu dışı olduğuna dair belirli bir yüzdeye sahip olacaksın, konu dışı. Komut istemini kaçırdılar. Her şeyi doğru yaptıysan kendini ilk %8'in içinde bulacaksın, tamam mı? Ve her zaman hedefim buydu, başlangıçta ilk %8'e girmek. O %8'de, fikirlere inecek ve oradaki her şeyin mükemmel olduğundan emin olacak. Demek senin yazma zanaatın bu. Bu sizi belki %3'e kadar ölçeklendirecek. O %3'te, eğer o kadar ileri gittiyseniz, o zaman kesinlikle birinci sınıf olan üç hikaye söyleyeceksiniz, tamam mı? Onlarda yanlış olan bir şey yok. Herhangi biri onu kazanabilirdi. Hikayenizi en çok kimin beğendiğine, onu yargılayan yargıçta neyin yankı uyandırdığına inecek. Ve şimdi, bunu gerçekten önemli buldum, çünkü bazen yarışmalarda, gidip jüri üyelerinin kim olduğunu araştırır ve ne okumayı sevdiklerini öğrenirdim.

SAVANNAH: Vay canına.

PAULINE: Ve bu bazen %1'lik çizgiyi aşmama yardımcı oluyordu.

SAVANNAH: Bu gerçekten harika.

PAULINE: Evet, aynı şey kısa öykü yayınları için de geçerli.Bir yayıncı arama yaparsa, yayıncının kim olduğunu öğrenin. Ne okumaktan hoşlandıklarını öğrenin. Bakın daha önce ne yayınladılar. Ve tabii ki tam olarak onlar gibi yazmak için değil. Ama okumayı sevdikleri bir şey yazarsanız, alınma şansınızı biraz artırırsınız.

SAVANNAH: Bu çok akıllıca.Ve biliyorsun, bu istatistikler hakkında söylediklerinize bayılıyorum çünkü yazarlara sık sık benzer şeyler söylerim. Sanki zanaatınızda ustalaşırsanız, yapacaksınız ve işe yarayan bir taslak yazıyorsunuz, değil mi, bu yapısal olarak sağlam gibi. Mükemmel olmasa bile, işe yarayan bir şey gönderiyorsanız, zaten oyunun çok ilerisindesiniz, anlıyor musunuz? Ve sonra, bu noktadan itibaren, hikayenizi benzersiz kılan şeyle ilgili. Ama bence tam olarak-

PAULINE: Bazen kişiseldir.

SAVANNAH: Evet, ve bilirsiniz, bir ajans ya da bir yayınevi ya da her neyse, belirli bir kategoride dolu olabilirler ya da bilirsiniz, bir şeyin kişisel olarak kötü ya da kötü olduğu anlamına gelmeyen pek çok nedeni olabilir. hikayen hakkında yanlış.

PAULINE: Evet, tüm kutuları işaretlediyseniz, her şeyi doğru yaptınız ve hikayenizde yanlış bir şey yok ve bu sadece onu seven bir kişiyi bulmak.Ve bunu her zaman okuyacaksın. Sadece bir kişi alır ve sonra iyisin. Evet. Tamam aşkım. Daha önce yayınlamak için o kişiyi bulmanıza yardımcı olabilirsiniz. Ve evet, yani iş sorgulama aşamasına geldiğinde, sorguları öylece kimseye göndermeyin. Neyi sevdikleri ve ne aradıkları konusunda araştırmanızı gerçekten yapmanız gerekiyor. Ve sonra parmaklarınızı çapraz tutun, bu sizindir.

SAVANNAH: Doğru ve pes etme.Bilirsin, alışılmışın dışında düşündüğün gibi şeylere de açık ol ve demek istediğim, mükemmel bir şekilde işe yaradı.

PAULINE: Evet, çünkü herkes bir temsilci bulmak ister.Herkes işin içinde olduğunu düşünüyor. Buna kesinlikle inanmıyorum. Son 20 yıldır kendi işimi yürütüyorum. İşle ilgili pek çok şeyi yapma konusunda oldukça yetenekliyim. Ayrıca yayıncılarla bire bir çalıştım ve gerçekten güçlü bir ilişki geliştirdik. Okuduğum her şeyi okuduktan sonra ürktüğümde, gerçekten sorguladım, bir ajan istiyor muyum? Bilirsin, ve aslında yapmadığım sonucuna vardım. Ajan istemiyorum. Elbette, tüm bu şeylerde yardımcı olacaklardı. Ama şu anda bulunduğum yerde, yolun her adımında birlikte çalıştığım bir yayıncım var ve bunu yapmak için bir temsilciye ihtiyacım yok. Bu yüzden benim için mükemmel eşimi buldum.

SAVANNAH: Bu harika.

PAULINE: Ve eminim ki, dışarıda bir temsilci isteyen insanlar vardır.Ve bak, dürüst olalım. Bir ajans tutmak istersen ve büyük ilk beşe girebilirsin ve kitabın benimkinden milyonlarca daha fazla kopya satar, bilirsin, ama bu birdenbire benim için o kadar da önemli olmadı. Her şeyden önce, her şeyden önce birlikte çalışabileceğim bir yayıncıya ihtiyacım vardı. Ve bunu buldum.

SAVANNAH: Şey, ve bence, bilirsiniz, bu herkesin kendi özel hedefi olduğu anlamına gelir.Katlanmak istedikleri, yapmak istedikleri gibi kendi ölçüleri vardı. Biliyorsun, çünkü senin de dediğin gibi bazı insanlar sonsuza kadar süren 30 kişiye özel sorgu gönderdin, değil mi?

PAULINE: Bazı insanların gönderdikleri ile karşılaştırıldığında, bu gerçekten pek bir şey değil: yüzlerce, evet.

SAVANNAH: Ama bazı insanlar, 30'lu yaşları sever.Diğer insanlar 300 gönderirdi ve bu onlar için hala eğlenceli. Biliyorsunuz herkesin farklı bir sınırı, farklı beklentileri, farklı hedefleri, farklı öncelikleri var. Bence bu sadece, senin için mükemmel bir yere indi.

PAULINE: Evet, bir de yaşıma bak.20 yaşındayım ve bu kitabı önümüzdeki 10 yıl boyunca sorgulayabilirim gibi değil. Sanki 50'lerimdeymişim gibi. Bunu sorgulamak için üç yıl daha harcamayacaktım. Hayır, ya kendi başıma yayınlıyordum ya da devam edebilmek için bu kitabı oraya çıkarmak için gittiğim yoldan aşağı iniyordum. Çünkü zihinsel olarak devam etmem gerekiyordu. Ben bunca sorgulama işini yaparken gerçekten başka bir şey yazamadım çünkü sorgulama aşamasında kafam çok takıldı. Yani bu da bir yazar olarak bana yardımcı olmuyordu.

SAVANNAH: Evet.Pekala, ve eşyalarını oraya götürmen önemli, çünkü fikir sıkıntısı çekmiyorsun. Yani, bilirsin, bir sonraki şeye.

PAULINE: Kesinlikle, bu yüzden gerçekten devam etmek istedim.

SAVANNAH: Evet, bir sonraki şeyden bahsetmişken, şu anda ne üzerinde çalışıyorsun?

PAULINE: Şey, genellikle yıl boyunca kendime bazı küçük hedefler koymaya çalışırım.Ve orada hangi yayınların olduğunu öğrendiğim için, artık birlikte çalışmaktan hoşlandığım veya çalışmak istediğim belirli yayıncıları tutuyorum. Bu yüzden bu konuda daha spesifik oldum. Bu yüzden dünyaya gönderdiğim birkaç küçük kısa hikaye daha bitirdim. Bu romanın yayınlandığı gün beni çok tüketti. O zaman bu hala devam ediyor, sanırım şu anda o bölgeden geçiyorum. Gerçekten bunun ikinci kitabına geri dönmek istiyorum.

SAVANNAH: Evet, bu gerçekten eğlenceli.

PAULINE: Çünkü orada oturmuş, benim geri dönmemi bekliyor.Ve bu gerçekten heyecan verici: artık gerçekten üzerinde çalışabilirim. Hikaye yazıldı. Geçen yıl üzerinde biraz çalıştım, ancak bunu tamamen %100 bitirene kadar gerçekten başlayamadım, ki şimdi bunu yaptım. Yani "Anılar Yalan Söylemez" artık bir sonraki romanımın arka planı.

SAVANNAH: Doğru.Evet, ve bilirsiniz, o ikinci kitaba o kadar çok yeni alet taşıyorsunuz ki süreç boyunca hep yeni aletler alıyorsunuz. Bu yüzden eğlenceli bir deneyim olacağını düşünüyorum.

PAULİN: Olacak.Sadece bu romanı yazmaktan o kadar çok şey öğrendim ki, evet, şimdi hepsini ileriye götürebilirim. Umarım bir sonraki benim için uzun sürmez.

SAVANNAH: Evet, kesinlikle tekrar 10, 12 yıl gibi olmayacak.

PAULINE: Evet.

SAVANNAH: Ama tamam, paylaşmak istediğin veda gibi hikmetli sözler veya bir gün senin yerinde olmak isteyebilecek insanlar için vurgulamak istediğin herhangi bir şey var mı?

PAULINE: Vazgeçme.Evet, bir hayalin varsa kovala çünkü hayaller gerçek olur. Benimki gerçek olduysa, herkesinki gerçek olabilir. Yine de zor bir iş. İstediğin rüyayı gerçekleştirmek için gerçekten kendi hayatından fedakarlıklar yapman gerekiyor. Ve bu çok zor bir iş. Ve aksilikler olacak. Ama her zaman bir çözüm vardır, tıpkı bir olay örgüsü deliği gibi. Hayatında bir olay örgüsü boşluğu bulursan, etrafından dolaşabilirsin, evet.

SAVANNAH: Doğru.

PAULINE: Bence en önemli şey ve daha dün paylaştığım bir şeydi çünkü bunu daha dün düşündüm, yazdığınız ilk taslak sadece fikirdi.Ve hikayeyi bulmanıza yardımcı olan kurgudur. Ve bu benim durumumda çok doğruydu.

SAVANNAH: Evet.Bence, evet, bu, aslında bu hafta mükemmeliyetçilikle ilgili bir podcast bölümü yaptım ve hatta ilk denemede mükemmel olmaya çalışmıyorum çünkü asla yapamayacaksın. Bence bunu duymaya ihtiyacı olan çok fazla insan var. O yüzden sana bir kez daha soracağım.

PAULINE: Tamam, yani ilk taslak sadece fikir.Hikayeyi bulmanıza yardımcı olan düzenlemedir.

SAVANNAH: Yani bilgece sözler.İlk burada duydunuz.

PAULINE: Bugünkü bilgece sözlerim bunlar.

SAVANNAH: Evet, onu seviyorum.Ve tüm hikayenizi bizimle paylaştığınız için çok teşekkür ederim, çünkü yolda tümsekler olduğunu biliyorum, değil mi?

PAULINE: Çok fazla tümsek vardı.

SAVANNAH: Baştan sona her şey parlak ve mükemmel değil, ama şu anda nerede olduğunuza bir bakın ve kitabınız tüm dünyada çıktı.Ve diğer insanlar Sarah ile tanışacaklar ki bu çok heyecan verici.

PAULINE: Ve umarım onu ​​benim kadar ve senin kadar seviyorlardır.Bu kitapla ilgili bir şey var: İçinde karanlık unsurlar var, ama her zaman çok canlandırıcı olduğunu bulmuşumdur. Ve umarım okuyucularım bunu okuduktan sonra canlanır.

SAVANNAH: Sanırım öyle, çünkü o kadar az şey var ki, bu umutla ilgili, değil mi?Ve nasıl bir araya gelip, bilirsin, kötü adamlarla yüzleşerek büyük şeyler yapabiliriz.

PAULINE: Evet, benim küçük karakterimden biri, geçen hafta Black Hare Press ile çevrimiçi bir lansman günü geçirdik, insanlar geri dönüp bu konudaki tüm tartışmaları gözden geçirebilirler, eğer biraz olsun isterlerse. birçok Black Hare Press yazarına kısa bir bakış.Yani bunlardan birinde bir karakter baskısı için bir eşantiyon vardı. Ve kızımın karakterlerimin baskılarından biriydi. Ve ona küçük bir başlık ekledim: "Bunun gibi arkadaşlarla asla düşmanın olmaz."

SAVANNAH: Ayy.

PAULINE: Evet, bu onları hemen hemen özetliyor.

SAVANNAH: Doğru.Evet, harika bir veda sözü Pauline. Bunu sevdim. Ve böylece isterlerse bunu nerede izleyebileceklerine bağlantı vereceğiz. Peki insanlar sizi internette nerede bulabilir?

PAULINE: Böylece paulineyates.com olan web siteme gidebilirler.Ve bunda "Anılar Yalan Söylemez" ile ilgili her şey, oradaki tüm bağlantılar ve diğer tüm yayınlarım var. Size bahsettiğim Metaphorosis'li "Değişimler" kitabının bağlantılarını da bulacaksınız. Yani okuyucular, kısa öykü yayıncıları ile kurgu süreci hakkında biraz daha fazla fikir arıyorlarsa, bu gerçekten okumak için harika bir kitap çünkü içinde tüm vaka incelemeleri var. Evet. Beni bulacağın yer orası. Ve sonra tüm sosyal bağlantılarım ve her şeyi var, tüm Amazon bağlantılarım, kitaplara olan tüm bağlantılarım. Orada her şey var.

SAVANNAH: Tamam, gösteri notlarında ve diğer tüm eğlenceli şeylerde web sitenize bağlantı vereceğiz.Ve dinleyen herkesi Pauline'e biraz seslenmeye teşvik ediyorum. Git ona merhaba de. Kitabına bak. Ve evet, çok teşekkür ederim Pauline. Tüm bunları bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz!

PAULINE: Beni kabul ettiğiniz için teşekkür ederim!

Son düşünceler

Umarım Pauline ile yaptığım konuşma, derinlere inip devam etmeniz için - yol boyunca bazı hız tümseklerine çarpsanız veya sorguladığınızda reddedilsenizbilehikayeniz üzerinde çalışmaya ve hikayenize inanmaya devam etmeniz için - ilham vermiştir . Ayrıca kısa öykü yazmayı denersiniz umarım! Bu, Pauline ile yaptığım tartışmadan en sevdiğim çıkarımdı - zanaatını uygulamak ve geliştirmek ve farklı türleri keşfetmek için kısaöykülerkullandı .

Pauline hakkında daha fazla bilgi edinmek ve ilk romanı Memories Don't Lie hakkında tüm detayları öğrenmek için web sitesine buradan göz atın. Metaphosis Dergisi'nin bu sayısında bahsettiği The Secret Keeper adlı kısa öyküsüne de göz atabilirsiniz .

Romana Notlar kursum ve bunun ilk taslağınızı bitirmenize nasıl yardımcı olabileceği hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız, tüm ayrıntıları almak için buraya tıklayabilirsiniz!